Guzy u gryzoni: jak przeprowadzić leczenie
Napisane i zweryfikowane przez biologa Ana Díaz Maqueda
Guzy u gryzoni oraz inne choroby wymagają konsultacji weterynaryjnej.Pojawiła się potrzeba większej liczby klinik specjalizujących się w egzotycznych zwierzętach, ponieważ wiele osób posiada je teraz jako zwierzęta domowe.
Szczury, myszy, świnki morskie, chomiki, koszatniczki i myszoskoczki powinny regularnie odbywać wizyty u weterynarza (podobnie jak psy i koty), nawet jeśli nie są chore. Wizytę należy zaplanować szczególnie w przypadku starości, ponieważ jest to czynnik znacznie zwiększający prawdopodobieństwo wystąpienia u nich guzów.
Podobnie jak inne zwierzęta, gryzonie również rozwijają różne patologie. Różnica polega na tym, że ich metabolizm jest szybszy, podobnie jak rozwój choroby. Niestety, w przypadku choroby zwierzę może umrzeć w ciągu kilku dni.
Istnieją doniesienia o nagłej śmierci chomików, mimo że ich właściciele poprzedniego dnia nie zauważyli żadnych objawów choroby.
Kiedy posiadasz gryzonia jako zwierzę domowe, musisz bardzo uważać obserwować wszelkie zmiany w ich rutynie. Na przykład, czy jedzą więcej czy mniej? Czy ich wyraz pyszczek nie zmienił się w jakikolwiek sposób?
Każdy gatunek gryzonia wymaga określonej diety, co powinieneś wziąć pod uwagę. Jest tak, ponieważ niezrównoważona dieta jest jednym z powodów, dla których ten rodzaj zwierząt choruje. Problemy trawienne oraz powstawanie guzów, są najczęstszymi chorobami wśród gryzoni domowych.
Rodzaje guzów u gryzoni
Guzy są jedną z najczęstszych patologii tego rodzaju zwierząt w starszym wieku. Również oczekiwana długość życia różni się znacznie między wieloma gatunkami, podobnie jak samoistne pojawienie się guzów. Oto szacowana długość życia różnych domowych gryzoni:
- Szczury mogą żyć od dwóch do trzech i pół roku
- Myszy żyją tylko od jednego do dwóch i pół roku
- Myszoskoczki żyją od dwóch do trzech lat
- Chomiki mogą żyć od półtora roku do dwóch lat
- Świnki morskie w wieku od czterech do ośmiu lat
- Koszatniczki mają dłuższą oczekiwaną długość życia, mogą dożyć około 10 lat
Podobnie, częstotliwość w jakiej występują guzy u gryzoni zależy również od gatunku. Na przykład, u szczurów częściej występują nowotwory niż u myszy lub ogólnie innych zwierząt domowych.
Najczęstsze guzy u gryzoni
- U szczurów rozwijają się łagodne gruczolakowłókniaki piersi, włókniaki skóry i włókniakomięsaki, mięsaki limfatyczne, raki macicy i łagodne guzy grasicy. Pojawiają się, gdy zwierzę ma około dwóch lat.
- U myszy tzw. wiek nowotworowy rozpoczyna się w drugiej połowie pierwszego roku życia, zwykle w wieku 16 miesięcy – wtedy następuje szczyt zachorowań. Nowotwory pojawiają się u nawet 10% myszy w wieku dwóch lat, a najczęstsze są gruczolakoraki piersi.
- Myszoskoczki zmagają się z rakiem płaskonabłonkowym, czerniakiem i nowotworami żeńskiego układu płciowego.
- Chomiki zwykle mają mięsaki węzłowe, guzy kory nadnerczy i gruczolakoraki macicy. Nowotwory mogą rzadko pojawiać się na ich policzkach i są one związane z workami policzkowymi.
- U świnek morskich może rozwinąć się nabłoniak z mieszków włosowych. To guz łagodny, zwykle zlokalizowany w okolicy grzbietowo-lędźwiowej, występuje łysienie i strupy, a także otwarcie środkowych porów, które mogą ropieć. Mogą również cierpieć na nowotwory płuc, układu rozrodczego, gruczołów sutkowych i układu krwiotwórczego.
- Koszatniczki często mają raka wątrobowokomórkowego.
Czy istnieje lekarstwo?
Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że zdecydowana większość guzów u gryzoni ma swój początek w podeszłym wieku. Dlatego uśpienie zwierzaka może być najbardziej etyczną opcją dla zwierzaka ze złośliwym guzem – w takim przypadku zaleci to weterynarz.
Jednak guzy są zwykle łagodne i nie stanowią zagrożenia dla życia zwierzęcia. Mogą jednak być dla nich uciążliwe, zwłaszcza jeśli za bardzo urosną i uniemożliwiają im normalne poruszanie się.
Podsumowując, weterynarz może być w stanie usunąć guz, jeśli operacja nie stanowi zagrożenia dla życia gryzonia.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Brown, C., & Donnelly, T. M. (2012). Disease problems of small rodents. Ferrets, rabbits, and rodents, 354.
- Collins, B. R. (2008). Endocrine diseases of rodents. Veterinary Clinics of North America: Exotic Animal Practice, 11(1), 153-162.
- Daviau, J. (1999). Clinical evaluation of rodents. Veterinary clinics of North America: Exotic animal practice, 2(2), 429-445.
- McLaughlin, A., & Strunk, A. (2016). Common emergencies in small rodents, hedgehogs, and sugar gliders. Vet Clin North Am Exot Anim Pract, 19(2), 465-499.
- POPJRISTOVA, E., POPOV, E., & REQUEJO, C. C. (2019). Tumores espontáneos en roedores de laboratorio. Revista Cubana de Medicina, 11(5-6).
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.