Najlepsze zioła dla kotów

Naturalne metody leczenia cieszą się coraz większą popularnością wśród właścicieli psów i kotów. Prowadzi to do poszukiwania alternatywnych sposobów leczenia codziennych dolegliwości za pomocą ziół i naparów ziołowych dla psów i kotów, ale przed rozpoczęciem ich podawania, należy podjąć szereg środków ostrożności. W tym artykule przedstawiono najlepsze zioła dla kotów, których działanie charakteryzuje się korzystnym wpływem na ich zdrowie. Jeśli jednak zamierzasz leczyć nimi problemy zdrowotne swojego kota, pamiętaj, aby najpierw skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Jakie są najlepsze zioła dla kotów?

Bardzo ważne jest, aby dowiedzieć się, które zioła są korzystne dla kotów. Nie tyle ze względu na właściwości, jakie mogą posiadać, ale dlatego, że niektóre rośliny, które my, ludzie, przyjmujemy, są w rzeczywistości toksyczne dla kotów i innych zwierząt. Inne mają różne działanie w zależności od gatunku, który je spożywa, lub różnią się w zależności od drogi podania.

Koty mają inny układ pokarmowy niż ludzie, dlatego nie przetwarzają pokarmu w taki sam sposób.

Poniżej znajduje się lista najkorzystniejszych ziół dla kotów. Nie należy ich pomijać, ponieważ wiele z nich ma pozytywny wpływ na zdrowie także w innych formach.

Rumianek

Kwiat rumianku (Chamaemelum nobile) jest jednym z naparów ziołowych, który spożywamy najczęściej. Oprócz właściwości przeciwzapalnych i uspokajających, roślina ta hamuje skurcze jelit dzięki działaniu rozluźniającemu mięśnie. Z tego względu jest często stosowany w przypadku zaburzeń trawienia.

Rumianek przynosi również ogromne korzyści w leczeniu zewnętrznych zmian skórnych, takich jak zapalenie skóry czy owrzodzenia. Dzięki swojemu działaniu przeciwzapalnemu jest również bardzo dobry do oczyszczania oczu kota, gdy ma nadmiar wydzielin lub podrażnienia oka.

Waleriana

Waleriana (Valeriana officinalis) jest ziołem, które możesz bezpiecznie podawać swojemu kotu. Nie należy jednak podawać go kotu z tych samych powodów, co człowiekowi, u kotów ma on działanie odwrotne, tzn. pobudza je, a nie relaksuje.
Roślina ta zawiera olejki eteryczne, które ulatniają się w kontakcie z powietrzem i stymulują układ nerwowy kota, wywołując reakcję podobną do tej generowanej przez hormony okresu rujowego. Dlatego koty podczas wdychania odczuwają przyjemność, dobre samopoczucie i euforię.

Kot nie musi pić naparu z waleriany, wystarczy, że go powącha, aby zaczął działać.

Ponadto waleriana nasila działanie leków uspokajających, dlatego nie należy mieszać tych dwóch substancji. Nie należy go również stosować przez dłuższy czas, a jedynie w małych dawkach i sporadycznie. Również w tym przypadku najlepszym rozwiązaniem jest konsultacja z lekarzem weterynarii.

Trawa dla kota lub kocimiętka

Kocimiętka (Nepeta cataria) zawiera nepelaktalon, substancję, która po ulotnieniu się w powietrzu działa narkotycznie na organizm kota. Zazwyczaj można je zobaczyć w zabawnej postawie, polują na nieistniejącą ofiarę, tarzając się i ocierając o roślinę.

Podawany w odpowiedniej dawce jest bardzo bezpieczna i w efekcie kończy się uspokojeniem kota po okresie euforii.

Ponieważ kot nie musi jeść trawy, aby doświadczyć jej efektów, warto ją zaparzyć, a następnie rozpryskać na zabawki i powierzchnie. Podobnie jak w przypadku waleriany, zmotywuje to bardziej leniwe koty do dobrej zabawy.

Mniszek lekarski i koci pazur

Wyciąg z tych roślin, jak również ich napar, zawierają naturalny kortyzon, dlatego są odpowiednie w przypadku swędzenia skóry spowodowanego alergią. Aby go zastosować, należy przygotować napar, pozostawić go do ostygnięcia, a następnie zwilżyć nim czystą gazę lub ściereczkę i położyć na chore miejsce u zwierzęcia.

Imbir

Korzeń imbiru jest jednym z najbardziej korzystnych ziół dla kotów, jeśli chodzi o łagodzenie dolegliwości żołądkowych. Ma również działanie odprężające, dlatego wiele osób stosuje go u swoich pupili przed podróżą samochodem, aby zapobiec stresowi i wymiotom wywołanym chorobą lokomocyjną.

Można zaparzyć korzeń imbiru i wymieszać go z karmą dla kota. Inną możliwością jest podawanie go kotu za pomocą strzykawki lub ścieranie samego korzenia na mokrą karmę. Imbir ma lekko ostry smak, dlatego niektóre koty mogą go odrzucić.

Choć wszystkie te środki wydają się proste i użyteczne, trzeba być ekspertem w dziedzinie botaniki, aby zrozumieć wszystkie efekty działania roślin i ich interakcje. Dlatego też podkreślamy, że zawsze należy zwrócić się do lekarza weterynarii, który dysponuje środkami naukowymi pozwalającymi na bezpieczne przepisywanie leków.