Wyżeł włoski krótkowłosy: jeden z najpopularniejszych

Wyżeł włoski krótkowłosy to pies pochodzący z północnych Włoch i jest, obok włoskiego wyżła szorstkowłoskiego, jedną z ras myśliwskich tego kraju. Dawniej istniały dwa warianty rasy, dziś jest tylko jeden.

Pochodzenie włoskiego wyżła krótkowłosego

Wyżeł włoski krótkowłosy to pies myśliwski o starożytnym pochodzeniu, który początkowo zajmował się polowaniem na ptaki. Z czasem jego zachowanie łowieckie zostało dostosowane do obecnego stylu polowania.

Ten pies jest znany jako najstarszy pies myśliwski w Europie, choć jego pierwotny przodek nie jest znany. Przyjmuje się jednak, że jest wynikiem skrzyżowania dwóch ras: ogara włoskiego i mastifa azjatyckiego.

Z włoskiej rasy wyżeł krótkowłosy wywodzą się dwa odrębne warianty: wariant z regionu Piemontu i wariant z regionu Lombardii. Wariant piemoncki jest biało-pomarańczowy, a wariant lombardzki charakteryzuje się brązowo-czerwonym umaszczeniem.

W średniowieczu rasa ta zdobyła oparcie we Włoszech i rozprzestrzeniła się w całym Starym Świecie dzięki arystokracji. Jego popularność rosła aż do początku XX wieku, kiedy to zaczęła maleć.

W XIX wieku wyżeł włoski krótkowłosy był na skraju wyginięcia z powodu nieudanych krzyżówek i niezdrowego potomstwa. W wyniku tego powstały psy ciężkie do polowania i mające różne problemy zdrowotne.

Dzięki opiece i selekcji psów, które zostały skrzyżowane, rasa mogła się odbudować. Jednak aby uniknąć problemów związanych z różnorodnością genetyczną, w latach dwudziestych XX wieku zdecydowano się na ujednolicenie obu wariantów rasy.

Dzięki połączeniu tych dwóch ras w jedną, uzupełniały się one wzajemnie swoimi wadami i zaletami. I tak pies piemoncki, przyzwyczajony do pracy w górach, miał drobną budowę i charakterystyczny temperament, który wniósł do rasy.

Z drugiej strony pies lombardzki miał szerszą budowę i był przyzwyczajony do kłusowania na terenach bagnistych. Pies ten wykazywał się doskonałym wzrokiem i naturalnymi zdolnościami łowieckimi.

W 1949 roku Włoskie Stowarzyszenie wyżłów krótkowłosych uznało go za rasę wzorcową, z cechami charakterystycznymi dla obu wariantów. W przeszłości wzorzec rasy miał już inne cechy.

Proporcje ciała

Wyżeł włoski krótkowłosy jest zwierzęciem energicznym, o smukłych kończynach, rzeźbionej głowie, w której czaszka i kufa są równej długości. Z drugiej strony, tułów psa jest równej lub nieco większej długości niż wysokość w kłębie.

Rasa ta jest charakterystycznie duża, o wzroście pomiędzy 56 a 66 oraz wadze pomiędzy 25 a 36 kilogramów. Wyżeł włoski krótkowłosy jest psem o powolnym kłusie, który zmienia się w galop, kiedy jest szczęśliwy.

Ma krótką, błyszczącą sierść na całym ciele, z wyjątkiem uszu i głowy, a także nóg, gdzie jest ona delikatniejsza. Jeśli chodzi o kolor ciała, to charakteryzuje się on białym odcieniem, który można łączyć z pomarańczowym lub brązowym.

Osobowość włoskiego wyżła krótkowłosego

Jeśli chodzi o charakter tego psa, to charakteryzuje się on tym, że jest potulny, sumienny i łatwy w szkoleniu. Ponadto rasa ta jest często określana jako bardzo inteligentna, wydajna i wytrzymała.

Psy tej rasy są bardzo towarzyskie i łagodne w stosunku do dzieci i innych zwierząt domowych. Dzieje się tak, kiedy od małego są przyzwyczajane do obecności obu grup.

Ta rasa uwielbia kontakty z ludźmi, zarówno rodzinami, jak i pojedynczymi osobami, czy to podczas oglądania filmu na kanapie, czy na spacerze.

Nie przeszkadza im również pilnowanie ogrodu podczas sprzątania, są czujne na każde zwierzę, które uaktywni ich zdolności łowieckie. Ogólnie rzecz biorąc, włoski wyżeł krótkowłosy jest uważany za najstarszego psa myśliwskiego w Europie.