Logo image
Logo image

Kot himalajski - między perskim a syjamskim

3 min.
Kot himalajski zachowuje całe piękno kotów perskich i orientalny wdzięk. Do płaszcza należy dodać parę egzotycznych oczu, ale to nie koniec wyjątkowych charakterystyk tego zwierzęcia. 
Kot himalajski - między perskim a syjamskim
Francisco María García

Napisane i zweryfikowane przez prawnika Francisco María García

Ostatnia aktualizacja: 22 grudnia, 2022

Kot himalajski przyciąga uwagę swoim orientalnym pięknem. Harmonijnie łączy cechy charakterystyczne dla kotów perskich i syjamskich.

Oprócz wyglądu, koty te stają się coraz bardziej popularne ze względu na swój zrównoważony temperament i niezwykłą zdolność adaptacji.

Zanim jednak zdecydujemy się na adopcję bądź kupno kota owej rasy, powinniśmy poznać jego cechy charakterystyczne i wyznaczniki opieki i dbałości, o których należy pamiętać.

Wszystko to po to, aby utrzymać optymalne zdrowie pupila. Właśnie dlatego poniżej przedstawimy wszystko, co powinieneś wiedzieć o tej rasie.

Kot himalajski – pochodzenie

Pojawienie się kota himalajskiego jest wyrazem selektywnych krzyżówek kotów perskich i syjamskich, tj. dwóch najpopularniejszych ras kotów na świecie. 

Pierwsze okazy tej rasy znajdziemy we Szwecji, w latach 30. Choć pochodzenie kotów przypisuje się zwykle Anglii bądź szuka się ich w USA. Przypuszcza się, iż hodowcy chcieli wygenerować nową rasę, która zachowa cechy i fizyczną formę kota perskiego, wraz z niecodziennymi cechami kota syjamskiego.

Przez wiele lat kocie środowiska i stowarzyszenia nie uznawały kota himalajskiego za rasę. Pierwszy raz oficjalnie uznano ją w Wielkiej Brytanii w 1957 roku. Znajdziemy ją pod nazwą Longhaired colorpoint. W 1957 roku koty te zostały uznane w Stanach Zjednoczonych, gdzie zdobyły ogromną popularność. 

Należy pamiętać, iż nazwa rasy nie odnosi się do słynnego himalajskiego pasma górskiego, czy tamtejszego występowania kota. W rzeczywistości wynika to wyłącznie z estetycznego podobieństwa do królików himalajskich.

Właściwości fizyczne

Celem krzyżówek było uzyskanie rasy o długim włosiu, ale w typie umaszczenia syjama. Próby były prowadzone już w latach 20. XX wieku, zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i w Szwecji.

Oczywiście, kot himalajski zachowuje cechy morfologiczne charakterystyczne dla kotów perskich. Jego korpus jest średniej wielkości, solidny i zwarty, o stosunkowo krótkich i mocnych nogach. Głowa jest okrągła i mocna, a twarz jest całkowicie płaska dzięki spłaszczonemu nosowi.

Some figure

Długi, obfity i jedwabisty płaszcz kota himalajskiego, także pochodzi od kota perskiego. Wykazuje jednak wzór kolorowych zakończeń włosia, typowy dla rasy syjamskiej. To od tej rasy odziedziczył też niebieskie oczy i egzotyczne umaszczenie.

Kolory występujące w tej rasie mogą przybierać różne wariacje – zawsze jednak dostosowują się do punktowego stylu. Najczęściej obserwujemy niebieskie, czekoladowe, brązowe, czy liliowe odcienie.

Zobacz też:Kaliko – niezwykłe trójbarwne koty

Kot himalajski – temperament i charakter

Kot himalajski charakteryzuje się zrównoważonym temperamentem, spokojem i inteligencją. Co ważne, koty te doświadczają bardzo szczególnej więzi z krewnymi. Są uczuciowe i towarzyskie, cieszą się z dobrej zabawy.

Mogą jednak zachowywać się bardziej powściągliwie lub nieswojo w obecności nieznanych osób i zwierząt. Podobnie, przy właściwiej socjalizacji, będą w stanie nauczyć się pozytywnie odnosić do innych jednostek i bodźców swojego otoczenia.

Koty himalajskie wyróżniają się również silnymi zdolnościami poznawczymi i łatwością nauki. Ucieszą się z inteligentnych zabawek i angażujących gier, które rozbudzą ich ciekawości i pobudzą zmysły. Zwłaszcza jeśli skoncentrujemy się na stymulacji instynktu łowieckiego.

Opieka nad kotem himalajskim

Koty himalajskie wymagają codziennego szczotkowania, aby osiągnąć optymalne utrzymanie sierści, co zapobiegnie gromadzeniu się martwych włosów i brudu, a także powstawaniu kulek włoskowatych w jelicie. Zaleca się również kąpać je przynajmniej raz w miesiącu, aby włosy były czyste i błyszczące.

Higiena jamy ustnej stanowi klucz do zapobiegania powstawaniu kamienia nazębnego i związanym z tym chorobom zębów. Najlepiej aby kocie zęby szczotkować co najmniej dwa razy w tygodniu. Pozwoli to uniknąć gromadzenia się pokarmu między zębami i dziąsłami.

Wzbogacenie środowiska naturalnego będzie miało fundamentalne znaczenie. Dzięki temu kot będzie mógł wykorzystać swoją energię w pozytywny sposób, ćwiczyć i dobrze stymulować swój umysł, co zapobiegnie problemom behawioralnym.

Ponadto niezbędne jest wyposażenie ich w odpowiednie skrobaki, aby mogły naturalnie zużywać i ostrzyć paznokcie.

Przeczytaj też: Koty syjamskie – kwintesencja kociej elegancji

Kot himalajski i jego zdrowie

Tak jak góry Himalaje, tak i himalajskie koty są silne i odporne. Nie zachorują, jeśli otrzymają odpowiednią opiekę. 

Some figure

Niemniej jednak, mogą być obarczone przez niektóre dziedziczne patologie lub częste kocie schorzenia:

  • Kulki włosów w przewodzie pokarmowym.
  • Problemy okulistyczne.
  • Zmiany szczęki i twarzy.
  • Zakażenia dróg moczowych i problemy z nerkami.

Ile czasu mamy na zawiązywanie przyjaźni i życie w towarzystwie tych wyjątkowych zwierząt?
Średnia długość życia kota himalajskiego szacuje się między 12 a 15 latami. Czas ten może się naturalnie wydłużyć, jeśli koty będą należycie traktowane, otoczone opieką i miłością.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • University of Bristol. (2019) Siamese Colourpoint. Langford Vets. Recuperado el 29 de marzo de 2022, disponible en: https://www.langfordvets.co.uk/media/1729/siamese-colourpoint.pdf
  • Castle, E. (1919). Siamese, an Albinistic Color Variation in Cats. The American Naturalist, 53 (626), 265-268.
  • Gebhardt, R. (1985). Why Himalayans are Persians. International Cat Fancy, 36-40.

 


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.