Inia Amazońska – poznaj to niesamowite zwierzę!

Ich kolor może się nieznacznie różnić w zależności od rodzaju wody, w której żyją. Ten gatunek nie jest aż tak przyjazny i towarzyski, jak delfiny, które żyją w oceanie. Zazwyczaj boją się również nieznanych rzeczy i są nieufne w stosunku do ludzi.
Inia Amazońska – poznaj to niesamowite zwierzę!

Ostatnia aktualizacja: 24 listopada, 2019

Inia Amazońska to niezwykle piękne i fascynujące stworzenie, które było od wieków inspiracją dla niekończących się mitów i legend.

To jedno z niewielu zwierząt z rodziny waleni, które żyje w rzekach, a jego kolor jest zdecydowanie tym elementem, który wyróżnia je najbardziej. W dzisiejszym artykule możesz dowiedzieć się wielu ciekawostek o tym niesamowitym i niepowtarzalnym zwierzęciu.

Inia Amazońska – cechy i charakterystyka.

Opisywany gatunek znany jest również jako „boto” i „bufeo”. Inia Amazońska to odmiana walenia o długości 2,5 metra i wadze 180 kilogramów (u samców). Istnieje duża różnica w cechach fizycznych między samcami i samicami: samice mogą być nawet o 50% krótsze i lżejsze od osobników płci męskiej.

Ich najbardziej uderzającą cechą jest jasny różowy kolor skóry, który może mieć różne odcienie. Zwierzęta są szare, gdy się rodzą i przez cały okres dojrzewania. Zmieniają kolor z czasem, gdy dorastają.

Ponadto samce są często bardziej różowe niż samice. Wszystko zależy jednak od przejrzystości, temperatury i lokalizacji wód, w których żyją.

delfin

Inia Amazońska ma długi i pociągły pysk z ostrymi zębami służącymi do polowania. Co jakiś czas wyłania się na powierzchnię, aby zaczerpnąć powietrza z atmosfery. Kiedy to robi, wystrzeliwuje prawie 6-metrowy strumień wody przez swoje nozdrza.

Występowanie i dieta.

Ten gatunek żyje w wodach słodkich Ameryki Południowej, takich jak dorzecza rzek Tapajós, Madera i Xingú. Jest także bardzo rozpowszechniony środowisku rzeki Orinoko.

Te niezwykłe słodkowodne walenie preferują niewielkie strumienie i rzeki. W zależności od pory roku mogą nawet przedostać się do zalanych lasów tropikalnych lub równin w porze deszczowej.

Samce przechodzą przez różne cieki wodne, gdy poziom wody jest wysoki. Jednak samice i ich potomstwo przebywają na zalanych i głębokich obszarach, ponieważ woda jest spokojna, co ułatwia im odpoczynek, karmienie młodych i znajdowanie pożywienia.

Ich dieta składa się z szerokiej gamy zwierząt wodnych, takich jak piranie i różne gatunki okoniowate (bass wielkogębowy). Ich krótkie zęby i kształt pyska nie sprzyjają chwytaniu żółwi ani homarów. Polują najczęściej wcześnie rano i po południu, ponieważ wtedy duże ławice ryb stają się łatwym łupem.

Rozmnażanie i zachowania.

Inie Amazońskie są bardzo samotnymi i niezależnymi zwierzętami, a tworząc grupy, nie „przyjmują” do nich zazwyczaj więcej niż 4 delfiny.

Najprawdopodobniej zobaczysz grupy składające się z matki razem z jej młodymi. W porze deszczowej walenie intensywnie migrują i są w stanie żyć w tym samym akwenie wodnym, nie mając ze sobą żadnych konfliktów do czasu, gdy się okres deszczowy się zakończy.

delfin w rzece

Inia Amazońska jest zdecydowanie mniej towarzyska i ciekawska niż jej kuzyni mieszkający w oceanach. Bardzo boi się nieznanych rzeczy, takich jak ludzie. Pływają zazwyczaj powoli, ciężko je oswoić i mają niezwykle wysoką śmiertelność, będąc w niewoli.

Samice osiągają dojrzałość płciową, gdy mają sześć lat, a samce potrzebują kilku lat więcej na pełny rozwój. Ich okres godowy przypada na porę suchą. Ciąża trwa 11 miesięcy. Młode osobniki pozostają ze swoimi matkami przez jeden rok, a te samice stają się ponownie płodne dwa lata po porodzie.

Inia Amazońska – legenda.

Wiele różnych kultur Amazonki wytworzyło mity i legendy na temat tych słodkowodnych ssaków. Jeden z nich mówi, że każde z tych zwierząt nosi w sobie duszę topielca, który jest w nich uwięziony.

Inny mit mówi, że w czasie pełni księżyca delfiny te zamieniają się w ludzi i uwodzą kobiety. Lokalni mieszkańcy ostrzegają młode dziewczęta, aby uważały, jeśli zobaczą pięknego mężczyznę ubranego na biało, ponieważ może on być jednym z tych delfinów.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.