Kolor sierści psa może wpłynąć na długość jego życia

Badania wykazały, że czekoladowe labradory żyją krócej niż czarne lub białe. To udowadnia, że kolor sierści psa może wpłynąć na długość jego życia. Głównym czynnikiem ryzyka jest chów wsobny.

Kolor sierści u psów – szczegółowe badanie

University of Sydney przebadał 33 000 mieszkające w Wielkiej Brytanii labrador retrievery, aby dojść do wniosku, że odmiana w kolorze czekoladowym ma większe szanse na krótsze życie. Ponadto badania wykazały, że labradory w kolorze czekolady są bardziej podatne na infekcje ucha i choroby skóry.

Średnia długość życia labradorów wynosi 12,1 lat – o 10% dłużej niż dla labradorów czekoladowych. Ten kolor, który jest recesywny w tej rasie, występuje tylko wtedy, gdy oboje z rodziców niosą gen, w którym jest zakodowany. Dlatego hodowcy zwykle uciekają się do chowu wsobnego w celu uzyskania szczeniąt w kolorze czekolady. W rezultacie zmniejsza to różnorodność genetyczną Labradora.

Chów wsobny wpływa nie tylko na czekoladowe labradory, ale na rasę jako całość. Dotyczy to szczególnie częstości występowania otyłości i dysplazji stawu biodrowego. W badaniu oszacowano, że 8,8% labradorów w samej Wielkiej Brytanii ma nadwagę, szczególnie w przypadku wykastrowanych samców.

Niebezpieczne konsekwencje chowu wsobnego psów

Niestety, ale chów wsobny wśród zwierząt jest dosyć powszechną praktyką wśród nieetycznych hodowców. Ze względu na wynikające z tych praktyk podobieństwa w materiale genetycznym potomstwa, mogą mieć wadliwe geny lub choroby recesywne, które nie pojawiłyby się w tradycyjnej hodowli.

Niektóre recesywne choroby autosomalne wywoływane przez te praktyki mogą poważnie wpływać na zdrowie psa. Na przykład, padaczka lub rak mogą być również skutkiem chowu wsobnego.

Jednak niektóre psy z chowu wsobnego mogą nie odczuwać żadnych skutków ubocznych lub może mieć on niewielki wpływ na jakość ich życia.

Niezależnie od tego, każda z tych małych wad ma charakter kumulatywny. Oznacza to, że im częściej krzyżuje się osobniki, które są ze sobą spokrewnione, tym gorszy jest ich stan zdrowia i krótsza długość życia.

Według brytyjskiego stowarzyszenia Kennel Club najgorsze przypadki chowu wsobnego mogą prowadzić do bezpłodności lub śmierci szczeniąt. Testy genetyczne przyszłych rodziców mogą pomóc uniknąć utraty różnorodności genetycznej gatunków.

Jednak odpowiedzialny zakup lub adopcja przez właścicieli jest ostatecznie najlepszym rozwiązaniem długoterminowym.