Hiszpańskie rasy psów - szlachetne i inteligentne

Dowiedz się więcej o hiszpańskich rasach psów. Od najmniejszych do najsilniejszych i najbardziej opiekuńczych.
Hiszpańskie rasy psów - szlachetne i inteligentne
Francisco María García

Napisane i zweryfikowane przez prawnika Francisco María García.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Mają własną tożsamość, są szlachetne i inteligentne. Hiszpańskie rasy psów, zostały uznane przez Królewskie Stowarzyszenie Miłośników Psów w Hiszpanii (Real Sociedad Canina de España) za autochtoniczne i posiadają długą historię wypełnioną tradycją, lojalnością i pracą.

Od najdawniejszych czasów człowiek udamawia psa, aby razem wykonywać różne zadania związane z polowaniem lub pasterstwem. Z biegiem lat psy przeobraziły się w niezastąpionych przewodników, strażników, kompanów na służbie a także psy do towarzystwa. Wspaniale tego dowodzą hiszpańskie rasy psów.

Hiszpańskie rasy psów prezentują wielką różnorodność

Hiszpańskie rasy psów prezentują różnorodność kształtów, kolorów, typów i rozmiarów. Według badań naukowych wszystkie pochodzą od swojego praprzodka, wilka, dlatego występują we wszystkich częściach kraju.

Jak wiele innych zwierząt, hiszpańskie rasy psów, podlegały groźbie wyginięcia. Udało się je jednak uratować i zachować aż do dzisiaj. Lista Królewskiego Stowarzyszenia Miłośników Psów w Hiszpanii, zatwierdzona przez Międzynarodową Federację Kynologiczną (FCI), zawiera opis, w jaki sposób tego dokonano.

Na przykład w XX wieku uznano rasę hiszpański alano za wymarłą. Jest to spektakularny przykład wysiłków hodowców. W 1980 r. hiszpańscy kynologowie podjęli się odtworzenia tej rasy. Powodem zniknięcia hiszpańskiego alano było niewłaściwe łączenie z bokserem i mastifami.

Naukowcy znaleźli reprezentantów tej rasy w prowincjach Vizcaya i Burgos, wybrali najsilniejsze jednostki, jako bazę hodowlaną. Dziś dzięki ich wysiłkom rzeczywiście możemy podziwiać piękno i siłę odzyskanej rasy.

Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) udokumentowała, że na świecie jest 337 uznanych ras. Z tej liczby aż 21 są to autochtoniczne rasy hiszpańskie. Podobnie jak w innych krajach, Królewskie Stowarzyszenie Miłośników Psów w Hiszpanii podzieliło tę listę na grupy, aby podkreślić ich rozmiar, wagę, kolor, budowę ciała, sierść i pochodzenie.

Owczarek z Majorki i psy pasterskie

Do tej grupy możemy zaliczyć psy pasterskie i owczarka z Majorki, z wyjątkiem szwajcarskich psów pasterskich. Nazwy, które możemy spotkać to na przykład Ca de Bestiar, Gos d’Atura Catalá (owczarek kataloński), euskal artzain txakurra (owczarek baskijski), pastor garafiano (owczarek z Wysp Kanaryjskich), pastor leones (owczarek z prowincji Leon).

Te rasy pochodzą z Wysp Baleary. Są to duże zwierzęta żyjące na wsi, średniej wagi, czarne lub z białą plamą na klatce piersiowej. Są muskularne i zwinne, z krótkimi i długimi włosami.

Owczarek.

Pinczery i sznaucery

Druga grupa składa się z pinczerów i sznaucerów, molosów, psów górskich i pasterskich psów szwajcarskich. Są znane jako mastif hiszpański, mastif pirenejski, buldog z Majorki (Ca de Bou), buldog kanaryjski (Dogo Canario-FCI) i alano hiszpański.

Pochodzą z Wysp Baleary, są to hiszpańskie rasy psów idealne do pilnowania i obrony. W przeszłości używano ich do ochrony przed wilkami i niedźwiedziami.

Teriery i myszołowy

W grupie trzeciej znalazły się teriery i myszołowy andaluzyjskie i walenckie, rodem z Andaluzji. Są zwinne i szybkie, idealne do polowania na szczury i myszy.

Na światowej liście ras grupa czwarta jest zarezerwowana dla niemieckich teckels, zwanych także dachshund lub jamnikami. W rejestrze hiszpańskich ras ta pozycja jest pusta, podobnie jak pozycja dziewiąta.

Szpice i psy pierwotne

Szpice i psy ras pierwotnych tworzą natomiast grupę piątą. Są to: podenco canario (kanaryjski), podenco ibicenco (Ca Eivissenc – z Ibizy) podenco andaluz (andaluzyjski), maneto, podenco valenciano (walencki). Pochodzą z Andaluzji, są znakomite na małe polowania, tak w nocy jak i za dnia.

Psy gończe lub posokowce

Psy gończe lub posokowce należą z kolei do grupy szóstej. Gończy hiszpański to pies na małe polowania, który może być jednak wykorzystywany także w większych imprezach łowieckich. Jest to pies średniej wielkości, ma zwarty szkielet i silne kończyny. Ma długie uszy, sierść gładką, przylegającą i sztywną oraz słodkie spojrzenie.

Wyżły

W grupie 7 znajdujemy psy wystawowe. Retriever z Burgos i pachón navarro (podwójnonosy zwany też wyżłem starohiszpańskim) są bardzo cenione przez myśliwych. Wiejskie i twarde, są posłuszne i silne i rzeczywiście świetnie się nadają na każdy teren i rodzaj polowań.

Wyżeł.

Myśliwskie i wodne

Płochacze, psy aportujące i psy wodne tworzą grupę ósmą. Są to psy pasterskie, myśliwi i pomocnicy rybaków. Istnieją od bardzo dawna na półwyspie iberyjskim, a największa populacja występuje w Andaluzji, gdzie pełnią funkcje pasterskie.

Imponujący chart hiszpański

W grupie 10 pojawia się hiszpański chart, znany od czasów starożytnych. Jest specjalnym psem do polowania na zające z powodu jego szybkości i dobrego wzroku. Przydaje się również do ścigania dzików, lisów lub królików. Był także psem eksportowym i jest jednym z rodziców angielskiego charta.

Znajomość historii hiszpańskich psich ras wzmocni nasz podziw dla tych wspaniałych zwierząt. Niektóre z nich zostały ocalone z prawie pewnego wyginięcia, są pracowite, lojalne i inteligentne.


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.