Demencja starcza u kotów - objawy i leczenie

Choć tak naprawdę nie powoduje bólu, demencja starcza może być ogromnym, męczącym wyzwaniem dla naszych kotów. Z biegiem lat zwierzęta domowe zaczynają wykazywać zmiany w swoim zachowaniu i zdrowiu. Poznaj najczęstsze objawy, sygnały alarmujące i sposoby leczenia demencji.

Demencja starcza u kotów pojawia się u starszych osobników. Wywołuje dezorientację i pogorszenie funkcji poznawcze. W tym artykule zapoznasz się z charakterystyką tej choroby. Jednocześnie podpowiemy Ci jak powinno wyglądać nasze zachowanie wobec chorych zwierząt i odpowiednie leczenie.

Demencja starcza u kotów – czym właściwie jest?

Nazywana jest też kocim upośledzeniem zdolności poznawczych. Jest to zaburzenie, które dotyka głównie koty powyżej 15 roku życia, choć może wystąpić wcześniej (gdzieś w okolicach 10 urodzin).

Zdolność do zrozumienia i poznawania rzeczywistości jest wtedy upośledzona i zaburzona. Wszystko wywołane jest pogarszającą się kondycją mózgu. Zaburzenie to wpływa na jakość życia tych zwierząt. Warto dowiedzieć się jak wtedy postępować, aby nie dołożyć im cierpienia i trosk.

Niektóre zmiany, których kot będzie doświadczał, są związane bezpośrednio z jego zachowaniem. Obalamy jednak mit powiązań między demencją a zwiększoną agresją u kotów. Najczęściej zauważymy demencję na przykładzie pewnych nieregularnych zachowań, czy niestosowania się do wcześniej przyswojonych zasad, np. załatwianie się w kuwecie.

W 2002 roku skatalogowano zmiany behawioralne związane z zespołem zaburzeń poznawczych u zwierząt. Poznajmy zatem wspólnie najczęstsze objawy, występujące przy demencji starczej.

Demencja starcza u kotów – częste objawy

Starszy kot to nie jest już tym samym młodym kocięciem, które przygarnęliśmy do siebie adaptując je do domowych warunków. Starsze koty zmieniają z czasem swoje zachowania, nawet pewne aspekty własnej osobowości.

Następuje to w bardzo podobny sposób do ludzkiej demencji. Niektóre z objawów powinny być dla nas sygnałami ostrzegawczymi o nadchodzącej chorobie. Oto kilka z nich.

Dezorientacja i splątanie

Jest to najczęstszy objaw. Zwierzę może dziwnie zachowywać się, chodzić w niestandardowy sposób, przesuwać głowę na boki, stać przez kilka minut w jednym miejscu. Możemy zauważyć też, jak włóczy się po domu w poszukiwaniu czegoś niekonkretnego albo trudności z odnalezieniem kuwety czy miski z jedzeniem.

Zmiany w higienie osobistej kotów a demencja

Jednym z wyznaczników zdrowia u kotów jest ich systematyczna i odpowiednia pielęgnacja oraz higiena. Koty zawsze starają się być czyste i zadbane. Jeśli zaczynają chorować, zauważymy zmniejszoną częstotliwość mycia się u zwierząt.

To samo może wydarzyć się przy demencji starczej. Starszy kot po prostu zapomni o higienie. Może więc wydawać się nam nieco brudniejszy i mniej ostrożny niż zwykle.

Niestandardowe zachowania u kota

Demencja starcza u kotów całkowicie zmienia ich nawyki, a nawet osobowość. Może żądać więcej uwagi niż poprzednio, wymagać ciągłego przytulania lub wręcz przeciwnie – może stać się bardziej odosobniony i agresywny.

• Może też spędzić o wiele więcej godzin na spaniu, szczególnie w nocy. Należy pamiętać, że starszy kot może odpoczywać od 16 do 18 godzin dziennie i tracić zainteresowanie swoim otoczeniem, w tym jedzeniem i zabawkami.
• Demencja starcza z kolei powoduje też, że kot miauczy niespodziewanie w nocy, tak jakby był w rui. W rzeczywistości szuka towarzystwa i uczucia. Mogą bardzo cierpieć z powodu pozostawienia ich samych sobie, a gdy ich właściciele przybędą, mogą nie być w stanie opuścić ich boku.

Co bardzo istotne, pamiętajmy że objawy te mogą być również związane z innymi niż CDS problemami zdrowotnymi kotów.

Piskliwe, nienaturalne tony wydawane są często przez koty głuche, a nadmierna wokalizacja jest również uznawana (jak pisze znana terapeutka zachowań kotów Vicky Halls) za jeden z symptomów nadczynności tarczycy.

Leczenie i opieka nad kotami z demencją

Co ciekawe w  2001 roku w czasopiśmie naukowym Veterinary Therapy opublikowano badania, na podstawie których stwierdzono, iż w mózgach psów i kotów (u których zdiagnozowano zespół zaburzeń poznawczych) występowały zmiany podobne do tych, obecnych u ludzi cierpiących na Alzheimera.

W pierwszej kolejności powinniśmy pamiętać, że upływ czasu wpływa na nasze zwierzęta, tak jak na wszystkie istoty żywe. W ten czy inny sposób starość dopadnie naszego pupila.

Jedną z konsekwencji może być demencja starcza. Nie ma na nią lekarstwa, ale są pewne zachowania, które mogą złagodzić uporczywość zaburzeń. Możemy też zapobiegać i opóźnić objawy, bądź zapobiec ich nasileniu.

Lekarze weterynarii mogą przepisać leczenie farmakologiczne, w celu zatrzymania spadku zdolności poznawczych, ale nie zostanie ono całkowicie wyeliminowane.

To, co możemy zrobić, to zająć się zwierzęciem w najlepszy możliwy sposób w ostatnich latach jego życia. Powinniśmy poświęcić mu nawet więcej uwagi niż dotychczas i otoczyć miłością. Oto kilka pomysłów, które mogą nam pomóc:

• Nie przesuwaj rzeczy dookoła i nie zmieniaj ich położenia (zarówno przedmiotów, jak i mebli).
• Zadbaj o higienę kotów (możesz używać suchych szamponów, czy lekko wilgotnych szmatek)
• Bawiąc się z nim spokojnie i z dużą cierpliwością.
• Umieścić rampy, ułatwiające przechodzenie z punktu A do punktu B.
• Dostosuj żywność do wieku, potrzeb i schorzeń kota.

Podsumowanie

Pamiętaj, że bardzo ważna jest należyta obserwacja zmian w codziennym rytmie dnia i rytuałach u naszego starszego kota. W porozumieniu z lekarzem weterynarii możemy dobrać odpowiednią dietę (dedykowaną kocim seniorom) oraz odpowiednie preparaty przeciwutleniaczowe.

Przede wszystkim zalecamy, abyście poświęcali kotom dużo miłości i uwagi, szczególnie w podeszłym ich wieku. Pamiętaj, że miłość ich właścicieli będzie tym, czego potrzebują najbardziej. Bardzo ważne jest też stymulowanie fizyczne i psychiczne kota poprzez dobrą zabawę.

Nie zostawiaj go samego przez wiele godzin, a jeśli nie jest to możliwe, po powrocie do domu poświęć trochę czasu na pokazanie mu, jak bardzo go kochasz.

Wszystkim waszym pupilom życzymy dużo zdrowia!