Poznaj trzy choroby psychiczne występujące u kotów

Choroby psychiczne wpływają również na zdrowie zwierząt domowych. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak je rozpoznać na czas. Tutaj przedstawiamy niektóre z najczęściej występujących chorób psychicznych u kotów.

Zaburzenia zachowania mogą być związane z chorobą psychiczną. Fakt ten jest oczywisty u ludzi, ale u zwierząt mogą również rozwinąć się patologie, które wpływają zarówno na ich stan fizyczny, jak i psychiczny. U kotów najczęstszymi chorobami psychicznymi są stres, depresja i epilepsja.

Wszystkie te zmiany mają różne pochodzenie i różne sposoby leczenia. Jeśli jako właściciel kotów podejrzewasz, że ma on podobne objawy koniecznie udaj się do weterynarza lub skonsultuj się ze specjalistą od zachowania kotów.

W tym artykule przedstawimy trzy najczęściej występujące choroby psychiczne u kotów domowych.

1. Stres u kotów

Stres u kotów może również poważnie zaszkodzić ich zdrowiu, ponieważ stale wpływa na układ odpornościowy i może prowadzić do zaburzeń odżywiania, łysienia i dziwnych zachowań.

Zestresowany kot może stać się agresywny i przejawiać kompulsywne i powtarzalne zachowania, takie jak stereotypie. Inne wyraźne oznaki stresu to:

• Nie używanie kuwety.
• Zaznaczanie mebli w domu, zarówno moczem, jak i pazurami.
• Nadpobudliwość.
• Nadmierne miauczenie.
• Zwiększona lub zmniejszona higiena. Nadmierne lizanie może powodować łysienie na skórze, nazywane jest to łysieniem psychogennym. Duże spożycie włosów wpływa również na układ pokarmowy.

Typowymi przyczynami stresu mogą być zmiany w Twojej przestrzeni lub rutynie, pojawienie się innych zwierząt w domu lub brak wystarczających bodźców z powodu zbyt ubogiego środowiska.

Możesz również uniknąć tego uczucia, wprowadzając nowych członków do rodziny w odpowiedni sposób. Lub oferując zwierzęciu nowe miejsca do odpoczynku, nowe zabawki, drapaki, okna (zawsze zabezpieczone), przez które możesz wyglądać na zewnątrz itp.

Stres może nie należeć do kategorii chorób psychicznych u kotów, ale z pewnością jest głównym wyzwalaczem zaburzeń fizycznych i psychicznych.

2. Depresja

Depresja jest częstą chorobą kotów i często pozostaje niezauważona. Koty są bardzo wrażliwymi zwierzętami i każda zmiana może wpłynąć na ich życie bardziej, niż nam się wydaje.

Objawy depresji u kotów można zinterpretować jako nawyki spokojnego kota, ale nie wolno nam ich bagatelizować, ponieważ depresja może wpływać na ich zdrowie. Niektóre oznaki tej patologii to:

• Spanie więcej godzin niż zwykle.
• Apatia. Zwierzę traci zainteresowanie swoim otoczeniem, nie wchodzi w interakcje ze swoimi zabawkami lub innymi zwierzętami i osobami.
• Zaprzestanie pielęgnacji.
• Nie korzystanie z kuwety.
• Nieuchwytność lub poirytowanie, kiedy próbujemy się zbliżyć.

Brak wolności, zwłaszcza jeśli jest to kot przyzwyczajony do wychodzenia z domu, przemieszczania się, spędzania dużej ilości czasu w samotności, utrata członka rodziny (osoby lub innego zwierzaka), rozwój choroby, brak bodźców lub zła dieta to tylko niektóre z przyczyn, które mogą wywołać depresję u kotów.

Skonsultuj się z weterynarzem, jeśli uważasz, że tak jest w Twoim przypadku i nigdy nie decyduj się na samodzielne podawanie leków. W wielu przypadkach stres i depresję można leczyć, zwracając szczególną uwagę na środowisko zwierzęcia.

3. Epilepsja u kotów

Padaczka to zaburzenie neurologiczne, które powoduje przejściowe napady drgawek. Napady nie zawsze są synonimem epilepsji, ponieważ mogą również wystąpić z powodu chorób endokrynologicznych, metabolicznych, sercowo-naczyniowych lub ostrego bólu.

O padaczce mówimy tylko wtedy, gdy napady mają źródło wewnątrzczaszkowe. Gdy weterynarz potwierdzi u kota epilepsję, spróbuje ustalić przyczyny napadów, lub określić czy jest to epilepsja idiopatyczna, czyli bez znanych przyczyn.

U kotów tylko od 15 do 25% przypadków ma padaczkę idiopatyczną. Z tego powodu każdy rodzaj patologii, który może powodować epilepsję o przyczynach organicznych jest bardzo ważny:

• Wirus zakaźnej białaczki kotów (FeLV).
• Wirus niedoboru odporności kotów (FiV).
• Toksoplazmoza.
• Guzy.
• Wady rozwojowe.

Padaczka idiopatyczna występuje zwykle u kotów w wieku od jednego do trzech lat, a zwierzęta zwykle nie wykazują żadnych nieprawidłowości między napadami. Dlatego oprócz napadów, ciężko jest zauważyć inne objawy podczas konsultacji weterynaryjnej.

Ponadto będąc tak nagłymi i przesadnymi ruchami opiekunowie kotów cierpiących na epilepsję stają się nerwowi i nie są w stanie obiektywnie opisać, co stało się z ich zwierzakiem. Ataki są zwykle krótkie, nie trwają dłużej niż minutę, a po zakończeniu zwierzę wydaje się całkowicie wyzdrowieć, nawet szybko prosi o jedzenie.

Jeśli kiedykolwiek byłeś świadkiem napadu padaczkowego lub Twój kot miał napady powinieneś udać się do weterynarza na badanie neurologiczne Twojego zwierzaka. Padaczkę można leczyć za pomocą leków. Całkowite wyleczenie nie jest możliwe, ale leczenie zmniejsza częstotliwość napadów i zapewnia lepszą jakość życia zwierzęcia.

Jak widzimy koty mogą cierpieć na choroby psychiczne, w większości przypadków wywołane stresem. Objawy w tych przypadkach są bardzo podobne i należy zwrócić na nie uwagę zanim problem się pogorszy.