Zmysł orientacji u psów - teoria i wyjaśnienie

Oprócz świetnie rozwiniętych zmysłów, więź między właścicielem a zwierzęciem ma duży wpływ na zmysł orientacji psa, co pomaga mu wrócić do domu.
Zmysł orientacji u psów - teoria i wyjaśnienie
Francisco María García

Napisane i zweryfikowane przez prawnika Francisco María García.

Ostatnia aktualizacja: 22 grudnia, 2022

Zmysł orientacji u psów wciąż nie jest do końca zbadany. Przez lata powstały liczne legendy o umiejętności odnalezienia domu przez psy. Może powodem jest fakt, iż brakuje logicznego wyjaśnienia tego zjawiska, ale eksperci od psiej natury zawsze byli zainteresowani tym tematem.

Ponieważ nie ma teorii absolutnej, postęp technologiczny i nauka umożliwiły ludziom lepsze zrozumienie poczucia orientacji u psów. Tutaj możesz przeczytać o głównych hipotezach dotyczących tej niesamowitej zdolności psów.

Zmysł orientacji u innych gatunków

Aby lepiej zrozumieć zmysł orientacji u psów można spojrzeć na inne gatunki, które czerpią ogromne korzyści z tej umiejętności. Dobrym przykładem jest orientacja u ptaków. Pozwala ona na długie wędrówki, po których zawsze wracają do punktu wyjścia.

Naukowcy przeprowadzili kilka badań w różnych częściach świata w celu lepszego zrozumienia tego fenomenu. Wiele badań składało się z wypuszczania niektórych gatunków ptaków tysiące kilometrów od ich “domów” i obserwowania ich zachowania.

Zmysł orientacji u zwierząt

Wyniki zawsze pokazują, że po dniach lub tygodniach podróży ptaki wracają do miejsca wylotu. Niektóre testy wykazały również, że ptaki są w stanie wrócić na właściwy tor po chwilowej dezorientacji. Nawet gdy się zgubią, ich orientacja pozwala im wrócić na odpowiedni kurs.

Jak wytłumaczyć niesamowity zmysł orientacji u ptaków?

Obecnie, społeczność naukowców pracuje nad dwoma teoriami, które prawdopodobnie się uzupełniają. Według pierwszej z nich ptaki wykorzystują zmysły do orientowania się w czasie i przestrzeni.

Ptaki wykorzystują wzrok do rozpoznawania gór, klifów oraz dżungli, które pomagają im pozostać na właściwej ścieżce. Korzystają również ze słuchu, aby odbierać bodźce z otoczenia podczas długiej podróży migracyjnej. Oznacza to, że zbierają „sygnały”, które pomagają utrzymać orientację, aby wiedzieć, że są już u celu.

Według wielu ekspertów, ptaki mają swego rodzaju nawigację inercyjną. Wiedzą, jaki kierunek obrać, aby wrócić do miejsca docelowego, nawet jeśli muszą zmienić kierunek. To wyjaśniałoby również, dlaczego tymczasowe rozproszenie uwagi lub dezorientacja nie wpływają na ich zdolności orientacyjne .

Naukowcy zauważyli również, że ptaki migrujące mają w oczach system podobny do kompasu magnetycznego. Ich siatkówka jest w stanie przechwycić światło w spolaryzowany sposób. To zapewnia im unikalny system nawigacji.

Ptaki wykorzystują ruch słońca oraz pozycję gwiazd i księżyca jako skuteczną metodę nawigacji. To pomaga im dowiedzieć się, w jaki sposób powinny podróżować, aby dotrzeć do celu.

Jak zmysł orientacji działa u psów?

Jeśli chodzi o orientację u psów, również istnieją dwie główne hipotezy, które nieco przypominają wyżej wspomniane.

zagubione psy

Ich potężne zmysły mogą pomóc im łatwo zidentyfikować otoczenie i rozpoznać wszelkie zmiany w nim. Świetny słuch i wysoce rozwinięty zmysł węchu pozwalają im rozpoznawać punkty orientacyjne, a także szlaki, którymi mogą podążać, aby wrócić do domu.

Ponadto 1 został znaleziony w siatkówce oczu psów. Znajduje się on również w oczach ptaków wędrownych. Ta cząsteczka jest związana z odbiorem magnetycznym. Jego obecność w oczach pozwala zwierzętom orientować się w czasie i przestrzeni przez pole magnetyczne planety.

Znaczenie więzi emocjonalnej jeśli chodzi o zmysł orientacji u psów

Oprócz wyżej wymienionych aspektów, naukowcy podkreślają również, jak dobrze psy reagują na pozytywne wzmocnienie. Jest to umiejętność uczenia się i zapamiętywania wielu zadań poprzez system uznań i nagród.

Oczywiście, pozytywne wzmocnienie w szkoleniu psów nie polega tylko na oferowaniu smakołyków lub nagród; jest to coś znacznie więcej.

Filary tej metodologii stanowi relacja między tym, kto naucza, a uczącym się. Ta wymiana doświadczeń pomaga zarówno właścicielowi, jak i psu podczas szkolenia.


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.