Rasy podobne do wilka ― oto kilka przykładów
Prawdą jest, że wszystkie rasy psów wywodzą się od wilka, lecz niektóre z nich zachowały wygląd swoich przodków. Dlatego też, w dzisiejszym artykule możesz dowiedzieć się, które rasy psów są podobne do wilka. W niektórych przypadkach ich podobieństwo niekoniecznie jest uwarunkowane genetycznie i odziedziczone zostało bezpośrednio po przodkach, lecz jest wynikiem łączenia ras.
Które rasy psów są podobne do wilka?
Psy i wilki pochodzą od tych samych przodków, są więcej niż spokrewnione. Należą one do tego samego gatunku, który uległ podziałowi setki lat temu. Jedna część pozostała dzika, druga zaś została udomowiona przez człowieka. Z upływem czasu, materiał genetyczny psów udomowionych mieszał się i w rezultacie powstało około 800 różnych ras.
Istnieją oczywiście pomiędzy nimi wyraźne różnice takie jak: rozmiar, wielkość pyska, kształt i rozmiar uszu oraz rodzaj sierści. Niektóre rasy są podobne do wilka. Dowiedz się więcej w naszym artykule.
1. Wilkopies
Jak sama nazwa wskazuje, jest to mieszanka wilka z psem, stworzona przez hodowców. Istnieją nawet podgatunki, rozróżniane między sobą poprzez procentową zawartość genów pochodzących od gatunku dzikiego ( mniej niż 49%, pomiędzy 50 i 75% i więcej niż 75%).
Jest to rasa “hybrydowa” i jest ona zakazana w niektórych krajach. Na przykład w Stanach Zjednoczonych, niektórzy właściciele trzymają je jako psy domowe. Zamiast szczekać wyją lub warczą.
2. Alaskan Malamut
Ta rasa jest jedną z najstarszych na świecie. Została ona stworzona na obszarze Arktyki do ciągnięcia zaprzęgów. Malamut jest podobny z wyglądu do Husky syberyjskiego, lecz jego oczy nie są tak jasnego koloru.
Jest on odporny na niskie temperatury, lojalny i bardzo pracowity. Psy tej rasy są dużej i mocnej budowy, o długiej sierści i szerokiej głowie. Alaskan Malamut jest dość spokojny i towarzyski.
3. Tamaskan
Ze wszystkich ras o wyglądzie wilka, psy rasy Tamaskan żyją najdłużej bo około 20 lat, ze względu na swój czysty materiał genetyczny. Pochodzi z Finlandii i powstał w wyniku łączenia ras Alaskan malamut i Husky syberyjskiego.
Wygląda on dość imponująco i to sprawia, że trzeba mu się dobrze przyjrzeć by stwierdzić, czy jest to wilk czy pies. Dorosłe osobniki rodzaju męskiego mają około 70 cm wzrostu i ważą 40 kg. Od czasu powstania tej rasy, psy te były używanie do ciągnięcia zaprzęgów po śniegu.
4. Wilczak czechosłowacki
Można domyślić skąd wzięła się nazwa Wilczak czechosłowacki patrząc na niego.
Ta dość nowa rasa została stworzona w 1955 roku z połączenia Owczarka niemieckiego z wilkiem europejskim. Psy tej “hybrydowej” rasy mają temperament, łatwość w tresurze i charakter Owczarka niemieckiego w połączeniu z odpornością i wyglądem wilka europejskiego. Są one bardzo podobne do wilka eurazjatyckiego. Dość często cierpią one na dysplazję stawu biodrowego.
Husky syberyjski
Husky syberyjskie to jedne z najbardziej popularnych psów, które są bardzo podobne do wilka. Są bardzo postawne (choć mniejsze od Malamutów) i osiągają do 60 cm wzrostu i 30 kg wagi. Ich gęsta sierść pozwala im przetrwać w surowych warunkach w rejonach Rosji północnej. Wymagają one regularnego szczotkowania, by pozbyć się martwej sierści.
Podobnie jak wilki, psy tej rasy lubią życie stadne i nie znoszą samotności. Husky syberyjski nie jest zbyt posłuszny, lecz za to bardzo czuły i kochający, przyjacielski i aktywny (wymaga dużej dawki codziennych ćwiczeń fizycznych).
6. Utonagan
Ta rasa o wyglądzie wilko-psa została stworzona z połączenia Owczarka niemieckiego, Alaskan malamuta i Husky syberyjskiego. Pochodzi z Wielkiej Brytanii, jednak nie został jeszcze wpisany na oficjalną listę psów rasowych. Jego nazwa pochodzi od legendy plemienia Czinuków, Indian Ameryki Północnej i oznacza “duch wilka”.
Jest to rasa dość sporych rozmiarów (76 cm wysokości i 42 kg wagi), świetnie czuje się w towarzystwie dzieci i żyje około 15 lat. Inne rasy podobne do wilka to: Amerykański pies eskimoski, Owczarek niemiecki, Saarlooswolfhond i Samojed.
Główne źródło zdjęć: SCMW.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.