Aby pomóc lękliwym kotom, ważne jest, aby zwracać uwagę na ich otoczenie oraz wystawiać je na różnorodne i stymulujące środowisko. Koty, które dorastają w izolacji, mogą być delikatne i bardzo przestraszone. Dziś powiemy Ci, jak pomóc kotom pokonać ich lęki.
Pierwszym krokiem pomagającym kotom pokonać lęki jest rozpoznanie ich. To nie jest proste zadanie, więc ważne jest, aby dobrze poznać swojego zwierzaka.
Kot, który jest z natury nieśmiały, może obawiać się wielu rzeczy i spędzać dużo czasu w ukryciu. Jednocześnie koty, które są naturalnie przyjazne i pewne siebie, będą okazywać mniej strachu i, ogólnie rzecz biorąc, znacznie szybciej dojdą do siebie po wzbudzających strach wydarzeniach.
Spektrum strachu
Istnieje wiele znaków, które mogą pomóc nam zidentyfikować, kiedy kot się boi. Jednak często przyczyną strachu u kotów nie jest bodziec, który można zidentyfikować.
Należy wiedzieć, że kiedy koty drżą, chowają się, mają obniżony poziom aktywności i wykonują bierne próby ucieczki, jest to uważane za umiarkowany strach.
Jeśli kot się boi, objawy mogą obejmować aktywne zachowania ucieczkowe i wzrost aktywności motorycznej, która jest potencjalnie szkodliwa i wyrwana z kontekstu.
Odpowiedzią na strach jest złożone zachowanie, które obejmuje różne struktury neuronowe. Z tego powodu reakcja łączy procesy sensoryczne, motoryczne i emocjonalne.
Różne przejawy strachu
Poniżej wypunktujemy główne sposoby, w jakie koty reagują na strach. Często ich odpowiedzią na strach jest defensywność:
Reakcje somatyczne: stan czujności lub baczności. Koty przesuwają uszy w stronę czaszki, pokazują pazury, wyginają plecy, poruszają ogonami, otwierają pyszczek lub pokazują zęby.
Reakcje neurowegetatywne (mimowolne): dotyczą rozszerzenia źrenic, wytrzeszczonych oczu, zwiększonego wydzielania śliny i zwiększonej potliwości. Ponadto utrata kontroli nad zwieraczami cewki moczowej i odbytu, uwolnienie gruczołów odbytowych, przyspieszenie oddechu i częstości akcji serca oraz stawianie sierści.
Ruch: Koty reagują na strach na różne sposoby, jeśli chodzi o ich ruch. Na przykład, mogą być sparaliżowanie w jednym miejscu, mogą wstać, chodzić w kółko, kucać, uderzać łapami, gryźć, walczyć, chować się lub uciekać.
Długoterminowe konsekwencje życia w strachu
Pomaganie kotom w przezwyciężaniu ich lęków jest ważne, aby uniknąć długoterminowych konsekwencji. Wśród klasycznych oznak aktywności układu współczulnego u kotów może występować uporczywa biegunka.
Może to prowadzić do nieswoistego zapalenia jelit lub zespołu jelita drażliwego. Co więcej, lękliwe koty mogą rozwinąć obsesyjne zachowania, takie jak lizanie lub gryzienie.
Jak pomóc kotom pokonać lęki
Jeśli Twój kot się chowa, ale jest zdrowy – zostaw go w spokoju. Wyjdzie z kryjówki, kiedy będzie gotowy. Zmuszanie kotów do wyjścia z kryjówek spowoduje tylko, że będą odczuwać większy strach.
Upewnij się, że zwierzę ma łatwy dostęp do jedzenia, wody i kuwety. Dbaj o to, aby kuweta była pełna i codziennie zmieniaj karmę oraz wodę, aby mieć pewność, że zwierzę pije i je.
Jedzenie jest głównym czynnikiem motywującym koty. Jeśli więc Twój kot boi się kogoś w Twoim domu, to ta osoba powinna być odpowiedzialna za karmienie pupila.
Czy można powstrzymać koty przed byciem lękliwymi?
Oczywiście niektóre rasy kotów mają predyspozycje do lękliwości. Jednak wszyscy właściciele kotów powinni pamiętać o następujących faktach.
Koty pozbawione ekspozycji społecznej i środowiskowej w ciągu pierwszych 14 tygodni życia mogą odczuwać lęk przed kontaktem.
Fobie i panika mogą wynikać z historii niezdolności do ucieczki lub odsunięcia się od wszystkiego, co powoduje fobię lub strach. Z tego powodu koty, które zamykano w klatkach lub stosowano wobec nich przemoc, są często lękliwe.
Koty, które zostały kiedyś porzucone, miały wielu właścicieli, zmieniały często domu, mogą cierpieć na lęk separacyjny.
Utrzymanie dobrego stanu zdrowia: Każda choroba, zatrucie lub bolesny stan fizyczny zwiększają niepokój i przyczyniają się do rozwoju lęków, fobii i niepokoju.
Jak pomóc kotu pokonać lęki: diagnoza i leczenie
Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić, jest wykluczenie schorzeń, które mogą powodować tego rodzaju zachowanie u kota. Jeśli Twój weterynarz zdiagnozuje u Twojego zwierzaka zwykły strach, niepokój lub fobię, odpowiedzią mogą być leki na receptę.
Ale jest bardzo prawdopodobne, że weterynarz udzieli dalszych zaleceń. Te zalecenia będą oparte o konkretne cechy Twojego pupila oraz konkretne źródło jego strachu. Chodzi o to, aby złagodzić obawy i niepokój zwierzęcia poprzez behawioryzm.
Aby pomóc kotu przezwyciężyć skrajne przypadki paniki i lęku separacyjnego, musisz zapewnić mu ochronę do czasu, gdy leki zaczną działać. Może to zająć kilka dni lub nawet tygodni, a często najlepszym rozwiązaniem jest hospitalizacja.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
Overall, K. L. (1997). Pharmacologic treatments for behavior problems. Veterinary Clinics: Small Animal Practice, 27(3), 637-665.
Amat, M., Camps, T., & Manteca, X. (2016). Stress in owned cats: behavioural changes and welfare implications. Journal of Feline Medicine and Surgery, 18(8), 577-586.
Dramard, V., Kern, L., Hofmans, J., Halsberghe, C., & Rème, C. A. (2007). 7: Clinical efficacy of L-theanine tablets to reduce anxiety-related emotional disorders in cats: A pilot open-label clinical trial. Journal of Veterinary Behavior: Clinical Applications and Research, 2(3), 85-86.
Lorenz, K., & Leyhausen, P. (1985). Biología del comportamiento: raíces instintivas de la agresión, el miedo y la libertad. Siglo XXI.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.
