Mumia wilka - interesujące odkrycie w Kanadzie

Ziemia Jukońska w Kanadzie słynie z kopalń złota. Jednak od tej pory będzie rozpoznawana też za bogactwo w inne skarby, znajdujące się pod ziemią. To właśnie tam została odkryta mumia wilka, wyjątkowo dobrze zachowana. Kilka metrów dalej odnaleziono też zmumifikowane szczątki karibu.

Wspomniane dwa zmumifikowane zwierzęta znaleźli tamtejsi górnicy podczas kopania złota. Odkryte w 2016 roku mumia wilka i jego towarzysz karibu zostały poddane profesjonalnym testom badawczym.

Zespoły badawcze niestrudzenie pracowały nad historią tych dwóch zwierząt. Teraz, po dwóch latach, mumie można zobaczyć w centrum kulturalnym Tr’ondëk Hwëch’in, w mieście Dawson.

Chociaż terytorium Jukonu dziś pokrywają gęste lasy, to w zamierzchłych czasach sytuacja była zupełnie inna. W epoce lodowcowej Jukon był niegościnny dla ludzi, lodowaty i bardzo suchy. Oprócz karibu i wilków, tundrę zamieszkiwały również zwierzęta takie jak mamuty, tygrysy szablastozębne i niedźwiedzie.

Mumia wilka – ciekawe znalezisko z Jukonu

Jukon oferuje swoim mieszkańcom klimat subarktyczny. Średnia temperatura utrzymuje się nieco powyżej +10 °C jedynie przez 4 miesiące w roku. Mroźne zimy, rozpoczynają się już w październiku i trwają do maja.

W pobliżu Dawson znajduje się wiele firm wydobywczych, plądrujących ziemię w poszukiwaniu złota. Jednakże obszar ten kryje pod swoją powierzchnią wiele innych skarbów. Przez lata obszar ten okazał się być cmentarzem prehistorycznych skamieniałości.

Załogi górnicze stale znajdują ogromne części, kości i szczątki megafauny. Może dlatego górnicy, którzy znaleźli zmumifikowane zwierzęta, nie byli szczególnie zaskoczeni.

Zespoły wydobywcze, które znajdują skamieliny, wiedzą gdzie się z nimi zgłosić, do ekspertów: słusznie wybierają więc paleontologów. Pierwszym znalezionym przez nich okazem była mumia karibu.

Kilka tygodni później ten sam zespół górniczy dokonał kolejnego odkrycia. Zaledwie kilka metrów za pierwszym znaleziskiem, znaleźli zmumifikowanego wilka. Oba zwierzęta zachowały nienaruszone futro, mięśnie i skórę.

• Mumia wilka zachowała się niemal całkowicie. Jest w tak doskonałym stanie, że na głowie i ogonie, oraz łapach widać jeszcze szczegóły z jego życia. Oczywiście, skóra i włosy małego wilka zachowały się należycie.
• Członek lokalnego zespołu paleontologów, Grant Zazula, wyjaśnił kilka szczegółów dotyczących odkrycia. Opisywany okaz to jedyny zmumifikowany wilka na świecie, pochodzący z epoki lodowcowej.

Owszem, nawet do dziś udaje się spotkać kości wilków z tamtego okresu. Jednak tak dobrze zachowany okaz – z futrem i skórą – to prawdziwy wyjątek.

Wszyscy naukowcy pracujący nad tymi badaniami są bardzo podekscytowani i zaskoczeni owym odkryciem. Paleontolodzy są przyzwyczajeni do pracy tylko ze skamieniałymi kośćmi. Dlatego, dla tych naukowców możliwość pracy z prawdziwą skórą i włosami jest doprawdy wyjątkowa.

Dalsze eksperymenty i badania

Zespół ekspertów prowadzących dochodzenie chce przede wszystkim przeprowadzić analizę DNA. To pozwoli nam zrozumieć, w jaki sposób jest spokrewniony ze swoimi wilczymi potomkami.

W celu przeprowadzenia testów radiowęglowych, z obu ciał usunięto małe części skóry.

• Testy te przyniosły zaskakujące wyniki: obie skamieniałości pochodzą sprzed 50 000 lat. Jest to najwcześniejsza data, jaką może zaoferować analiza radiowęglowa.
• Jednak karibu znaleziono w pobliżu warstwy gleby wulkanicznej, pochodzi sprzed 80 000 lat. Niektórzy eksperci uważają, że jest to lepszy wskaźnik rzeczywistego wieku zarówno wilka, jak i karibu.

Karibu, to inne określenie na renifera tundrowego. IUCN od 2015 uznaje renifera tundrowego za gatunek narażony na wyginięcie.

Członek zespołu, Zuzula powiedziała, że jest jeszcze wiele do zrobienia w sprawie tych dwóch zmumifikowanych zwierząt. Na podstawie zawartości węgla i azotu w ich futrze, czy skórze można na przykład określić ich codzienną dietę.

Ponadto wskazali na interesujący fakt, znalezienia tych zwierząt właśnie w tym miejscu w Kanadzie. Choć dziś spotykamy wilki i karibu, to nie były one zbyt pospolite w emocje lodowcowej. Tak przynajmniej sądzono. Uważa się bowiem, że ze względu na swoje rozmiary, małe zwierzęta raczej nie przetrwałyby takiego zimna.

Mumia wilka i karibu – podsumowanie

Ich przetrwanie jest tajemnicą dla badaczy, ale wielu ma nadzieję, że DNA mumii ujawni wszystkie sekrety. Prehistoryczne próbki DNA mogłyby pomóc w zbudowaniu zwierzęcej genealogii. W ten sposób można by określić, jak przebiegała ewolucja genetyczna wilków prehistorycznych w kierunku wilków współczesnych.

“Szczątki tego wilka są bardzo sugestywne. Pozwalają nam one na rzeczywiste połączenie ze zwierzętami, które żyły tysiące lat temu. Kiedy ją widzisz, sprawia, że sięgasz dalej, zdobywając kolejną wiedzę na temat naszego świata i dziejów istot żywych”                                  – mówi paleontolog Elsa Panciroli-

Znaczenie skamieliny

Dla ludu Tr’ondëka Hwëch’a znalezienie tych zwierząt jest czymś więcej niż tylko odkryciem archeologicznym. Oba zwierzęta są symbolami życia, które powstało na tym terytorium. Karibu przez wieki karmił a także ubierał mężczyzn i kobiety z terytorium Jukonu.

Wilk natomiast utrzymuje równowagę w przyrodzie. Oba zwierzęta, razem, są symbolem równowagi. Znalezienie ich obu oznacza zjednoczenie natury w czasie. Dla ludu Tr’ondëka Hwëch’in, młody wilk reprezentuje trwałość równowagi w czasie.

Co ciekawe, ostatnia epoka lodowcowa rozpoczęła się około 110 tysięcy lat temu. Do jej zakończenia doszło około 9,6 tysięcy lat temu. W tym czasie większość terytorium Kanady było skute lodem, właśnie z wyjątkiem stanu Jukon.