Niebieski język u psów - poznaj rasy
Istnieje mnóstwo (przeciwstawnych) teorii na temat pochodzenia ras psów, których cechą szczególną jest niebieski język. Wyjaśnienie znajdziemy zarówno w pogańskich legendach, jak i w badaniach naukowych.
Jednak prawidłowe wyjaśnienie tego zjawiska nie jest tak proste, jakby się mogło wydawać. Czytaj dalej, aby poznać rasy, które cechuje niebieski język i dowiedzieć się więcej o tym rzadko spotykanym fenomenie.
Niebieski język: wyjaśnienie naukowe
Sieć niewielkich naczyń krwionośnych w języku ułożona jest w pojedynczej warstwie. Język większości psów, a także innych zwierząt ma kolor różowy. Pochodzi on od tlenu przenoszonego przez obecną w języku krew.
Eksperci wyjaśniają, że niektóre psy mają niebieski język w wyniku mutacji genowej. Wyjaśniałoby to bardzo małą częstotliwość występowania tego zjawiska u większości gatunków.
Nie dowiedziono natomiast, że jest to cecha przystosowawcza. Być może rzeczywiście niebieski język jest przypadkową zmianą w genotypie rasy.
Teorie o melaninie
Pierwsze naukowe teorie głosiły, że niektóre rasy psów produkują więcej melaniny niż normalny poziom. Ten barwnik odpowiada za kolor skóry i włosów u ssaków. Zwiększony poziom melaniny mógłby powodować niebieskie zabarwienie języka.
Inna teoria zakłada, że psy mają niebieski język ze względu na niedobór tyrozyny. Taki niedobór prowadzi do zmniejszonej produkcji melaniny i nieprawidłowego zabarwienia języka.
Wyjaśnienie w chińskiej mitologii
W chińskiej mitologii jest legenda, w której wyczytać można pochodzenie psów rasy chow chow. Głosi ona, że chow chow był psem-smokiem, kochającym dzień i nieznoszącym nocy. Pewnej nocy, znudzony ciemnością chow chow postanowił raz na zawsze zlizać ciemny kolor z nieba. Miał wówczas nastąpić nieprzerwany dzień.
Ten wyczyn rozwścieczył bogów, którzy postanowili ukarać go, sprawiając, że język psa miał na zawsze zostać czarny lub niebieski. W ten sposób, za każdym razem, gdy chow chow ujrzy swoje odbicie, przypomni sobie o tym, co zrobił i będzie odczuwał wstyd. Wszyscy będą również wiedzieli, że to właśnie ten nieszczęsny pies próbował przeciwstawić się bogom.
Które rasy psów mają niebieski język?
Najbardziej znanymi rasami psów z niebieskim językiem są psy rasy shar pei oraz chow chow. Posiadają one bowiem gen dominujący tej cechy. Jest on tak silny, że język niektórych chow chowów jest fioletowy, a nawet wpadający w czerń.
Chow chow: starożytny święty strażnik świątyni
“Chow chow” oznacza dosłownie “puszysty lew-pies”. Być może ich widok nasuwa na myśl pluszowego misia, to jednak psy rasy chow chow są w bezpośredniej linii spokrewnione z tybetańskim wilkiem. Jednak ich puszyste futro, duża głowa i niebieski język sprawiają, że opisując tego psa nie można pominąć słowa “uroczy”.
W Chinach były one od wieków używane, jako strażnicy domów, gospodarstw i świątyń. Zabierano je również na większość polowań. Obecnie psy rasy chow chow są popularnymi pupilami na całym świecie, ze względu na ich idealne usposobienie.
Ich ciało jest świetnie przystosowane zarówno do srogich zim, jak i zmian pór roku w Chinach. Mają one zwięzłą, silną budowę ciała i posiadają warstwę tłuszczu ochronnego. Oprócz niebieskiego języka, rasę tę wyróżnia ich bujna, ruda sierść.
Shar pei i jego pomarszczone fałdy skórne
Psy rasy shar pei i chow chow są bardzo podobne. Niektórym mogłoby się wydawać, że są one spokrewnione. Oprócz tego, że oba posiadają niebieski język, mają podobną budowę ciała. Różnią się natomiast wyglądem sierści. Inne podobieństwa zauważa się w kształcie i wyglądzie pyska, a także w ich tradycyjnym wykorzystaniu jako psy myśliwskie i stróże.
Psy rasy shar pei mają krótką sierść i mnóstwo fałd tłuszczu. Pomarszczenie skóry jest znacznie bardziej widoczne u szczeniąt ze względu na nadmiar skóry, która będzie napinać się wraz ze wzrostem zwierzęcia.
Historia tej rasy sięga III wieku p.n.e. Dowodem na to są odkrycia archeologiczne, a w szczególności zdobienia na elementach ceramicznych przedstawiające przodków tych psów. Wygląda również na to, że w kulturze starożytnych Chin były one bardzo ważnymi postaciami.
Już wówczas ludzie wykorzystywali shar pei jako psy pasterskie, stróże i psy myśliwskie. Chińscy rolnicy uznawali te psy z niebieskim językiem za swoich olbrzymich sprzymierzeńców w walce z drapieżnikami dręczącymi ich stada.