Tygrys szablozębny: najbardziej przerażający kot

Napisane i zweryfikowane przez biologa Samuel Sanchez

Napisany przez Miguel Mata Gallego

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Tygrys szablozębny był majestatycznym zwierzęciem. Dzięki spektakularnym kłom i umiejętnościom łowieckim zdominował ekosystemy, w których żył. Paleontolodzy uważają tego drapieżnika za największego i najpotężniejszego kota w historii.

Ponadto zamieszkiwał kontynent amerykański aż do około jedenastu tysięcy lat temu. Poniżej wyjaśnimy najważniejsze cechy tego spektakularnego zwierzęcia.

Tygrys szablozębny i jego przerażająca broń

Tygrys szablozębny to nie jeden, a trzy gatunki, należące do rodzaju „Smilodon”. Samce mogły ważyć do 300 kilogramów, będąc dzięki temu największymi kotami, jakie kiedykolwiek istniały.

Z pewnością główną cechą tego zwierzęcia były jego spektakularne kły. Ta struktura kości wyróżniała się rozmiarem (do 18 cm) i funkcją. Oto kilka fascynujących faktów na temat tej maszyny do polowania:

• Podwójne ostrza pomagały tym kotom polować na duże ofiary, takie jak mamuty, w których się specjalizowały.
• Ich sposób polowania bardzo różnił się od tego, jaki stosują dzisiejsze koty, które zabijają zdobycz poprzez powolne uduszenie. Natomiast Smilodony używały zębów do przecinania tętnic na szyjach zdobyczy, szybko je zabijając. Jednak zęby te miały jedną słabość, polegającą na tym, że łatwo się łamały ze względu na swoją długość oraz kształt.
• Tygrysy szablozębne mogły otwierać pyski i gryźć pod kątem do 120 stopni. Dla porównania, obecnie lwy osiągają tylko 65 stopni.
• Innymi cechami tych kotów były potężne tylne nogi, które służyły do polowania na bardzo dużą zdobycz, jak mamuty. Aby to zrobić, wykorzystywały całą swoją siłę mięśni, aby wskoczyć na ofiarę i zaatakować jej szyję.

Tygrys szablozębny: zachowanie i siedlisko

Paleontolodzy uważają, że tygrysy szablozębne żyły w stadach, chociaż nadal jest to nieco niepewne. Ta teoria pochodzi z obserwacji niektórych skamieniałości ukazujących rany w procesie gojenia, co sugeruje, że opiekowały się nimi inne koty.

Te grupy społeczne składały się z jednego lub dwóch dominujących samców i kilku samic z potomstwem. Jeśli chodzi o młode, uważa się, że nie rozwijały zębów, dopóki nie osiągną określonego wieku. Dlatego pozostawały w grupie, aby dorosłe osobniki mogły je karmić, dopóki nie osiągną wystarczającego wieku, aby samodzielne przeżyć.

Możliwe przyczyny wyginięcia

Zmiany klimatyczne i zanikanie zdobyczy

Ten prehistoryczny kot żył w epoce plejstocenu. Była to zimniejsza i bardziej sucha epoka niż obecnie. W tej epoce lodowce pokrywały znaczną część Eurazji i Ameryki Północnej, aż do Wielkich Jezior.

Na południe od tych miejsc dominującym ekosystemem były obfite w zarośla murawy. W tym środowisku zwierzęta tak kultowe jak mamut i inne duże ssaki, na które polował Smilodon, istniały w dużych ilościach.

Około 13 000 lat temu rozpoczął się spektakularny wzrost temperatur, który całkowicie zmienił ekosystemy, faworyzując drzewa ze szkodą dla łąk. Spowodowało to masowe wyginięcie dużych zwierząt, takich jak mamuty czy jelenie olbrzymie, które były zdobyczą tygrysów szablozębnych.

Niektórzy autorzy zwracają uwagę, że to ich skupienie na tak dużej zdobyczy ostatecznie spowodowało ich zniknięcie. Mając tak solidną budowę, trudno im było przystosować się do świata, w którym ich ofiary były o wiele mniejsze. W rezultacie stopniowo kończyło się im jedzenie, co przyspieszyło ich wyginięcie.

“Wymarły właśnie dlatego, że specjalnie przystosowały się do polowania na dużą zdobycz. Wygaśnięcie megafauny było przyczyną zniknięcia kotów szablozębnych, a także gigantycznych niedźwiedzi .”

Paul Palmqvist, paleontolog z Uniwersytetu w Maladze, w Hiszpanii.

Rywalizacja z ludźmi o zdobycz

Wielu innych paleontologów spekuluje, że to ekspansja Homo Sapiens była przyczyną wyginięcia tych kotów szablozębnych. Według jednego z badań 80% dużych amerykańskich ssaków wymarło wkrótce po przybyciu ludzi na kontynent.

Dlatego zgodnie z tym faktem tygrys szablozębny mógł wyginąć z powodu braku zdobyczy, a nie dlatego, że ludzie polowali bezpośrednio na nie.

Podsumowując, nie możemy być całkowicie pewni przyczyny wyginięcia tego majestatycznego zwierzęcia, ale możemy podziwiać jednego z największych drapieżników wszechczasów poprzez odtworzenie jego skamieniałości.