Logo image
Logo image

Zatrucie grzybami u psów: jak zareagować?

3 min.
Zatrucie grzybami u psów: jak zareagować?
Paloma de los Milagros

Napisane i zweryfikowane przez biologa Paloma de los Milagros

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Chociaż pierwsze objawy są łagodne wskazane jest jak najszybsze udanie się do specjalisty. Zatrucie grzybami może być niebezpieczne.

Zatrucie grzybami u psów może wystąpić zarówno w środowisku wiejskim, jak i w środowisku domowym. Dlatego tak ważne jest, aby właściciele dbali o odpowiednie żywienie swoich zwierząt.

Termin mykotoksykoza odnosi się do zespołu chorób wywoływanych przez mykotoksyny obecne w samym grzybie lub na innej powierzchni, substancji lub żywności, która została skażona.

Chleb czy owoce to dwa produkty, które mają największą tendencję do psucia się. Ale również pasze, a przede wszystkim mokra karma dla psów bardzo często się psują.

Jeśli chodzi o bezpośrednie spożycie grzybów u psów należy zachować szczególną ostrożność. Podczas gdy niektóre okazy polowe są nieszkodliwe lub powodują drobne zaburzenia żołądkowo-jelitowe, inne mogą być śmiertelne.

Zatrucie grzybami u psów – objawy

Objawy i nasilenie mykotoksykozy zależą od gatunku i ilości spożytych toksyn. Istnieje jednak szereg ogólnych wskaźników, które mogą prowadzić do podejrzeń o możliwym zatruciu:

  • Drżenie mięśni, brak koordynacji i drgawki.
  • Dyszenie i przyspieszenie akcji serca i oddechu.
  • Osłabienie, odwodnienie, utrata apetytu i wymioty.
  • Gorączka.

Grzyby toksyczne można podzielić na pięć kategorii w oparciu o wywołane objawy kliniczne. Są one wymienione poniżej w rosnącej kolejności pod względem zagrożenia:

  • Grzyby powodujące zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Należą do rodzajów Agaricus, Boletus, Entoloma, Lactarius, Scleroderma i Tricholoma. Wymioty, bóle brzucha i biegunka pojawiają się zwykle w ciągu dwóch godzin od spożycia i ustępują samoistnie w ciągu dwóch dni.
Some figure
  • Grzyby halucynogenne. Wyróżniają się rodzaje Psilocybe, Panaeolus, Conocybe i Gymnopilus. Oddziałują na ośrodkowy układ nerwowy poprzez stymulację receptorów serotoninowych. Chociaż objawy zwykle trwają krócej niż 48 godzin, mogą wystąpić napady padaczkowe lub nawet śmiertelne.
  • Grzyby wywołujące reakcje muskarynowe. Wyróżniają się rodzaje Inocybe i Clitocybe. Najczęstszymi objawami są łzawienie, ślinienie, wymioty i biegunka. Mogą one trwać kilka dni.
  • Grzyby psychotropowe. Wyróżniają się Amanita muscaria i Amanita pantherina. Zmieniają koordynację, oddychanie i mogą prowadzić do drgawek, a nawet śmierci. Reakcje te pojawią się od 30 do 90 minut po spożyciu.
  • Grzyby powodujące martwicę wątroby. Należą do nich Amanita phalloides oraz rodzaje Galerina i Lepiota. Pierwsze objawy dotyczą przewodu pokarmowego i kończą się niewydolnością wątroby o krytycznym znaczeniu. Chociaż pojawiają się od 6 do 24 godzin po spożycia zaleca się natychmiastowe udanie się do weterynarza.

Leczenie i zapobieganie

Zatrucie grzybami u psów zawsze powinno być leczone przez specjalistę. Chociaż pierwsze objawy mają charakter wyłącznie żołądkowo-jelitowy mogą się skomplikować w ciągu kilku godzin.

Ponadto chociaż połknięty grzyb nie jest wysoce toksyczny może spowodować duże szkody, jeśli został połknięty w dużych ilościach.

Some figure
Wywołanie wymiotów, płukanie żołądka lub podanie węgla aktywowanego to jedne z najczęstszych działań mających na celu wydalenie toksyn.

W przypadku niewydolności wątroby, drgawek lub zaburzeń pracy serca lub częstości oddechów, pierwszym działaniem będzie przywrócenie normalnych parametrów życiowych.

W przypadku leczenia domowego weterynarz może przepisać lek, któremu towarzyszy dieta i umiarkowany odpoczynek. Pierwsze 48 godzin po zatruciu grzybami u psów jest decydujące, dlatego zwierzę będzie wymagało ciągłej opieki.

Zapobieganie zatruciom nie zawsze jest możliwe. Mimo to należy zachować szczególną ostrożność podczas wypadów na wieś, a nawet w samych parkach i ogrodach, gdy zaczyna być odczuwalna jesienna wilgoć i pojawiają się pierwsze grzyby.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Hovda, L. (2015). Dvm360. Unfriendly fungi: Five types of mushrooms toxic to pets. Recuperado de http://veterinaryteam.dvm360.com/unfriendly-fungi-five-types-mushrooms-toxic-pets?pageID=4
  • PetMD. Mushroom, Mold, Yeast Poisoning in Dogs. (S f). Recuperado de https://www.petmd.com/dog/conditions/neurological/c_dg_fungi_poisoning
  • Josef, B., Koinig, L., Hollmann, M., & Razzazi-Fazeli, E. (2008). Mycotoxicoses in pets and the occurrence of mycotoxins in dry dog foods. Bulletin UASVM, 65, 1.
  • Manal, M. Z., & Laura, R. (2012). Mycotoxins in animals: Occurrence, effects, prevention and management. Journal of Toxicology and Environmental Health Sciences, 4(1), 13-28.
  • Ventura, S., Ruiz, C., Durán, E., Mosquera, M., Bandrés, F., Campos, F., … & Queraltó, J. M. (2015). Amanitinas. Revista Del Laboratorio Clínico, 8(3), 109-126.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.