Rodzaje psich ogonów i ich komunikacja
Wbrew pozorom rodzaje psich ogonów mogą być różne, począwszy od momentu urodzenia zwierzęcia. Ponieważ ogon jest bardzo ważny pod względem estetyki i komunikacji, nasz artykuł może dostarczyć Ci ważnych informacji na temat tej interesującej części ciała zwierzaka.
Sposoby komunikacji i rodzaje psich ogonów
Psy komunikują się z ludźmi i między sobą za pomocą swoich ciał. Sposób, w jaki ustawiają uszy, ogon i łapy jest równie ważny, jak to, jak nimi poruszają. Dlatego też istotne jest, aby dowiedzieć się więcej na temat ogona swojego psa, aby zrozumieć, co zwierzak próbuje nam zakomunikować.
Z reguły pies macha ogonem, gdy jest podekscytowany. Są jednak rasy, które nie mogą poruszać ogonami – na przykład psiaki, których ogony są zwinięte lub bardzo krótkie. Tego rodzaju zwierzęta nie tylko nie są w stanie okazać ekscytacji, ale również nie mogą schować ogona między nogi, gdy się czegoś boją.
Pies może także pokazać, że jest czymś zaalarmowany, gdy podnosi ogon do góry. Są jednak czworonogi, które mają tendencję do naturalnego trzymania ogonów w górze, nawet jeśli są zrelaksowane. Poniżej omówimy różne rodzaje psich ogonów i sposoby komunikacji.
Rodzaje psich ogonów
Proste, nisko wiszące ogony
Nisko wiszące ogony to takie, które naturalnie są zawieszone między nogami i rzadko podnoszą się do poziomu powyżej kręgosłupa. Rasy, które posiadają nisko zawieszone ogony, to na przykład golden retriever, bulterier, border collie i greyhound.
Oznacza to, że gdy ich ogon jest w spoczynku, jest on zawieszony między nogami. Nie oznacza to, że pies jest wystraszony – to naturalna pozycja ogona. Co więcej, gdy pies jest w pogotowiu, jego ogon nie podniesie się wysoko, ponieważ nie może się on unieść powyżej kręgosłupa.
Proste, podniesione ogony
Zupełnie innym przypadkiem są psy z uniesionymi ogonami, które znajdują się wysoko ponad kręgosłupem. Psy z takimi ogonami to beagle, różne rodzaje wyżłów weimarskich, teriery, yorkshire terriery i chihuahua.
Naturalna pozycja ogona u tych ras jest znacznie powyżej poziomu tylnych łap. Tak więc psy z ogonem tego typu muszą być naprawdę bardzo wystraszone, aby schować ogon między nogami. Co więcej, aby pokazać, że jest w pogotowiu, zwierzak musi unieść ogon ponad głowę, by zakomunikować, że jest czujny i obserwuje to, co jest w jego otoczeniu.
Ogony tego typu mają większą mobilność i dlatego zwierzęta te są bardziej ekspresyjne. Łatwo jest zrozumieć ich komunikaty, ponieważ psy mogą je naturalnie i prosty sposób pokazać.
Zwinięte ogony
Zwinięty ogon utrudnia wyrażanie uczuć i emocji. Ten rodzaj ogona zawsze znajduje się nad grzbietem psa, tworząc pierścień lub pętelkę, co oznacza niewielką mobilność i małą możliwość ekspresji.
Jest wiele ras psów, których ogony są zwinięte. Są to między innymi shiba, mopsy, malamuty i shitzu. Wiele z tych psów ma długie włosy, co dodatkowo utrudnia komunikację za pomocą ogona.
Na szczęście psiaki są w stanie zrozumieć, że nie mogą wyrażać swoich emocji za pomocą ogonów, więc rozwijają inne sposoby komunikowania się. Mogą korzystać z mimiku uszu i ruchów całym ciałem. Niestety, wiele osób wciąż nie rozumie tego typu sygnałów.
Krótkie lub przycięte ogony
Niektóre rasy i niektóre psiaki rodzą się bez ogona lub ich ogon jest bardzo krótki. Są to na przykład corgi i buldogi angielskie. Są również rasy, którym tradycyjnie przycina się ogony, takie jak jack russell terrier, cocker spaniel, bokser i owczarek angielski.
Brak ogona utrudnia komunikację. W niektórych przypadkach można zgadywać humor psa na podstawie małych ruchów, które zwierzę wykonuje, ale tylko wtedy, gdy macha ogonkiem. Niestety ciężko jest zauważyć, że pies się czegoś boi lub jest w pogotowiu.
Podobnie jak psiaki o zawiniętych ogonach, te bez ogonów również są świadome, że trudniej jest im się wyrazić. Zazwyczaj nadrabiają to językiem ciała. Mogą jednak pojawić się problemy i nieporozumienia, gdy zwierzęta wchodzą w interakcję z innymi psami.
U niektórych ras tradycją jest przycinanie ogonów, ponieważ praca wykonywana przez zwierzaki może uszkodzić tę część ciała. Na szczęście w kilku krajach przycinanie ogonów jest już zabronione, ponieważ ich jedyną rolą jest obecnie bycie towarzyszem człowieka.
Ogon psa jest bardzo ważnym elementem jego umiejętności komunikowania się. Różne rodzaje ogonów mogą ułatwić lub skomplikować wyrażanie emocji. Dlatego też znajomość anatomii psa jest najlepszym sposobem na lepsze zrozumienie go.