Zwierzęta hybrydowe – definicja i charakterystyka
Napisane i zweryfikowane przez biologa Ana Díaz Maqueda
Może się zdarzyć, że przedstawiciele dwóch różnych gatunków łączą się w pary i rozmnażają. Zrodzone z takich par potomstwo to zwierzęta hybrydowe, inaczej mieszańce lub krzyżówki.
Aby mogło do takiego połączenia dojść, oba gatunki muszą wykazywać jednakowe zachowania godowe i powinno je łączyć jeszcze parę innych elementów.
Po pierwsze, muszą mieć podobną liczbę chromosomów, a przechowywane w nich informacje muszą być prawie identyczne. W przeciwnym wypadku zrodzenie potomstwa byłoby niemożliwe. Kontynuuj czytanie, a dowiesz się więcej na temat procesu hybrydyzacji różnych gatunków.
Zwierzęta hybrydowe – świat hybrydyzacji
Aby mogło dojść do kopulacji, zachowanie obojga rodziców musi być podobne. Czy więc zrodzone z takiego połączenia potomstwo może przejąć silniejsze cechy od jednego z przodków?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, trzeba zdać sobie sprawę z faktu, że istnieje wiele cech behawioralnych odziedziczonych po rodzicach. Na ostateczne zachowanie zwierzęcia wpływ mają jednak również umiejętności nabyte – poprzez naukę i obserwację otoczenia.
Wiele naukowców podjęło się pracy nad obserwacją zachowania zwierząt hybrydowych w warunkach laboratoryjnych. W rzeczywistości spora liczba mieszańców zamieszkuje już ogrody zoologiczne. Przykładem może być legrys. Występują także naturalne hybrydy, wśród których znajduje się kilka gatunków kaczek.
Krzyżówki – myszy laboratoryjne
Naukowcy wykorzystują myszy do wielu eksperymentów. Stworzono już konkretne gatunki wsobne. Istnieje możliwość wyboru odpowiedniego rodzaju myszy w zależności od badania, jakie dany naukowiec chce akurat przeprowadzić.
Jest wiele dowodów dotyczących różnic behawioralnych u poszczególnych odmian myszy. Dlatego też skutki działania badanych na myszach związków farmakologicznych mogą być różne, co mogłoby prowadzić do odmiennych wniosków.
Dzieje się tak, ponieważ zarówno rozwój neuroanatomiczny, jak i cechy fizjologiczne konkretnych odmian myszy są różne z przyczyn genetycznych.
W jednym z badań naukowcy przeanalizowali zachowanie kilku odmian myszy hybrydowych, posługując się serią testów. Skupiono się głównie na klasyfikacji zachowań emocjonalnych (lęk, stres i depresja), sprawności motorycznej, nauki układu przestrzennego i pamięci.
Wywnioskowano, że niektóre z hybryd wykazywały większą skłonność do stresu i niepokoju. Z kolei inne odmiany myszy, ze względu na słaby wzrok, źle radziły sobie z zadaniami wymagającymi orientacji przestrzennej.
We wcześniejszych badaniach naukowcy wykazali już, że zwierzęta hybrydowe mają na przykład lepszą pamięć niż ich rodzice.
Zjawisko poprawy cech u potomków znane jest pod nazwą wigoru mieszańców (lub heterozji). Zachodzi ono u wielu gatunków zwierząt i roślin.
Heterozję wykazano, krzyżując między innymi czyste rasy drobiu, a także świń.
Zwierzęta hybrydowe – legrys, krzyżówka lwa i tygrysa
Legrys jest krzyżówką samca lwa (Panthera leo) i samicy tygrysa (Panthera tigris). Jest to hybryda zainicjowana przez człowieka, znana już od kilku stuleci.
Skupmy się na zachowaniu tego zwierzęcia. Lwy są głownie aktywne w dzień i żyją w dużych stadach. Tygrysy natomiast to zwierzęta nocne, wiodące samotny tryb życia. Zachowanie legrysa przypomina bardziej zachowanie lwów.
Legrysy są w przeważającej mierze bezpłodne, chociaż istnieją informacje na temat płodnych hybryd lwa i tygrysa.
Zachowanie mieszańców
Podobieństwo zachowania mieszańca do jednego lub obojga rodziców zależy w dużej mierze od krzyżowanych gatunków, a także od środowiska, w którym dorasta i żyje hybryda.
Opieka rodzicielska (w przypadku ssaków wykonywana głównie przez samicę) ma duży wpływ na zachowanie potomstwa. Można więc wywnioskować, że zachowanie hybrydowego potomstwa będzie przypuszczalnie podobne do zachowania ich matki. To właśnie matka nauczy je, jak przetrwać.
Z perspektywy behawioralnej, wszystko wydaje się wskazywać na istnienie cech od dominującego przodka. Kiedy jednak hybryda jest wynikiem krzyżowania dwóch dość podobnych pod różnymi względami gatunków (jak ma to miejsce w przypadku mułów), wówczas trudno jest odróżnić cechy zachowania odziedziczone od poszczególnych rodziców.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Hoy, R. R., Hahn, J., & Paul, R. C. (1977). Hybrid cricket auditory behavior: evidence for genetic coupling in animal communication. Science, 195(4273), 82-84.
- Pate, R. K. (2014). Hybrid animals-an interesting update.
- Võikar, V., Kõks, S., Vasar, E., & Rauvala, H. (2001). Strain and gender differences in the behavior of mouse lines commonly used in transgenic studies. Physiology & behavior, 72(1-2), 271-281.
- Warren, D. C. (1927). Hybrid vigor in poultry. Poultry Science, 7(1), 1-8.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.