Najczęstsze problemy skórne u psów rasy Shar Pei
Napisane i zweryfikowane przez biologa Ana Díaz Maqueda
Pies shar pei jest jedną z najstarszych ras, gdyż jego pochodzenie datuje się na 220 rok naszej ery. C. Gruba skóra, krótkie włosy, małe oczy i przycięte uszy czyniły te psy wspaniałymi myśliwymi. Chociaż są to obecnie zwierzęta domowe, ich cechy fizyczne oznaczają, że shar pei ma pewną skłonność do cierpienia na problemy skórne.
Obwisła i pomarszczona skóra jest główną cechą charakterystyczną tej rasy, ale będąc wynikiem setek mutacji genetycznych, charakter ten może prowadzić do wielu różnych chorób dermatologicznych. Wszelkie oznaki dyskomfortu u tych psów mogą wskazywać na obecność problemu skórnego, dlatego należy zachować czujność.
Zapalenie skóry w fałdach skóry
Przestrzeń między fałdami skóry Shar Pei jest idealnym miejscem do namnażania się bakterii, które mogą prowadzić do infekcji skóry. Wszystkie psy mają na skórze mikroorganizmy, które są częścią flory bakteryjnej skóry, ale brak wentylacji ze zmarszczek powoduje, że bakterie namnażają się szybciej niż normalnie.
Ważne jest utrzymanie odpowiedniej higieny fałd i codziennej kontroli. W przypadku wykrycia zaczerwienionych lub łuszczących się obszarów – oprócz nieprzyjemnego zapachu – w naskórku psa może rozwijać się choroba skóry.
Biorąc pod uwagę te oczywiste oznaki, przed przystąpieniem do wszelkiego rodzaju mycia lub dezynfekcji, zaleca się wizytę u lekarza weterynarii, tak aby mógł on ustalić, co dzieje się w skórze psa. Nigdy nie zaleca się samodzielnego przejmowania inicjatywy, jeśli chodzi o leczenie.
Problemy skórne w shar pei: uogólniona nużyca
Roztocze Demodex spp. jest częstym mieszkańcem skóry psów, który nie stanowi żadnego problemu. Chociaż żyje w dowolnym obszarze skóry, preferuje mieszki włosowe psów o bardzo krótkiej sierści, takich jak shar pei.
Rozwój choroby może wystąpić w dowolnej części ciała zwierzęcia, ale przebiega według określonego schematu. Klinicznie uogólniona nużyca powoduje więcej niż 5 zmian w określonym obszarze ciała. Rany te składają się z rumienia lub zaczerwienienia skóry oraz łysienia lub braku włosów w tym rejonie.
Ponadto ta inwazja pasożytnicza może przybierać inne postacie, takie jak guzki lub czopki mieszków włosowych, łuszczenie się skóry, nadmiar tłuszczu, krosty, zaskórniki, strupy i owrzodzenia.
Oprócz efektu wywołanego przez roztocza, ta rasa psów ma niewydolny układ odpornościowy przeciwko patogenowi, dlatego choroba rozwija się poważniej u shar pei niż u innych psów.
Powierzchowne bakteryjne zapalenie mieszków włosowych
Innym problemem ze skórą Shar Pei jest powierzchowne bakteryjne zapalenie mieszków włosowych. To zjawisko kliniczne występuje u 54,2% psów tej rasy, które odwiedzają weterynarza z problemami dermatologicznymi.
Bakterie Staphyloccocus pseudintermedius są główną przyczyną zapalenia mieszków włosowych. Ta dolegliwość nie jest sama w sobie chorobą, ale wynikiem infekcji spowodowanej inną chorobą podstawową. Na skórze psa zwykle wykrywa się grudki, krosty, strupy, ropne zapalenia i łysienie plackowate.
Problemy skórne – Piodermia, czyli ropne zapalenia fałdów skórnych
Pioderma może wyglądać podobnie do fałdowego zapalenia skóry. Istnieje jednak cecha odróżniająca ją od innych jednostek klinicznych: ropne zapalenie skóry jest procesem zapalnym spowodowanym proliferacją bakterii, która powoduje wypchnięcie ropy, czego nie obserwuje się w przypadku zapalenia skóry.
Główne objawy kliniczne to zaczerwienienie fałdu skórnego wraz z wysiękiem surowiczym lub ropą. Zmiany te szybko pokrywają się bardzo ropnymi i cuchnącymi skorupami. Ponadto, piodermia może przejść w stan przewlekły, co sprawia, że jest bardzo trudna do leczenia i wyleczenia.
Inne problemy skórne u psów rasy shar pei
Shar pei może cierpieć na wiele chorób skóry, co wynika z jego predyspozycji genetycznych i cech fizycznych. Chociaż niektóre z nich są mniej powszechne niż inne, wszystkie mogą się rozwinąć w różnych sytuacjach. Niektóre z tych patologii są następujące:
Pęcherzyca zwykła.
Świerzb
Zapalenie naczyń krwionośnych.
Wirusowa brodawczakowatość.
Pachydermatis.
Pierwotny łojotok tłusty.
Dermatoza krostkowa.
Jak widzieliśmy, zmiany dermatologiczne są bardzo powszechne u Shar Pei. Statystycznie najczęstszymi problemami są uogólniona nużyca, powierzchowne bakteryjne zapalenie mieszków włosowych oraz atopowe zapalenie skóry.
Ponieważ uważa się, że te dolegliwości mają silny czynnik genetyczny, hodowla nie jest zalecana.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Espinosa, L. R. N., Mariscal, R. M. C., & Aguilar, R. M. (2017). Cuantificación de las enfermedades dermatológicas en el perro Shar-pei en la Ciudad de México: 70 casos (2014-2017). Clínica veterinaria: abordaje diagnóstico y terapéutico, 3(3).
- Mayanz, V. B. (2012). Pioderma en el canino. REDVET. Revista Electrónica de Veterinaria, 13(3).
- Meneses, M. L., Martin, P. L., Manzuc, P., Arauz, M. S., & Pardo, A. G. (2018). Staphylococcus sp, tratamiento antimicrobiano y resistencia en pioderma bacteriana superficial canina. Revista Veterinaria, 29(2), 88-92.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.