Nabycie prawa własności poprzez zawłaszczenie

Napisane i zweryfikowane przez prawnika Francisco María García

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Czy jesteśmy właścicielami naszych zwierząt zgodnie z obowiązującymi przepisami? W hiszpańskim prawie cywilnym zwierzęta nie są już uważane za „przedmioty” i mają coraz więcej praw. Pojawia się kwestia nabycia prawa własności poprzez zawłaszczenie.

Nabycie prawa własności poprzez zawłaszczenie polega na przejęciu rzeczy bez właściciela w celu uczynienia jej własną. Kodeks cywilny obejmuje prawo własności do zwierząt, które są obiektem polowań lub które nie mają właścicieli, ponieważ nigdy ich nie miały lub zostały porzucone.

Istnieją również pewne różnice między zwierzętami domowymi i oswojonymi, zwierzyną, rojem i dzikimi zwierzętami. Z drugiej strony właśnie zaakceptowano modyfikacje hiszpańskich norm prawnych, tak aby przestano uważać zwierzęta za dobra ruchome.

Nabycie prawa własności poprzez zawłaszczenie

Kodeks cywilny określa, że obiekt, która z natury nie ma właściciela, jak zwierzęta myśliwskie i rybackie, ukryte skarby i porzucone mienie osobiste może zostać zawłaszczona przez inną osobę. Zasadniczo zwierzęta są traktowane przez prawo jako majątek ruchomy. Dlatego są one podatne na zajęcie na podstawie ogólnych przepisów prawa.

Zgodnie z tą koncepcją możliwe jest nabycie własności przez zajęcie zwierzęcia pod warunkiem, że zostaną porzucone. W przypadku ucieczki lub utraty właściciel ma prawo zażądać zwrotu. Nieruchomość zostaje utracona w wyniku porzucenia i może zostać zawłaszczona przez kogokolwiek, kto wykaże chęć posiadania.

Zawłaszczenie w przypadku polowania

Zwierzęta myśliwskie są regulowane szczegółowymi przepisami, ustawą 1/1970 z 4 kwietnia. W tej kategorii znajdują się dzikie i domowe zwierzęta, które utraciły ten stan. W przypadku ucieczki majątek zostaje utracony z powodu zajęcia.

Udomowione dzikie zwierzęta są wykluczone. Jedynym sposobem na ich zajęcie jest porzucenie przez poprzedniego właściciela lub ucieczka zwierzęcia. Oznacza to, że działają na takich samych warunkach jak zwierzęta domowe.

Wymaga się, aby myśliwi posiadali odpowiednie licencje na działalność. A zajęcie rozumie się od momentu zabicia lub schwytania zwierzęcia. Jednak zwierzę ma różną formę odbioru w zależności od terenu, na którym przebywa zwierzę:

• Ziemia prywatna, to znaczy po zranieniu zwierzę wchodzi na własność prywatną, a myśliwy ma prawo je odebrać.
• Otwarta ziemia w reżimie polowań na dużą zwierzynę: odbiera się bez psów i broni, jeśli jest widoczna z obrzeza.
• Wspólna ziemia łowiecka, gdy kilku myśliwych ściga zdobycz, reszta musi się zatrzymać.

Zwierzęta domowe: Podlegają prawu zawłaszczenia?

W Hiszpanii zaproponowano zmiany w przepisach dotyczących zwierząt domowych, ale nadal występuje duże opóźnienie. Z jednej strony istnieje wielka dychotomia między prawem cywilnym a prawem karnym w odniesieniu do zwierząt domowych. To pierwsze uznaje zwierzęta domowe za ruchomości, które mogą stać się czyjąś własnością.

W prawie karnym występuje przestępstwo znęcania się i porzucania zwierząt, co nadaje mu inny status niż „meble”. Stopniowo nakłada się kary finansowe, a nawet wyroki pozbawienia wolności.

Prezentacje, które należy przeanalizować i zatwierdzić w przepisach zwykle traktują zwierzęta domowe jako wrażliwe. Oznacza to utworzenie nowej postaci w Kodeksie cywilnym, która odróżnia je od majątku ruchomego.

Dobra ruchome – co to znaczy?

Zwierzęta domowe stanowią według Kodeksu cywilnego część majątku ludzi. W tym sensie mogą one być przedmiotem konfiskat lub sporów cywilnych, między innymi, we wszystkich przypadkach, niezależnie od praw zwierzęcia lub jego powinowactwa z jego właścicielami.

Nowe prawa

Kolejnym z wielkich wyzwań, jakie stoją przed nami jest zatwierdzenie podstawowej ustawy o ochronie zwierząt. Obecnie zależy to od każdej wspólnoty autonomicznej, a celem jest to, aby cały kraj posiadał takie same przepisy, na podstawie których regulowana jest reszta.

Zwierzęta posiadają olbrzymią wrażliwość i tworzą silne więzi ze swoimi właścicielami. Istnieje rodzaj „empatii”, którą należy chronić z gwarancją odpowiedzialnej opieki. Relacja człowieka ze zwierzęciem nie jest taka sama jak z jego łóżkiem.

 Konieczne jest również promowanie adopcji w celu zmniejszenia przypadków porzucania zwierząt. Sam fakt nieuczestniczenia w relacjach biznesowych stawia zwierzęta na zupełnie innym poziomie.