Eurasier - krzyżówka chow-chowa
Są psy, o których prawdopodobnie nie wiemy zbyt wiele, a nawet wydaje nam się, że nie są psami rasowymi. Być może jest też tak w przypadków tego psa. Eurasier to pies o majestatycznym wyglądzie i chcemy, żebyś go poznał.
Eurasier – co musimy o nim wiedzieć
Pochodzenie i historia
Eurasier pochodzi z Niemiec i był wynikiem krzyżówki przeprowadzonej przez Juliusa Wipfela. Szukał psa, który zebrałby najlepsze cechy dwóch jego ulubionych ras: chow-chowa i szpica wilczego. Na początku lat 60-tych przeprowadzono krzyżówkę tych dwóch ras, która dała nam psa o niesamowitych cechach.
Dziesięć lat później została oficjalnie uznana za rasę przez europejskie federacje psów. I stało się tak pomimo tego, że Julius dokonał krzyżówki pomijając charakterystyczne cechy genetyczne prymitywnego samojeda, których wiele jest w kodzie genetycznym chow-chowa.
Jednak celem Juliusa było „stworzenie” psa o dobrym charakterze, a tego prymitywny samojed nie miał wśród swoich cech. Ale cechę tę dał nowszy samojed, więc w następnych krzyżówkach znalazły się psy, które miały jego krew.
Cechy charakterystyczne
Jest to silne zwierzę średniej wielkości o mocnym grzbiecie i rozwiniętych mięśniach. Samce mierzą średnio od 52 do 60 centymetrów, a samice od 48 do 56. Waga oscyluje między 23 a 32 kilogramami w przypadku męskich osobników i od 18 do 26 kilogramów w przypadku samic.
Głowa jest bardzo podobna do głowy wilka i, w rzeczywistości, wiele osób myli tę rasę z wilkiem, gdy widzi ją po raz pierwszy. Głowa ma kształt klina ze spiczastymi, trójkątnymi uszami i i ciemnymi oczy w kształcie migdałów, które nie są ani zapadnięte, ani wybrzuszone.
Jego zęby są mocne, ale dobrze ukryte i nie pokazuje ich, jeśli tego nie chce lub nie zmuszą go do tego okoliczności. Co ciekawe jego język jest niebieskawo-czarny, cecha charakterystyczna dla chow-chowów, co udowadnia, że zwierzę to pochodzi właśnie od tej rasy. Jednak nie wszystkie okazy mają język w tym kolorze. Może on być różowy lub mieć różowe plamy.
Jeśli chodzi o ich kończyny są proste, mocne i umięśnione. Rozmiar jest taki sam zarówno z przodu, jak i z tyłu. Jego kości są mocne i grube, co nadaje mu świetny wygląd. Ponadto ogon jest prosty i owłosiony, zgina się nad grzbietem, gdy pies jest aktywny.
Jeśli chodzi o sierść eurasiera jest ona długa i nieco szorstka w dotyku, ale jego wewnętrzny płaszcz jest bardzo gruby i gęsty. Może występować we wszystkich kolorach z wyjątkiem czystej bieli, koloru wątroby i białych plam na jakimkolwiek rodzaju futra.
Charakter i temperament
Eurasier jest bardzo czułym zwierzęciem, lojalnym wobec swoich właścicieli i wszystkich członków rodziny, co w połączeniu z jego łagodną naturą czyni go idealnym zwierzęciem dla dzieci. Spokojny i uważny, zawsze chętny do udzielenia pomocy lub obrony swoich bliskich, jeśli to konieczne.
Jednak w stosunku do nieznajomych jego nastawienie się zmienia: nie jest agresywny, ale nieśmiały i bojaźliwy, więc będzie starał się ukryć, gdy w domu pojawią się goście. Aby poradzić sobie z tym zachowaniem konieczne jest ich uspołecznienie już od pierwszych dni.
Jednak takie zachowanie ma coś pozytywnego, a mianowicie, że czyni go to doskonałym strażnikiem. Prawie nie szczeka i nie jest agresywny, ale ostrzega przed obecnością obcych w pobliżu domu.
Zdrowie i opieka
Eurasier nie jest nerwowym psem i dlatego nie potrzebuje ćwiczeń, aby być spokojnym. Jednak będziesz musiał go zmusić do spacerów i minimalnej, dziennej dawki ruchu. Ich edukacja powinna być ciągła, aby uniknąć niepożądanego zachowania.
Jego sierść wymaga codziennej pielęgnacji lub przynajmniej rozczesywania trzy razy w tygodniu, ponieważ mają one skomplikowaną naturę. Będzie to szczególnie ważne w czasie linienia, kiedy należy usunąć martwy naskórek i sierść, aby się nie gromadziły i nie powodowały infekcje.
Jak widać, eurasier nie jest trudnym do utrzymania psem i jest doskonałym zwierzęciem domowym. Jeśli zastanawiasz się na adopcją nowego zwierzaka nie wahaj się, ten pies może być tym, czego szukasz.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.