Terier tybetański: ze świątyń do domów rodzinnych

Terier tybetański był początkowo wykorzystywany do ochrony zwierząt i rodziny swojego właściciela przed intruzami. Wspaniała osobowość tej rasy sprawiła jednak, że psiaki stały się po prostu miłymi towarzyszami ludzi. Początkowo psy te mieszkały w buddyjskich świątyniach jako goście honorowi, choć teraz teriery tybetańskie podbiły również kraje zachodnie.

Terier tybetański – historia rasy

Nie jest dokładnie wiadomo, kiedy teriery pojawiły się po raz pierwszy, ale prawdopodobnie miało to miejsce około 2000 lat temu. Jak sugeruje ich nazwa, po raz pierwszy rasa ta pojawiła się w Tybecie, a ich zadaniem było pilnowanie i ochrona zwierząt gospodarskich, mimo że teriery tybetańskie są znacznie mniejsze niż normalne psy pasterskie.

Mając tak wspaniałą osobowość i świetne zdolności do stróżowania, psy wkrótce zostały adoptowane przez koczowników, aby chronić ich w nocy i pomagać im pilnować zwierząt w ciągu dnia. Wiele terierów tybetańskich mieszkało w świątyniach buddyjskich, gdzie były otaczane miłością.

Pomimo nazwy, psy te nie są terierami. Terier poluje na małe ssaki, podczas gdy terier tybetański to pies stróżujący. Nazwa rasy jest po prostu błędna. Kiedy zwierzęta po raz pierwszy przybyły do Anglii na początku XX wieku, zostały sklasyfikowane, jako teriery ze względu na ich rozmiar, a nie ich główną funkcję.

Cechy rasy

Rozmiar teriera tybetańskiego jest całkiem interesujący. Według standardów terierów jest to duży pies, choć jeśli chodzi o psy stróżujące – bardzo mały. Może mierzyć od 35 do 43 centymetrów wysokości. Nie ma jednak uśrednionej wagi dla tej masy; psy mogą ważyć od 10 do 16 kilogramów.

Ich najbardziej klasyczną cechą są długie włosy. Całe ciało psów tej rasy pokryte jest długimi, gładkimi, pofalowanymi włosami. Są one dłuższe wokół brzucha, uszu i ogona. Niektórzy wierzą, że psiaki mają brody, a także, że ich łapy są pokryte włosami.

Dzięki tym cechom zewnętrznym, teriery tybetańskie mogą wyglądać dość solidnie i krzepko. Ich rysy pyska nie są łatwe do opisania, ze względu na ilość włosów. Uszy są okrągłe i opadające – trudno je zauważyć, mimo że znajdują się dość wysoko na głowie. Teriery mają także zakręcony ogon, który znajduje się na ich plecach.

Zachowanie

Wspaniała osobowość tej rasy sprawiła, że trafiła ona z gór prosto do ludzkich posesji. Terier tybetański jest bardzo łagodny, przyjazny i opiekuńczy.

Psy są uczuciowe i wrażliwe, jeśli chodzi o ich ludzką rodzinę, choć mogą być nieufne wobec obcych. Jest to także bardzo wszechstronna rasa. Chociaż teriery są przyzwyczajone do życia w górach, dobrze przystosowują się również do życia w domu, w mieście.

Zazwyczaj dobrze dogadują się z innymi psami i lubią się bawić, choć niektóre osobniki mogą być uparte i bardzo niezależne. Nie możesz zmusić teriera tybetańskiego do posłuszeństwa. Psy te wymagają pozytywnych bodźców, aby stworzyć więzi współpracy ze swoim właścicielem. Tylko w ten sposób będziesz mógł skłonić je do robienia tego, czego od nich oczekujesz.

Teriery tybetańskie zwykle nie są w stanie spędzać dużej ilości czasu w samotności. Łatwo się denerwują i nudzą, przez co mogą stać się destruktywne lub zacząć nadmiernie szczekać. Terier tybetański bardzo lubi przebywać z ludźmi lub innymi zwierzętami.

Informacje dotyczące opieki nad tą rasą

Najważniejszą rzeczą, którą powinieneś wiedzieć, to jak obchodzić się z włosami terierów tybetańskich. Psy tej rasy wymagają regularnego szczotkowania, aby pozbyć się kołtunów, a także strzyżenia w czasie zmiany pory roku, dzięki czemu mogą pozbyć się martwych włosów.

Kołtuny są nie tylko nieatrakcyjne, ale mogą również być bolesne, powodować problemy z poruszaniem się, a nawet prowadzić do zapalenia skóry i innych infekcji.

Pokrycie terierów składa się z dwóch warstw: okrycia zewnętrznego i wewnętrznej sierści, która chroni psy przed ekstremalnymi temperaturami, zarówno zimnem, jak i ciepłem. Oznacza to, że nawet jeśli masz możliwość wycięcia wewnętrznej warstwy, nie powinieneś tego robić.

Teriery tybetańskie cieszą cię generalnie dobrym zdrowiem. Wciąż jednak wymagają regularnych kontroli u weterynarza. Nie możesz zaniedbywać ich oczu lub uszu, ponieważ są bardzo podatne na infekcje.

Terier tybetański nie jest tak naprawdę terierem, a jego uparty, lecz czuły charakter sprawia, że różnica ras jest niewidoczna. Psy te pochodzą z Chin i od wieków mieszkały w tybetańskich świątyniach. Ich wspaniała osobowość sprawiła, że przeszły one ze świętych miejsc prosto do ludzkich domów.