Żaba pseudophryne corroboree - niezwykły gatunek

Napisane i zweryfikowane przez biologa Paloma de los Milagros

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Obecnie żaba pseudophryne corroboree jest zagrożona wyginięciem z powodu grzyba, który stanowi jej główne zagrożenie.

Żaba pseudophryne corroboree jest kultowym płazem w Australii. Jej kolorowy wzór na ciele, jadowitość i postępujący spadek populacji sprawiły, że stała się przedmiotem badań i została wsparta przez krajowe plany odbudowy, aby zapobiec jej wyginięciu.

W zależności od zamieszkałego regionu, żaba corroboree ma żółty lub inny kolorowy wzór na swoim ciele. Tak więc, północna żaba corroboree ma czarny podstawowy odcień z żółtymi paskami, a południowa jest żółta z czarnymi liniami.

Północna żaba corroboree zamieszkuje tereny Nowej Południowej Walii i tak zwane Australijskie Terytorium Stołeczne w obrębie Parku Narodowego Kościuszki, las państwowy Bondo, Micalong, Wee Jasper, park narodowy Namadgi, Brindabella i rezerwat przyrody Bimberi. Z kolei południowa żaba corroboree ogranicza się do regionu Snowy Mountains w Nowej Południowej Walii.

Cechy fizyczne i zachowanie

Pomimo swojego niewielkiego rozmiaru (mniej niż trzy centymetry) jej jaskrawa pigmentacja wskazuje na wydzielanie wysoce trującego alkaloidu dla drapieżników. Żaba corroboree żywi się małymi bezkręgowcami, zwłaszcza czarnymi mrówkami.

Zwykle zamieszkują sezonowe mokradła i otaczające je roślinności w różnych regionach Alp Australijskich. Zimą hibernują pod pniami drzew lub w podłożu leśnym. Przez resztę roku są bardziej dynamiczne, chociaż w przeciwieństwie do innych płazów chodzą zamiast skakać.

Rozmnażanie rozpoczyna się wraz z nadejściem sezonu letniego. W tych miesiącach samce poświęcają się budowaniu gniazd na mchu lub roślinności w pobliżu zbiornika wodnego. Po aklimatyzacji emitują serię dźwięków mających na celu zwabienie samic i późniejsze krycie.

Składanie jaj przez samicę jest stosunkowo ubogie w porównaniu z innymi żabami. Składa jedynie od 15 do 40 jaj. Jednak przez cały sezon lęgowy każdy samiec może rozmnażać się z różnymi samicami nawet w tym samym gnieździe.

Zarodki rozwijają się aż do osiągnięcia tak zwanego stanu diapauzy, w którym przestają rosnąć, dopóki jesienne deszcze nie doprowadzą do wylęgu. Następnie kijanki udają się do najbliższego źródła wody, aby samodzielnie pływać i się żywić. Wraz z nadejściem następnego lata następuje metamorfoza, która pozwoli im osiągnąć dorosły wygląd.

Żaba pseudophryne corroboree – zagrożenia i ochrona

Jak donosi Departament Środowiska i Energii Rządu Australijskiego spadek liczby dwóch rodzajów żab potwierdzają się stopniowo od 1980 roku. Główną przyczyną tego spadku jest znany jako grzyb pasożyt płazów, Batrachochytrium dendrobatidis.

Grzyb ten, który wywołuje śmiertelną chorobę grzybiczą – oprócz wpływu na australijską żabę rzekomą, unicestwił znaczną część amerykańskich gatunków płazów.

W Australii rozprzestrzenianie się tego patogenu jest zwiększone przez obecność pospolitej żaby wschodniej, Crinia signifera. Gatunek ten doskonale przenosi grzyba, ponieważ może wykazywać wysoki poziom infekcji bez rozwoju choroby, co sprzyja przenoszeniu się na inne gatunki.

Kolejnym zagrożeniem są zmiany klimatu powodujące poważne susze i ogólną degradację siedlisk rodzimych. Niedobór wody zwiększa ryzyko śmierci tego płaza, ponieważ jaja i kijanki bardzo polegają na środowiskach wodnych.

Obecnie Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uważa, że ​​północna i południowa żaba corroboree znajduje się w niebezpieczeństwie wyginięcia. Z tego powodu rząd Australii opracował szereg krajowych planów ochrony tego gatunku w perspektywie długoterminowej. Jak również zobowiązał się do stworzenia licznych rezerwatów i parków przyrody.