Ara hiacyntowa: poznaj 8 ciekawostek na jej temat
Papugowe to najbardziej kolorowe i rozmowne ptaki w królestwie zwierząt. Papugi ary to jeden z największych rodzajów, a ara hiacyntowa jest zaliczana do najbardziej ciekawych gatunków. Czytając dzisiejszy artykuł poznasz 8 interesujących faktów na temat tego pięknego ptaka.
Niestety ptaki te są bardzo poszukiwane na czarnym rynku, przez co wiele ar pada ofiarami nielegalnego przemytu zwierząt. Zgodnie z danymi Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody (IUCN), kłusownictwo doprowadziło do tego, że gatunek ten jest zagrożony wyginięciem. Co więcej, dzieli ten status z wieloma innymi gatunkami papug.
Ara hiacyntowa i ciekawostki na jej temat
Ara hiacyntowa (Anodorhynchus hyacinthinus) zamieszkuje dżungle na terenie Brazylii, Boliwii i północnego Paragwaju. To duża papuga, ponieważ osobnik dorosły może ważyć nawet 2 kilogramy.
Tego ptaka cechuje kobaltowe upierzenie, podobne do ary błękitnej, zaś spód jej skrzydeł i ogona jest szarawy. Jej dziób jest duży i silny, ma czarny kolor, a u jego podstawy biegnie jasnożółty pasek. Co więcej, ten fascynujący ptak ma również obwódkę wokół każdego oka w takim samym jaskrawożółtym kolorze.
Młode ptaki mają krótsze ogony i gołą, jasnożółtą skórę głowy. Starsze osobniki mają białe lub jasnoszare nogi. I w końcu warto zauważyć, że gatunku tego nie cechuje dymorfizm płciowy, co oznacza, że zarówno samce, jak i samice, wyglądają dokładnie tak samo. Oto osiem niezwykle interesujących faktów na temat tego pięknego zwierzęcia.
1. Ara hiacyntowa to największa ara
To zwierzę o długości wynoszącej 101 centymetrów i rozpiętości skrzydeł wynoszącej 139 centymetrów jest uznawane przez ekspertów za największą arę ze wszystkich. Każde ze skrzydeł po rozłożeniu może mierzyć do 42 centymetrów, co robi wrażenie.
2. Te zwierzęta żyją w parach, rodzinach lub dużych grupach
Ary hiacyntowe to niezwykle społeczne zwierzęta, ponieważ nawiązują więzi i uczą się w grupie. Papugowe są zazwyczaj ptakami stadnymi i żyją w dużych grupach, bazujących na złożonych interakcjach.
3. Czy ary hiacyntowe używają narzędzi?
W niewoli kilka ar hiacyntowych przejawiło umiejętność używania narzędzi (cienkich drewnianych patyczków) do otwierania orzechów i wyjadania ich zawartości. Jednak nie jest jasne czy takie zachowanie jest wrodzone, czy też wynika z uczenia społecznego.
4. Zgodnie z IUCN, jest to gatunek narażony na wyginięcie
Ara hiacyntowa, zgodnie z Czerwoną księgą IUCN, to gatunek narażony na wyginięcie. Obecnie na świecie żyje 4 300 dorosłych osobników, a ich liczba stale spada.
Główne zagrożenie dla przeżycia tego gatunku stanowi ogromny nielegalny handel. Chociaż częstotliwość przemytu spada od lat 80. ubiegłego wieku, gdy przemytnicy pozbawiali wolności co najmniej 10 000 ptaków rocznie, to kłusownictwo nadal istnieje i stanowi problem.
Kolejne znaczące ryzyko zagrażające ptakom żyjącym w Amazonii to utrata naturalnego środowiska, które jest przeznaczane na hodowlę bydła i pozyskiwanie energii hydroelektrycznej. W innych regionach ich siedliska są również zagrożone.
5. Bardzo przypomina arę błękitną
Modroara błękitna lub ara błękitna (Anodorhynchus leari) to ara, która jest bardzo podobna do ary hiacyntowej, chociaż ta druga jest od niej o wiele większa. Jej środowisko życia jest ograniczone do terenów północnej Brazylii i również jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Zgodnie z danymi zebranymi przez IUCN szacuje się, że obecnie na wolności żyje od 250 do 1000 dorosłych osobników.
6. Czy ptaki tego gatunku jedzą glinę?
Takie zachowanie, chociaż może wydawać się dziwne, jest typowe dla wielu grup ar. Czasami można zaobserwować jak przenoszą depozyty gliny i dziobią ziemię. Próbując wytłumaczyć tą tendencję opracowano dwie teorie:
- To naturalna terapia odtruwająca. Kiedy pożywienie jest dostępne w ograniczonych ilościach i nie ma zbyt wielu bezpiecznych roślin, glina może pozwalać ptakom jeść więcej trujących roślin, które są bardziej dostępne. Co więcej, niektóre eksperymenty przeprowadzone w warunkach laboratoryjnych wykazały, że glina może wiązać się z toksynami, nie dopuszczając do tego, aby przedostały się do krwiobiegu.
- Dostarcza minerały, których normalnie nie można znaleźć w roślinnej diecie papug. W tropikalnych lasach deszczowych sód, odgrywający krytyczną rolę w funkcjonowaniu nerwów i skurczach mięśni, jest gwałtownie eliminowany z ekosystemu, chyba że będzie magazynowany w twardej glinie.
Amazońska gliniana ziemia zawiera o 40 razy więcej sodu niż pokarm roślinny.
7. Budują gniazda w dziurach
Ary hiacyntowe często budują gniazda w dziurach i pustych drzewach. Zazwyczaj składają od jednego do dwóch jajek, chociaż najczęściej wykluwa się tylko jedno z nich. Pisklęta pozostają ze swoimi rodzicami póki nie ukończą trzeciego miesiąca życia.
8. Ich ulubione pożywienie znajduje się w drzewach palmowych
Ptaki te żywią się nasionami, owocami (takimi jak mango), orzechami, owocami jagodowymi, kwiatami, pączkami i liśćmi, chociaż wolą spożywać kokosy i daktyle. Do karmienia wybierają zagajniki palmowe i wykorzystują dżungle oraz lasy do spania lub odpoczynku.
Widzisz więc, że ara hiacyntowa to fascynujące zwierzę o wielu niesamowitych cechach. Niestety nielegalny handel zmniejszył liczbę osobników żyjących w naturze, doprowadzając do tego, że wiele gatunków znalazło się na skraju wyginięcia.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Borsari, A., & Ottoni, E. B. (2004). Preliminary observations of tool use in captive hyacinth macaws (Anodorhynchus hyacinthinus). Animal Cognition, 8(1), 48–52.
- Brightsmith, D. J., Hobson, E. A., & Martinez, G. (2017). Food availability and breeding season as predictors of geophagy in Amazonian parrots. Ibis, 160(1), 112–129.
- BirdLife International. 2016. Anodorhynchus hyacinthinus. The IUCN Red List of Threatened Species 2016: e.T22685516A93077457
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.