Karłowatość w naturze - skąd się bierze?
Karłowatość w naturze jest bardziej powszechna niż nam się wydaje. Może być spowodowana czynnikami genetycznymi, ale także środowiskowymi. U których gatunków najczęściej się pojawia?
Karłowatość w naturze jest zjawiskiem, które wydaje się rzadkie. Niewielu ludzi zastanawia się nad tym, dlaczego ta cecha występuje częściej u Homo sapiens niż u jakiegokolwiek innego gatunku.
Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego zwierzęta mają różne rozmiary? W naturze rozmiar decyduje o przetrwaniu gatunku. Z tego powodu wielkość zwierzęcia jest ściśle związana z jego dynamiką w ekosystemie.
W klimacie umiarkowanym zwierzęta są zwykle większe, aby zmniejszać utratę ciepła ciała. Jednak w gorącym klimacie zwierzęta ewoluowały do mniejszych rozmiarów. Z kolei rozmiar drapieżnika lub ofiary może stać się jego największą siłą. Nie jest też tajemnicą, że udane krycie w przyrodzie zależy od wielkości danego osobnika.
Jaki jest zatem powód, dla którego gatunki stają się coraz mniejsze? Czy karłowatość ma swoje wyjaśnienie karłowatości w naturze?
Przyczyny karłowatości
Karłowatość jest zjawiskiem, przez które dany osobnik wygląda na mniejszy niż inne osobniki własnego gatunku. U ludzi łatwo jest stwierdzić gołym okiem, że dana osoba cierpi na karłowatość.
Karłowatość u ludzi była bardzo często przedmiotem badań. Obecnie różne badania potwierdzają, że istnieją trzy przyczyny metaboliczne i fizjologiczne, które powodują karłowatość.
Według ekspertów zjawisko to może być spowodowane przyczynami genetycznymi, zaburzeniami równowagi hormonalnej lub niedoborami żywieniowymi. Chociaż karłowatość występuje w całym królestwie zwierząt i roślin, przyczyny nie zawsze są takie same u ludzi i zwierząt.
U ludzi trzy z czterech przypadków karłowatości są spowodowane achondroplazją, mutacją genetyczną. Ta mutacja modyfikuje stosunek długości kończyn do tułowia danej osoby. Podczas gdy tułów ma podobny rozmiar do reszty ludzi kończyny są znacznie krótsze.
U zwierząt rzadko występują mutacje genetyczne, jak karłowatość lub nierównowaga hormonalna. Istnieją jednak przypadki karłowatości w naturze spowodowane achondroplazją. I znajdziemy wiele przykładów bez większego wysiłku.
Karłowatość spowodowana achondroplazją jest bardzo powszechna u niektórych gatunków psów. Jamniki, a także buldogi i bassety są rasami dotkniętymi karłowatością genetyczną. Ten rodzaj karłowatości skraca nogi, chociaż ich ciało pozostaje normalne i proporcjonalnej wielkości do głowy.
Ponieważ jednak są to uwarunkowania genetyczne rasy te często cierpią z powodu innych problemów. Rasy te często mają problemy ze wzrokiem.
Karłowatość u dzikich zwierząt
Jest jeszcze jeden powód, który nie jest związany z przyczynami metabolicznymi lub fizjologicznymi. W królestwie zwierząt karłowatość ewolucyjna jest również znana jako karłowatość wyspiarska. Jest ona najczęstszym rodzajem karłowatości u dzikich zwierząt. Chociaż może to wydawać się dziwne, karłowatość w naturze występuje u wielu gatunków.
Karłowatość wyspowa jest procesem ewolucyjnym, w którym wielkość gatunku zmienia się w zależności od zasobów naturalnych w jego zasięgu. Zatem w odizolowanych lub niedostępnych siedliskach zwierzęta ewoluowały w kierunku mniejszych rozmiarów.
W środowiskach z niewielką ilością dostępnej żywności istnieje wyraźna zaleta bycia mniejszym zwierzęciem. Z tego powodu w siedliskach o trudnym dostępie i mobilności zdobycz i drapieżniki ewoluowały w pigmejów.
Niektóre gatunki, które stały się pigmejami na wolności, to karłowaty słoń Borneo, karłowata małpia piżmowa i afrykańskie kozy karłowate. Wiele karłowatych zwierząt jest niezwykle uroczych ze względu na swój szczególny rozmiar.
Słonie i hipopotamy karłowate są znacznie mniejsze niż ich „normalne” odpowiedniki. Jednak jego rozmiar jest nadal dość duży. Dorosły słoń karłowaty może ważyć nawet 5000 kilogramów.
Kozy karłowate to okazy o wielkości połowy dorosłej kozy bez karłowatości. Mierzy od 40 do 60 centymetrów. Kozy karłowate są używane przez wielu ludzi jako zwierzęta pomagające w relaksie i odstresowaniu.
Jednym z najostrzejszych przypadków karłowatości w naturze jest pigmejka karłowata. Ta małpka waży tylko 100 gramów. Pigmejka karłowata jest mniejsza niż dłoń dorosłego człowieka.
Karłowatość u zwierząt
Dzisiaj niektórzy ludzie są bardzo zainteresowani przypadkami karłowatości w naturze. Zwłaszcza u zwierząt domowych. Wielu ludzi szuka najbardziej ekstremalnych przypadków karłowatości u zwierząt.
Z powodu karłowatości w naturze wilk ewoluował w małego psa chihuahua. Niektórzy ludzie wolą nie mieć psów ani kotów, ale wybierają inną klasę zwierząt karłowatych.
Karłowatość często występuje u zwierząt, takich jak kozy karłowate i oczywiście świnie karłowate. Które Ty wolisz?
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
Wijesinha, R., Hapuarachchi, N., Abbott, B., Pastorini, J., and Fernando, P. (2013). Disproportionate dwarfism in a wild Asian elephant. Gajah. 38, 30-32.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.