Pies grenlandzki - żywiołowy, wytrwały i wierny

Z pewnością zauważyłeś, że blog Twoje zwierzęta opisuje czasem rasy psów, o których nigdy nie słyszałeś. Czy pies grenlandzki jest jedną z takich ras?

Jeśli tak, pozwól, że przedstawimy Ci tę piękną rasę psów, opisując wszystko, co o niej wiemy. Jeżeli natomiast pies grenlandzki jest Ci już znany, przeczytaj poniższy artykuł, aby dowiedzieć się o nim trochę więcej.

Pies grenlandzki – poznaj tę piękną rasę

Pochodzenie i rys historyczny

Pies grenlandzki jest jedną z najstarszych ras psów na świecie. Inuici to grupa rdzennych ludów obszarów arktycznych. W naszym przypadku mowa o mieszkańcach Grenlandii. Wykorzystywali oni psy grenlandzkie od wieków w celach myśliwskich i pociągowych.

Psy opisywanej rasy są idealnie przystosowane do chłodu. Były one od zawsze wykorzystywane jako psy zaprzęgowe. Mimo tego są one najmniej znane spośród wszystkich ras psów sekcji północnych. Z niewyjaśnionych przyczyn większą popularnością cieszą się psy rasy husky, samojed czy malamut (pies eskimoski).

Ciało psów grenlandzkich jest znakomicie przystosowane do ekstremalnych warunków panujących w Arktyce, może nawet najlepiej ze wszystkich ras psów północnych. Ich wytrzymałość na mróz i wilgoć jest naprawdę niesamowita.

Charakterystyka

Głowa jest zazwyczaj okrągła, z łukiem zaznaczającym stop. Uszy są szeroko rozstawione, postawione i zaokrąglone na końcach.

Oczy są okrągłe, po bokach w kształcie migdałów, lekko ukośne. Nie są one ani wyłupiaste, ani zbyt głęboko osadzone, co nadaje im głębokiego, tajemniczego, a zarazem przyjaznego wyrazu. Mają one długi pysk, a sierść jest tu zwykle trochę jaśniejsza niż na innych częściach ciała.

Budowa ciała psa grenlandzkiego jest prosta i szeroka. Na szczególną uwagę zasługuje ich futro. Kolor nosa bywa czekoladowy zimą, a prawie czarny latem.

Samce mierzą zazwyczaj między 58 a 68 cm, samice natomiast między 50 a 60 cm w kłębie. Waga może wahać się między 27 a 31 kg, w zależności od płci.

Klatka piersiowa jest bardzo obszerna, o mocnej budowie, grzbiet prosty. Jest to pies, którego wygląd zdecydowanie przemawia za jego siłą i wytrzymałością. Ich kończyny są proste, o solidnie strukturze kostnej i dobrze umięśnione. Łapy są olbrzymie, w porównaniu z resztą ciała sprawiają wrażenie nieproporcjonalnie większych.

Jak wspomnieliśmy, ich futro zasługuje na szczególną uwagę. Mają one dwie warstwy sierści. Podszerstek jest gęsty i miękki, włos okrywowy również gęsty i gładki, bez kędziorów i fal. Kolor umaszczenia bywa różny, natomiast klatka piersiowa jest niemal zawsze biała.

Pozostałe części ciała są zazwyczaj w różnych odcieniach brązu (cynamonowy, beżowy, ziemisty, piaskowy, itd.). Akceptuje się też kolor czarny.

Pies grenlandzki – osobowość

Rasa ta dzieli jedną specyficzną cechę w rasami psów japońskich: psy grenlandzkie nie szczekają. Porozumiewają się za pomocą wycia, którego brzmienie zależy od tego, czy zwierzę jest zestresowane, smutne czy radosne. Niektórzy mieszkańcy Grenlandii nazywają ich wycie “dzikim wołaniem”.

Psy grenlandzkie to żywe, odważne i niezwykle wytrzymałe fizycznie i psychicznie zwierzęta. Są spokojne, przyjazne i niezależne. Czyni je to idealnym kompanem rodziny, ponieważ psy te nie przywiązują się do konkretnej osoby. Są one poza tym świetnymi stróżami.

Jedną z ich cech charakterystycznych, która wyróżnia tę rasę spośród innych jest ich prostota i brak specjalnych wymagań. Psy te podchodzą do każdego zadania z ochotą i wykonają powierzoną im pracę, bez względu na okoliczności.

Pielęgnacja

Psy grenlandzkie są niezwykle zdrowe, silne i wytrzymałe. Nie zapadają na żadne specyficzne dla rasy choroby. Jedyną rzeczą, której naprawdę potrzebują jest dobra dawka codziennych ćwiczeń, co wiąże się z ich predyspozycjami genetycznymi.

Pamiętaj, aby dość często czesać swojego psa, ponieważ istotne jest usuwanie martwej sierści. Powinieneś również dość regularnie sprawdzać ich skórę, ponieważ długie, gęsto futro sprzyja inwazjom pasożytów zewnętrznych.

Ludzie od wieków wykorzystywali te zwierzęta do pracy, jako psy myśliwskie lub pociągowe. Są one jednak także wspaniałymi kompanami. Nie zastanawiaj się i przekonaj się sam!