Wydra olbrzymia: charakterystyka i fakty

Wydra olbrzymia to gatunek ssaka należący do rzędu drapieżników z rodziny łasicowatych zamieszkujący Amazonkę. Co więcej, jej nazwa naukowa to Pteronura brasiliensis i jest to jedyny gatunek w tym rodzaju. Istnieją również dwa znane podgatunki: P. b. Brasiliensis i P. b. Paraguensis.

Wydra olbrzymia znana jest również jako jaguar wodny, wilk rzeczny i pies wodny. Inne nazwy to: w Brazylii, ariraí lub ariranha; w Argentynie wilk, dusiciel lub Ariray; oraz w Paragwaju, Lobope. Nazwa rodzaju Pteronura pochodzi od starożytnego greckiego słowa „pteron” (pióro lub skrzydło) i „ura” (ogon) i odnosi się do charakterystycznego kształtu jej ogona, który przypomina skrzydło.

Rozmieszczenie i siedlisko

Podgatunek P. b. Brasiliensis jest rozmieszczony na północy Ameryki Południowej, między dorzeczami rzek Orinoco i Amazonki, w tym Gujany. Ponadto podgatunek P. b. Paraguensis znaleźć można w całym stożku południowym i zajmuje regiony Paragwaju, Urugwaju, południowej Brazylii i północnej Argentyny.

Wydra olbrzymia zamieszkuje głównie rzeki i strumienie słodkowodne, które są sezonowo zalewane. Inne siedliska wodne obejmują źródła słodkowodne i jeziora trwałe. Z tego powodu w wyborze siedlisk udział biorą dwa czynniki:

1. Ilość pożywienia, która wydaje się być powiązana z płytkimi wodami i obecnością brzegów o niskim nachyleniu.
2. Dobra pokrywa roślinna, a tym samym bezpośredni dostęp do ulubionych miejsc łowieckich.

Wydry budują swoje gniazda na obszarach przyległych do rzek, gdzie mają zapewnioną ochronę podczas wykonywania większości codziennych czynności. Wydry oczyszczają również określone obszary w celu budowy swoich kolonii. Co więcej, zasięg tych obszarów może mieć maksymalnie 27 metrów długości i 15 metrów szerokości. Dodatkowo, znakują je za pomocą gruczołów zapachowych, moczu oraz kału.

Wydra olbrzymia: Cechy fizyczne

Wydra olbrzymia jest najdłuższym gatunkiem wśród łasicowatych, choć nie najcięższym. Dorosłe samce mają od 152 do 182 centymetrów długości i ważą od 32 do 45 kilogramów, zaś samice mierzą od 152 do 168 centymetrów długości i ważą od 22 do 26 kilogramów.

Jeśli chodzi o wydry, to ten gigant ma najkrótszą sierść, a jej kolor przechodzi od jasnego na ciemny brąz, w zależności od części ciała. Jednak niektórzy mogą również być rudawe lub ciemnoblond.

Ponadto ich sierść jest dosyć gęsta. Jest to cecha ewolucyjna zapewniająca zamoczenie tylko zewnętrznej warstwy sierści. Podobnie, ta zewnętrzna warstwa ma w przybliżeniu 0,85 cm grubości, mniej więcej dwukrotnie więcej niż szerokość wewnętrznej warstwy.

Dodatkowo, wydry olbrzymie mają na szyi plamę w kolorze od złamanej bieli po czystą biel. Co ciekawe, kształt wspomnianego miejsca jest unikalny dla każdego okazu.

Pysk wydry olbrzymiej jest dość krótki, przez co kształt twarzy jest owalny. Podobnie, jej uszy są małe i zaokrąglone, a włosy czuciowe są bardzo wrażliwe. Pozwalają jej wykryć wszelkie zmiany ciśnienia wody i prądów oraz ułatwiają zwierzęciu zlokalizowanie ofiary. Z kolei ich nogi są grube i mają duże płetwiaste łapy zakończone ostrymi pazurami.

Zwierzęta wodne

Dodatkowo, błony pławne na nogach służą do pływania, manewrowania i odpychania się w wodzie. Dodatkowo, jeśli chcą pływać szybciej, używają do tego silnego ogona. Jak widać, stworzenia te są bardzo dobrze przystosowane do życia w wodzie. Do tego stopnia, że mogą wstrzymywać oddech do ośmiu minut pod wodą.

Wydry olbrzymie są aktywne tylko w ciągu dnia. Ich wzrok jest szczególnie ostry i używają go nie tylko do polowania na zdobycze, ale także do wykrywania i unikania potencjalnych drapieżników.

Cecha ta jest charakterystyczna dla wydry olbrzymiej, ponieważ inne gatunki wydry mają normalny wzrok lub są nawet lekko krótkowzroczne, zarówno na lądzie, jak i w wodzie. Jej słuch również jest dosyć ostry, a węch wysoko rozwinięty.

Wydra olbrzymia: zachowanie

Wydra olbrzymia jest zwierzęciem bardzo towarzyskim, które żyje w dużych grupach rodzinnych. Grupy te często mają od trzech do ośmiu członków, a łącznie może ich być do 20. Wydrze rodziny łączy silna więź, ponieważ razem śpią, bawią się, podróżują i jedzą.

Jednakże, wśród członków tego gatunku często dochodzi do aktów agresji, chociaż ich obrona przed intruzami wydaje się być oparta na współpracy. Dorosłe samce zwykle radzą sobie z agresją, chociaż samice alfa czasami tworzą grupy nadzoru.

Zwyczaje żywieniowe

Wydry są nieco oportunistyczne, ponieważ mają dużą zdolność adaptacyjną do spożywania najliczniejszych gatunków w ich środowisku. Jeśli chodzi o dostępność żywności, żywią się również krabami i wężami.

Wydry polują samotnie, w parach i grupach, polegając na swoim bystrym wzroku w celu zlokalizowania zdobyczy.

Wydry mają dużą zdolność manewrowania pod wodą. Mogą więc atakować zdobycz z góry lub z dołu, trzymając ją szczękami. Po schwytaniu natychmiast ją spożywają, zaczynając od głowy, którą mocno trzymają między przednimi łapami. Spożywają około 10% swojej masy ciała dziennie (około 3 kilogramów).

Rozmnażanie

Samice wydają się rodzić w porze suchej. Ich cykl rui trwa 21 dni i są aktywne seksualnie między trzecim a dziesiątym dniem cyklu. Co więcej, wydry łączą się w pary na całe życie. Okres ciąży waha się od 65 do 70 dni i na świat przychodzi 1-5 młodych, chociaż średnio są to dwa młode okazy. Zarejestrowane odstępy między porodami wynoszą od 21 do 33 miesięcy.

Ponadto samice rodzą we wcześniej przygotowanych norach, które strzeżone są przez członków stada. Nory znajdują się zazwyczaj w pobliżu brzegów rzek i ich ulubionych miejsc do łowienia ryb.

Po urodzeniu, młode mają dużo sierści, która je chroni, i rodzą się niewidome. Samce biorą udział we wszystkich aspektach wychowywania potomstwa, więc ich więzi rodzinne są silne. Podobnie, starsze rodzeństwo również bierze udział w wychowywaniu, ale jest ono mniej aktywne.

Zazwyczaj młode otwierają oczy około czwartego tygodnia po urodzeniu. Zaczynają chodzić do piątego tygodnia i są w stanie prawidłowo pływać w wieku 14 tygodni. Przestają pić mleko z piersi, gdy mają dziewięć miesięcy i wkrótce potem zaczynają samodzielnie polować.

Wydra olbrzymia: ochrona gatunku

W 1999, Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznała wydrę olbrzymią za gatunek zagrożony wyginięciem. Jednak już w 1982 uznana została za gatunek narażony na wyginięcie.

Handel gatunkami i produktami pochodzącymi od wydr jest nielegalny na arenie międzynarodowej na podstawie przepisów Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem (CITES).

Obecnie, całkowita populacja jest trudna do oszacowania, chociaż badanie przeprowadzone przez IUCN w 2006 r. sugeruje, że na świecie jest około 1000 do 5000 wydr. Według Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN obecność wydry wielkiej w Argentynie i Urugwaju jest niepewna.

Od sierpnia 1996 roku wydra olbrzymia jest symbolem naturalnym w prowincji Misiones w Argentynie. W wyniku polowania na skórę wydry, które było znacznie bardziej rozpowszechnione w latach 50. i 60. XX wieku, populacja znacznie się zmniejszyła. Obecnie głównym zagrożeniem jest ograniczenie ich siedlisk.

Wydra olbrzymia, będąc drapieżnikiem, który żywi się rybami, jest nielubiana przez miejscowych rybaków dla których stanowi konkurencję. Ekoturystyka również stanowi wielkie zagrożenie dla tego gatunku.