Potencjalnie niebezpieczny pies - co oznacza to określenie?

W niektórych krajach, w tym w Hiszpanii, używa się terminu “potencjalnie niebezpieczny pies”, który odpowiada za identyfikację szczególnie ryzykownych osobników.

Aby nadać psu takie określenie, bierze się pod uwagę niektóre cechy charakterystyczne zwierzęcia, takie jak agresja, sposób ataku lub upór. Dowiedz się więcej w tym artykule, co oznacza termin potencjalnie niebezpieczny pies.

Kiedy uważa się, że pies jest potencjalnie niebezpieczny?

W Kolumbii, Wenezueli i Hiszpanii opracowano specjalne prawo odnoszące się do posiadania niektórych ras psów, uznanych za potencjalnie niebezpieczne.

Ponadto w konkretnym przypadku Hiszpanii, w 2002 r. podpisana została osobna ustawa wyszczególniająca takie psie atrybuty. Według tych specyfikacji, aby uznać psa za potencjalnie niebezpiecznego, musi on spełniać następujące cechy:

• Muskulatura zwierzęcia: mocna, rozbudowana, energiczna
• Charakter: silny i wykazujący dużą odwagę
• Obwód tułowia: od 60 do 80 cm
• Waga: ponad 20 kg
• Wysokość w kłębie: od 40 do 70 cm
• Sierść: krótkie
• Szyja: szeroka, krótka i muskularna
• Kończyny: proste, równoległe i silnie umięśnione
• Głowa: prostopadłościenna, masywna
• Policzki: wybrzuszone i muskularne
• Szczęki: duże i mocne
• Pysk: głęboki i szeroki
• Klatka piersiowa: solidna, głęboka, mocno umięśniona

Jakie są potencjalnie niebezpieczne rasy psów?

W sumie istnieje 12 ras, które zakwalifikowano obecnie do grupy potencjalnie niebezpiecznych. Wśród nich możemy wyróżnić najbardziej znane i popularne:

1. Amerykański Pit Bull Terrier – rzeczywiście niebezpieczny pies

Ich przodkami są angielskie bullterriery. Początkowo używano tej rasy do walk. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna nie uznała tej rasy, a zrobił to jedynie United Kennel Club w Stanach Zjednoczonych.

Ze względu na charakter tych zwierząt, w niektórych krajach zabrania się nawet ich posiadania. Amerykański Pit Bull Terrier może ważyć do nawet 30 kg. To bardzo szybki, atletyczny, zwinny i energiczny pies.

2. Rottweiler – czy naprawdę jest potencjalnie niebezpieczny?

Ten potencjalnie niebezpieczny pies ma pochodzenia niemieckie. I ze względu na swoją wyjątkową siłę, używano go dawniej do ciągnięcia wozów rzeźniczych na rynki.

Często używa się tej rasy do pasterstwa, ochrony, przewodnictwa, poszukiwania, czy do ratownictwa itp. Ma mocną i zwartą sylwetkę, zwinny i wytrzymały korpus oraz dużą głowę.

Temperament Rottweilera charakteryzuje się dużym spokojem, posłuszeństwem i uległością. Taka charakterystyka tej rasy może całkowicie zaskoczyć, jeżeli weźmiemy pod uwagę, że te duże stworzenia mają niestety „złą reputację” niebezpiecznych psów.

Rzeczywiście, musimy przyznać, że jest to zwierzę bardzo pewne siebie i odważne, które reaguje z wielką świadomością w sytuacji zagrożenia. Czy jednak sam jest jego źródłem… ?

3. Dog Argentyński

Jest to jedyna rozwinięta rasa w tym kraju, która wciąż istnieje (pozostałe dwie wymarły). Dog Argentyński został stworzony do polowania na duże gatunki zwierząt, takie jak pumy, lisy i dziki w latach 20-tych ubiegłego wieku. Psy tej rasy mają wysoko cenione umiejętności polowania w sworach.

Dog z Argentyny powstał w wyniku krzyżówki między kilkoma europejskimi rasami. Sierść psa jest całkowicie biała, z wyjątkiem nosa, który jest czarny. Zazwyczaj psu przycina się uszy tak, aby były spiczaste i wyprostowane.

To ciężko pracujące zwierzę wymaga jednak szybkiej socjalizacji od wczesnego okresu życia, aby mogło dobrze funkcjonować w grupie. Potrzebuje również sporej przestrzeni do ćwiczeń. Ponadto, ze względu na duże nagromadzenie energii, należy unikać wyznaczania mu agresywnych funkcji. Posiadanie tej rasy również jest zabronione w kilku krajach.

4. Doberman – niebezpieczny pies

Oto inny potencjalnie niebezpieczny pies, który urodził się w Niemczech po przejściu przez krzyżówki kilku ras: Pinschera, Rottweilera, Weimaranera, Beaucerona i Manchester Terriera.

Z kwadratowym korpusem, wydłużonym pyskiem, małymi oczami i wysoko osadzonymi uszami, Doberman to muskularny, wysportowany i silny pies. Może mierzyć do 72 cm w kłębie, ma krótką, czarną lub brązową podpalaną sierść i może żyć do 13 lat.

5. Akita Inu

Ten pies o japońskim pochodzeniu był używany do obrony i ataku w swoim kraju. Wykorzystywano go także do polowania na niedźwiedzie ze względu na jego wielką siłę i wytrzymałość. Pojawił się po skrzyżowaniu Mastifa Angielskiego i Tosa Inu (ten ostatni również był uważany za potencjalnie niebezpiecznego psa).

Akita Inu może wykonywać wszystkie ciężkie prace. Ma podwójne i grube futro koloru białego, tygrysiego lub czerwonego, a jego uszy są trójkątne. W odniesieniu do temperamentu Akity Inu możemy powiedzieć, że jest dość cichy i powściągliwy.

Z drugiej trony może jednak przyjąć rolę dominującą nad innymi psami. Jest lojalny, opiekuńczy i kochający. Czy naprawdę zasługuje więc na miano potencjalnie niebezpiecznego?

6. Dog z Bordeaux – potencjalnie niebezpieczny czy raczej czuły i przyjazny pies?

Ta rasa powstała we Francji i należy do grupy olbrzymich Mastinów, zwierząt o wielkiej mocy, sile i zwinności. Dog z Bordeaux był używany zarówno do polowania na duże zwierzęta, jak i do ochrony własności.

Ma dużą głowę z obszernymi fałdami skóry na szyi i szeroko rozstawione oczy. Jego umaszczenie może się zmieniać od płowego do mahoniowego i ma charakterystyczny, elastyczny chód.

To pies bardzo przywiązany do właściciela, czuły, wierny i powściągliwy wobec obcych. Etykietka potencjalnie niebezpiecznego wydaje się w jego przypadku szczególnie krzywdząca.

Inne potencjalnie niebezpieczne psy to jeszcze: Staffordshire Bull Terrier, Fila Brasileiro, Tosa Inu, Mastif Neapolitański, Dog kanaryjski i Bull Terrier.