Wróbel zwyczajny - poznaj małego przyjaciela

Chociaż jego populacja ostatnio znacznie zmalała, wróbel pospolity jest nadal częścią krajobrazu miejskiego w większości krajów świata. W tym artykule opowiemy Ci kilka szczegółów o tym miłym i żywotnym ptaszku. Czy wiedziałeś, że gdy wróbel nie chce latać, porusza się skacząc po ziemi i innych powierzchniach?

Wróbel pospolity, prawdziwy obywatel świata

Passer domesticus, zwany także wróblem domowym, to ptak wróblowaty z rodziny Passeridae, występujący początkowo w Eurazji i północnej Afryce. Następnie, to człowiek wprowadził go na pozostałe kontynenty, z wyjątkiem Antarktydy. Obecnie można go spotkać w strefie klimatu umiarkowanego i w obszarach zurbanizowanych naszej planety.

Niewielki, ale o solidnej budowie, wróbel pospolity żyje przeciętnie około 7 lat. Jeśli jednak jest w niewoli, jego długość życia można przedłużyć nawet do 13 lat. W ramach jego głównych cech fizycznych możemy wyróżnić:

• Waga: 30 gramów.
• Długość: od 14 do 16 centymetrów.
• Krótkie nogi, różowego koloru.
• Mocny, gruby i stożkowaty dziób.

Różnice między samcem a samicą wróbla

Jak to ma miejsce u wielu ptaków, upierzenie samca wróbla jest o wiele bardziej urozmaicone, niż u samicy. U pana wróbla upierzenie jest szare w niższych częściach ciała i trochę ciemniejsze na czubku głowy.

Ponadto prezentuje dyskretną czarną plamę na części klatki piersiowej i gardła. Natomiast zarówno kuper, okolice kloaki jak i ogon, są brązowe. Skrzydła z kolei są w kolorze czekolady z białym paskiem i kilkoma czarnymi piórami.

Kolor czekoladowy można także zaobserwować na dwóch zakrzywionych pasach, które przechodzą od dzioba każdego oka do końca szyi. A między dziobem a oczami ma czarny pas, jakby miał założoną maską.

Samice, które są mniejsze, mają jednolity szary kolor na niższych partiach ciała i na klatce piersiowej. Natomiast na skrzydłach, ogonie i na czubku głowy ich upierzenie przybiera brązowy odcień. Ponadto mają wyraźnie jaśniejszy pas brwiowy.

Chociaż są one częścią krajobrazu wielu miast na świecie, populacja przyjaznych wróbli wyraźnie się zmniejszyła w ostatnich latach.

Ptak przyzwyczajony do życia z ludźmi

Ciekawy i inteligentny to dwa przymiotniki, które dobrze opisują wróbla domowego. Wróble żyją w stadach i prowadzą raczej osiadły tryb życia. Często można znaleźć je na ulicach, w parkach i ogrodach, gdzie jak się wydaje, wcale nie boją się ludzkiej obecności. Można je również zobaczyć w ogrodach warzywnych, sadach i na farmach.

Często obserwuje się je w tych miejscach, jak poruszają się szybko za pomocą małych skoków. Robią tak dlatego, że zwykle szukają żywności w ziemi, wykorzystując odpadki, które wytwarzają ludzie. Poza takimi okazjami, ich dieta opiera się na nasionach, ale jedzą także niektóre owady, na które polują, zwłaszcza w celu zapewnienia pożywienia młodym.

Bardzo często można również zobaczyć wróble, jak dokonują swoich rytuałów czyszczenia piór. Czasami nawet biorą charakterystyczne kąpiele kurzowe trzepocąc piórami, aby pozbyć się pasożytów.

Niektóre informacje na temat reprodukcji wróbla

W każdym sezonie lęgowym wróbel zwyczajny tworzy monogamiczną parę. Wiosną buduje swoje gniazdo z piór, suchych liści, a nawet ze strzępków papieru. Szuka szczelin w ścianach budynków, a także pod dachówkami lub w pniach drzew.

Samica zazwyczaj składa od czterech do pięciu jaj na każde zniesienie. W ciągu sezonu lęgowego, każdej wiosny może wysiadywać jaja nawet do czterech razy. Jaja wysiadywane są przez około dziesięć dni przez oboje członków wróblowej pary.

Zarówno tata, jak i mama wróbel są również wspólnie odpowiedzialni za karmienie piskląt, które po dwóch tygodniach są już opierzone.

Wróbel zwyczajny powoli znika z miast

Niestety trzeba z przykrością stwierdzić, że tak uroczy obrazek kąpiących się w kałuży wróbli jest już dzisiaj coraz rzadszy. Obecność wróbla w miastach, gdzie żyły blisko ludzi, nie jest już ani tak powszechna ani tak masowa. Szacuje się, że 63% tych zwierząt zniknęło z Europy w latach 1980–2013.

Przyczyny takiego spadku populacji wróbla pospolitego są przedmiotem dyskusji. Wśród nich wymienia się najczęściej następujące czynniki:

• Zmiana klimatu
• Pestycydy
• Elektromagnetyzm
• Emisje dwutlenku węgla do atmosfery
• Brak przestrzeni do schronienia i budowania gniazd
• Konkurencja z nowymi gatunkami inwazyjnymi
• Wzrost drapieżników (zwłaszcza kotów bytujących na ulicy)

Weźmy również pod uwagę, że te urocze skrzydlate stworzenia są często świetnym biowskaźnikiem zdrowia naszych miast. Im mniej ptaków jest obserwowanych w tym środowisku, tym większy jest stopień zanieczyszczenia w tym miejscu.

Tak więc dla dobra planety i ludzkości, zróbmy to, co jest konieczne, aby te ładne i kosmopolityczne małe brązowe ptaki znowu zapełniły nasze duże miasta.