Logo image
Logo image

Zanik mięśni u psów - przyczyny i leczenie

4 min.
Zanik mięśni u psów - przyczyny i leczenie
Luz Eduviges Thomas-Romero

Napisane i zweryfikowane przez biochemiczkę Luz Eduviges Thomas-Romero

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Zanik mięśni u psów oznacza osłabienie lub zanik masy mięśniowej. Jest spowodowane zarówno brakiem aktywności, jak i innymi chorobami.

Zanik mięśni u psów jest dość powszechny i ​​odnosi się szczególnie do utraty tkanki mięśniowej. To zanikanie mięśni zwykle zaczyna się wcześnie, gdy jest związane z urazem lub procesem chorobowym. Początkowo może pozostać niezauważone, zwłaszcza jeśli Twój pies ma dłuższą sierść.

Jeśli Twój pies utyka lub przeszedł operację kończyny zanik mięśni będzie bardziej zauważalny i szybszy. W rzeczywistości może się trochę pogorszyć, zanim się poprawi. W tym artykule opowiemy o najczęstszych przyczynach atrofii mięśni u psów.

Dlaczego zanik mięśni u psów jest wykrywany późno?

Ponieważ psy poruszają się wszystkimi czterema kończynami ich równowaga jest dość delikatna. Jeśli odczuwają niewielki dyskomfort tylko w jednej kończynie mogą przenieść ciężar ciała na pozostałe trzy, aby złagodzić ból kończyny.

Some figure

Z tego powodu we wczesnych stadiach może to pozostać niezauważone. Jeśli jednak dotkniemy kończyn możemy zauważyć różnicę w wielkości mięśni. Wskazuje to na zanik mięśni dotkniętej kończyny.

Często zanik mięśni u psów występuje, gdy pies nie używa kończymy lub odczuwa ból.

Przede wszystkim zanik mięśni objawia się utratą wagi i oznakami osłabienia. Utrata mięśni może być oznaką wielu różnych schorzeń i chorób, więc jeśli ją zauważysz koniecznie porozmawiaj o tym z Twoim weterynarzem.

Normalny proces starzenia się psów

W trakcie starzenia się naturalne jest pojawienie się umiarkowanego, ale postępującego zaniku mięśni. Proces ten spowodowany jest brakiem hormonów wzrostu i spadkiem metabolizmu organizmu.

W miarę starzenia się psów zmieniają się ich potrzeby żywieniowe i nie mogą przetwarzać białka w ten sam sposób. Dlatego starsze psy na ogół potrzebują specjalistycznej diety z łatwo przetworzonymi źródłami białka, aby pomóc im w utrzymaniu masy mięśniowej.

Również mniejsza aktywność u starszych psów, ze względu na niższy poziom energii prowadzi do utraty mięśni. Należy zauważyć, że ta utrata mięśni związana ze starzeniem się jest normalna, łagodna i występuje głównie w biodrach, gdzie mięśnie są najbardziej widoczne.

Zanik mięśni związany z zapaleniem stawów

Zanik mięśni u psów występuje z wielu różnych powodów. Okazuje się, że atrofia jest typowym objawem w przypadku bolesnego urazu.

Chociaż zapalenie stawów atakuje stawy, a nie tkankę mięśniową, często prowadzi do atrofii mięśni. Jest to proces zapalny, który powoduje degenerację stawów, często w biodrach i kolanach. I powoduje silny ból i dyskomfort.

Ciągły ból ogranicza mobilność psa. W dłuższej perspektywie spadek aktywności prowadzi do atrofii mięśni.

Fizjoterapia i leki przeciwbólowe mogą zminimalizować skutki zapalenia stawów i poprawić aktywność chorego psa. Udaj się do weterynarza, aby rozpocząć odpowiednie leczenie.

Genetyczne predyspozycje do chorób towarzyszących

Należy mieć świadomość warunków, do jakich predysponowane są niektóre rasy. Na przykład labrador retriever jest podatny na niedobór włókien mięśniowych typu II. Ogólnie rzecz biorąc, mogą wykazywać utratę mięśni przed ukończeniem pierwszego roku życia.

Some figure

Z drugiej strony owczarki niemieckie są bardziej narażone na rozwój miopatii zwłóknieniowej, która objawia się raczej w mięśniach ud psa. Inne rasy, takie jak charty, mogą rozwinąć miopatię wysiłkową, jeśli będą zmuszone do nadmiernego używania mięśni.

Mielopatia zwyrodnieniowa to kolejna choroba, która atakuje rdzeń kręgowy, a później kończyny. Ten stan jest powszechny u owczarków niemieckich, ale można go również zaobserwować u innych ras.

Zanik mięśni u psów związany ze stanami zapalnymi

Zanik mięśni może wystąpić w połączeniu z innymi typami chorób zapalnych, zakaźnych lub autoimmunologicznych. Ta afektacja może dotyczyć tylko mięśnia lub grupy mięśni.

Ogólnie rzecz biorąc, choroby te towarzyszą innym objawom, które pomogą lekarzowi weterynarii w prawidłowym zdiagnozowaniu choroby.

Powinieneś wiedzieć, że wielokrotnie zapalenie mięśni może powodować atrofię. Zapalenie mięśni jest spowodowane nieprawidłową reakcją układu odpornościowego psa na jego własną tkankę mięśniową.

Występuje zapalenie mięśni mięśni żujących, zwane również eozynofilowym zapaleniem mięśni. Jest to autoimmunologiczna choroba zapalna, która jest poważnym stanem. Pies wytwarza przeciwciała, które rozpoznają i atakują włókna M2 mięśni żujących, powodując ich atrofię.

Oznaki i objawy zaniku mięśni u psów

Aby pomóc Twojemu zwierzakowi na czas powinieneś uważać na następujące objawy:

  • Letarg i apatia. Pies nie chce się ruszać.
  • Wiotkość. Poszukaj zwiotczałych mięśni u Twojego psa, które nie są tak twarde, jak zwykle. Możesz zauważyć, że Twój pies jest szczuplejszy i łagodniejszy.

Czasami ten rodzaj utraty mięśni dotyczy tylko niektórych części ciała. Na przykład, jeśli Twój pies ma zapalenie stawów lub uraz tylnej łapy zauważysz, że tylne łapy stają się chudsze, a przednie coraz większe, aby to zrekompensować.

Jeśli podejrzewasz, że Twój pies traci masę mięśniową tylko w jednej łapie, porównaj ją z drugą.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Prandi Chevalier, D., Eros Roncone, R., García Guasch, L., & García Arnas, F. (1997). Miopatía del complejo muscular Gracilis-Semitendinoso. Clínica veterinaria de pequeños animales, 17(3), 0143-150.
  • Santelices Iglesias, O. A., & Del Amo, A. Miopatía inflamatoria generalizada asociada a hepatozoonosis en un canino: reporte de un caso.
  • Amieva Garza, D. (2016). Manual de rehabilitación y fisioterapia del miembro pelviano en perros (con pérdida de masa muscular).
  • San Román Ascaso, F., Llorens Pena, M. P., Prandi Chevalier, D., Peña Giménez, M., García Arnas, F., & Franch Serracanta, J. (1988). Miositis eosinofílica en el perro: caso clínico. Clínica veterinaria de pequeños animales, 8(1), 0042-48.
  • Duan, D. (2018). CRISPR alleviates muscular dystrophy in dogs. Nature biomedical engineering, 2(11), 795-796.
  • Lagor, W. R. (2022). Anti-Cas9 immunity: A formidable challenge for muscle genome editing. Molecular Therapy, 30(1), 10-12.
  • Zalcman, A. R., Hakim, C. H., Lattimer, J. C., Holland, J. R., Dodam, J. R., & Duan, D. (2023). MRI Evaluation of Gene Therapy in the Canine Model of Duchenne Muscular Dystrophy. In Muscular Dystrophy Therapeutics (pp. 339-352). Humana, New York, NY.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.