Barakuda: agresywna i nieprzewidywalna ryba

Gdy myślimy o niebezpiecznych zwierzętach wodnych, zazwyczaj do głowy przychodzą nam rekiny, orki i meduzy. Jednak niewiele wiadomo o jednej z najczęściej spotykanych i najagresywniejszych ryb w wodach przybrzeżnych. Oto więc ona – barakuda!

Barakuda: morfologia i środowisko

Barakudy mogą znacznie różnić się od siebie rozmiarem; mogą mierzyć od 50 do 178 cm. Mają bardzo aerodynamiczny kształt, który sprawia, że są niesamowicie szybkie i wyróżniają się wydłużonym oraz umięśnionym ciałem. Ryby te wyglądają całkiem nieszkodliwie, dopóki nie przyjrzysz się ich pyskowi.

Ich szczęka jest bardzo duża w porównaniu do reszty ciała. Znajdziesz w niej rząd ostrych, nieregularnych zębów, które wywołają u Ciebie panikę, jeśli spotkasz się z nimi twarzą w twarz.

Barakudy ważą od 9 do 20 kilogramów; możliwe jest jednak znalezienie okazów o długości prawie 200 cm i ważących 25 kilogramów. Ich silna szczęka jest w stanie bardzo gwałtownie rozerwać ofiarę. Niewielu przeciwników jest w stanie przetrwać atak dorosłej barakudy.

Jeśli chodzi o siedlisko, dorosłe i młodsze osobniki zamieszkują różne miejsca. Młode barakudy mają tendencję do przebywania w płytkich i przybrzeżnych obszarach, gdzie łatwiej o zdobycz, a wody są cieplejsze. Z kolei dorosłe okazy spędzają większość czasu na głębszych wodach.

Zazwyczaj można je również znaleźć na obszarach namorzynowych lub w lagunach przybrzeżnych, zawsze szukają czegoś do jedzenia. Drapieżniki te znajdują się w prawie każdej części świata. Zalecamy jednak, abyś ich nie zaczepiał!

Dieta

Dorosła barakuda może zjeść niemal wszystko. Jednak jej ulubionymi pokarmami są małe ryby, które łatwo i szybko łapie, małe skorupiaki oraz kałamarnice.

Dieta barakudy nie obejmuje ludzi i rzadko kiedy atakują one nasz gatunek, jeśli nie czują się zagrożone. Jeśli decydują się na nagły atak, najczęściej zaraz po nim uciekają. Konsekwencje ataku dorosłej barakudy są groźne i obejmują poważne obrażenia. Najczęściej jednak nie kończą się śmiercią.

Rozmnażanie

Ryby te zwykle rozmnażają się między kwietniem a wrześniem, kiedy woda jest cieplejsza i jest większy dostęp do pożywienia. Kiedy osiągają trzy lata, samce barakud są już wystarczająco rozwinięte, aby się rozmnażać. Samice natomiast potrzebują kolejnego roku na przygotowanie swojego ciała.

Samice wolą składać jaja w obszarach o płytkiej i ciepłej wodzie. Składają je na obszarach z naturalną ochroną w dosyć dużej odległości od siebie, aby inne ryby ich nie zjadły.

Za każdym razem, gdy samica składa jaja, składa ich od 5000 do 30 000. To wystarczy, aby zagwarantować nowe pokolenie barakudy, ponieważ wiele z nich nie wykluje się. Zamiast tego zostaną zjedzone przez drapieżniki.

Po wykluciu, obszary rafy zapewniają małym rybom ochronę, której potrzebują, zanim wyruszą na eksplorację głębszych, bardziej niebezpiecznych obszarów. W tych głębszych obszarach są łatwym łupem dla drapieżników.

Czy barakuda jest jadalna?

Ludzie spożywają czasami średniej wielkości okazy w postaci filetów. Jednak mówi się, że większe barakudy wielokrotnie spowodowały zatrucie pokarmowe w krajach wschodnich.

Ze względu na swój wygląd jest jedną z najbardziej cenionych ryb w wędkarstwie sportowym. Jej szybkość i siła sprawiają, że bardzo trudno ją złapać za pomocą wędki. Jeśli jednak uda Ci się ją złapać i zrobisz zdjęcie jej niesamowitych zębów, zrobisz wrażenie na ludziach.

Obecnie barakuda nie jest zagrożona wyginięciem, ponieważ jest ich dosyć sporo. To wspaniała wiadomość, biorąc pod uwagę, jak bardzo ocean i żyjące w nim stworzenia cierpią w tych czasach.