Pies rasy boxweiler: charakterystyka i ciekawostki

Boxweiler, podobnie jak wiele innych ras mieszanych, został stworzony w celu połączenia najlepszych cech dwóch ras rodzicielskich. W tym przypadku pies ten jest mieszanką boksera i rottweilera.

Jeśli chcesz go poznać, tutaj opowiadamy o jego pochodzeniu, cechach wynikających z tej mieszanki i niezbędnej pielęgnacji, aby zachować jego zdrowie. Nie przegap niczego, bo jak wszystkie inne rasy i mieszańce, te psy mają wiele miłości do dania. Zaczynajmy.

Cechy charakterystyczne psów rasy boxweiler

Boxweiler to, jak już wspomniano, rasa mieszana powstała w wyniku połączenia boksera i rottweilera. W ten sposób powstają psy o zupełnie różnych cechach, zarówno pod względem wyglądu, jak i wielkości (choć rasy, z których pochodzą, są podobnej wielkości).

Jeśli chodzi o ich umaszczenie, to zmienia się ono od czarnego do białego, przechodząc przez brązowe, pręgowane i nakrapiane. Często dziedziczą też połączone cechy obu ras, takie jak opadające wargi Boksera czy mocna budowa kości czaszki Rottweilera.

Średnia długość życia tego kundla wynosi od 8 do 13 lat.

Historia rasy

Boxweiler stał się znany w latach osiemdziesiątych, więc jest to najnowsza krzyżówka. Jak zawsze, ta mieszanka jest odpowiedzią na estetyczne i funkcjonalne upodobania człowieka, który szukał psa o solidnych proporcjach, silnego i z silną tendencją do nawiązywania więzi ze swoimi opiekunami.

Z tej konfiguracji powstają psy stróżujące i obronne. Istnieje jednak również dość duży rynek ras o modnych konfiguracjach estetycznych. Popularną cechą jest na przykład płaski pysk boksera.

Charakter boxweiler

Boksery zazwyczaj nawiązują silną więź z rodziną. Są lojalne, czułe i nawet trochę nadopiekuńcze, jeśli nie są odpowiednio wyszkolone. Po bokserze odziedziczyły wieczną pasję do zabawy, a po rottweilerzeosobistą postawę strażnika.

Na ogół psy te rozwijają silną więź ze swoją rodziną. Są lojalne, czułe i nawet trochę nadopiekuńcze, jeśli nie są odpowiednio przeszkolone. Dziedziczą po Bokserze niezmordowaną pasję do zabawy, a po Rottweilerze postawę stróża.

W efekcie powstał wierny i opiekuńczy pies. Niestety oznacza to również, że trudno im się dogadać z innymi zwierzętami lub z obcymi, ale nie jest to nic, czego nie dałoby się skorygować poprzez odpowiednie wprowadzenie i konsekwentne szkolenie.

U wielu psów wyróżnia się także upór z charakteru. Trudno jest dać im do zrozumienia, że nie mogą wykonywać pewnych zachowań, ale są to też psy bardzo inteligentne, więc nie będą miały problemu z nauczeniem się czegokolwiek.

Zdrowie ogólne

Boxweiler jest predysponowany do tych samych chorób, co jego dwie macierzyste rasy. Dzieje się tak dlatego, że obie są czystymi rasami, więc pewne problemy wrodzone przenoszą na setki pokoleń. Przyjrzyjmy się najważniejszym z nich:

• Dysplazja stawów: anomalia rozwoju kości w stawach, która powoduje ich niestabilność, a w konsekwencji ból i problemy z poruszaniem się.
• Demodectic mange: wywołany przez roztocza (Demodex canis) naturalnie występujące w mieszkach włosowych. W przypadku złej pielęgnacji skóry lub spadku obrony, rozmnażają się i powodują zaczerwienienie skóry, swędzenie i łysienie w dotkniętym miejscu.
• Choroby serca: Problemy z sercem są bezpośrednim spadkiem po bokserze. Najczęstsze z nich to zwężenie tętnic, kardiomiopatie i arytmie.
• Osteosarcoma (OSA): Jest to nowotwór pierwotnych komórek kostnych, bardzo częsty u dużych ras. Przeżywalność jest niska: tylko 15-20% psów żyje do roku po wystąpieniu nowotworu.
• Rozszerzenie i skręt żołądka: Występuje również u dużych psów. W tym stanie żołądek staje się rozszerzony i może się zwijać (jak balon). Jest to nagły przypadek weterynaryjny, zagrażający życiu.
• Problemy z tarczycą: Zarówno niedoczynność, jak i nadczynność tarczycy są częstymi przypadłościami u Bokserów. Te stany polegają odpowiednio na niedoczynności lub nadczynności tarczycy.
• Problemy z oczami: retinopatia, ektropion i inne są powszechne u ras o wiotkiej skórze twarzy, tak jak w przypadku boksera.

Specjalna pielęgnacja boxweilera

Aby boxweiler był zdrowy, należy zwrócić uwagę na skórę, uszy i łapy. Codzienne kontrole i regularne czyszczenie utrzymają pasożyty i infekcje na dystans.

W kwestii psychologicznej warto rozważyć edukację i wzbogacenie środowiska. Ponieważ są uparte i nieco nieufne w stosunku do obcych, trzeba je nauczyć socjalizacji bez strachu i agresji.

Z drugiej strony są to inteligentne psy o dużej energii, które będą potrzebowały codziennego ruchu i zabawy. W przeciwnym razie mogą pojawić się u nich takie problemy, jak lęk, depresja czy zachowania destrukcyjne.

I wreszcie, przestrzeganie kalendarza szczepień i odrobaczania oraz zapewnienie psu odpowiedniej diety jest podstawą zapewnienia mu zdrowia i dobrego życia. Pamiętaj, że szczęście, które przynoszą te zwierzęta, musi być odwzajemnione.