Charcik włoski: mały, lecz niezwykle przywiązany

Charcik włoski to najmniejsza odmiana ze wszystkich ras chartów. Jednak pomimo wagi zaledwie pięciu kilogramów, nie powiedziane, że charcik włoski jest mniej wartościowym psem niż inne odmiany w ramach całej rodziny chartów.

Warto na przykład pamiętać o tym, że charcik włoski jest w stanie osiągnąć niewiarygodną wręcz prędkość w stosunku do rozmiarów swojego ciała.

Zapraszamy do przeczytanie pozostałej części naszego dzisiejszego artykułu, co pozwoli Ci dowiedzieć się o wiele więcej o tej niezwykle interesującej, wręcz zabawnej, ale jakże wspaniałej rasie, jaką jest charcik włoski!

Charcik włoski i jego pochodzenie

Podobnie jak wiele innych ras chartów i podenco z Ibizy, także i charcik włoski (znany również jako mały chart włoski) ma czyste, w pełni rodowe pochodzenie. Ludzie wierzą, że charciki włoskie są potomkami psów żyjących razem ze starożytnymi Egipcjanami.

Jeśli chodzi o charciki włoskie, to znaleziono szczątki ich szkieletów w greckich wykopaliskach archeologicznych. Pokazują one, że psy te żyły razem z ludźmi już na 3 tysiące lat przed naszą erą.

Nikt nie wie jednak, w jaki sposób charcik włoski przybył na Półwysep Apeniński. Ludzie jednak wierzą, że miało to miejsce niedługo później. Oznacza to, że charcik włoski jest jedną z najstarszych znanych ludziom ras psów.

W okresie renesansu ludzie używali tych psów do polowania na króliki i inne małe zwierzęta. Były to psy o wysokiej wartości myśliwskiej. W rzeczywistości można nawet zobaczyć wiele psów tej rasy na dawnych malowidłach i portretach europejskich szlachciców.

Obecnie charcik włoski jest psem pełniącym przede wszystkim rolę towarzysza człowieka. Nie jest już używany do polowań, w przeciwieństwie do wielu innych odmian chartów. Ta charakterystyczna dla niego oddana i czuła osobowość oraz niewielki stosunkowo rozmiar sprawiły, że charcik włoski może być wspaniałym psem do trzymania w domu.

Cechy fizyczne charcika włoskiego

Psy tej rasy charta bardzo przypominają pod względem fizycznym swoich pobratymców, ale są od nich znacznie mniejsze. Dorosłe osobniki zazwyczaj mierzą od 32 do 38 cm wysokości w kłębie i ważą tylko cztery lub pięć kilogramów. Samce i suki w rzeczywistości nie różnią się wielkością ciała, ani też wagą.

Ponadto jego kończyny są bardzo długie w stosunku do samego ciała, ale są także proporcjonalne do jego wielkości. Nogi są długie i cienkie, ale tułów ma taką samą długość, jak wysokość. Innymi słowy, charcik włoski ma charakterystyczny „kwadratowy”, czyli wyważony wygląd. To właśnie on nadaje tym psom wrażenie elegancji, a jednocześnie delikatności i zwinności.

Głowa charcika włoskiego jest również długa i wąska, z pyskiem, który zwęża się na końcu. Pies ma przy tym ciemniejszy nos, który jest większy niż nosy innych małych psów. Jego uszy są trójkątne, szerokie i duże. Są umieszczone wysoko na głowie, z reguły złożone wpół i sięgają aż do karku.

W przeciwieństwie do innych psów z rodziny chartów, charcik włoski ma proste barki zamiast łukowato zagiętych. Ponadto jego ogon jest cienki i długi, a także szerszy u podstawy.

Z drugiej strony sierść włoskiego charta jest w charakterystyczny sposób błyszcząca i piękna. Ponadto zawsze ma tylko jeden odcień, bez żadnych pręg, plam, czy też pasów. Sierść tej rasy psów może mieć umaszczenie białe, cynamonowe, szare lub żółte. W tym ostatnim przypadku pies mieć w drodze wyjątku białe plamy na klatce piersiowej i łapach.

Charcik włoski i jego osobowość

Charcik włoski to niezwykle czuły i oddany pies, który zawsze chce być wśród ludzi. Pragnie on po prostu, by nieustannie poświęcać mu uwagę, na którą swoim zdaniem (a naszym także) w pełni zasługuje. Te psy są niezwykle inteligentne. Mają przy tym ogromną chęć do tego, by podobać się innym i być przez ludzi lubianymi. Charcik włoski jest także zawsze gotowy i chętny do nauki różnych nowych rzeczy i sztuczek.

Jednak ta rasa psów jest bardzo wrażliwa i łatwo ją zestresować. Charciki włoskie uwielbiają mieszkać w cichym domu z zawsze przewidywalnymi ludźmi. Szczególnie takimi,, którzy nie bawią się swoimi emocjami. Tak więc te psy będą szczęśliwsze, żyjąc ze starszymi osobami lub ludźmi o cechach introwertycznych, niż w otwartym dla wszystkich domu ze sporą liczbą małych dzieci.

Z drugiej jednak strony ta rasa jest może i trochę nieśmiała, ale jednocześnie w tym samym czasie bardzo oddana. Dodatkowo ten pies jest niezwykle zwinny, ale też niespecjalnie energiczny. Oznacza to, że możesz bez problemu zadbać o jego potrzeby ruchowe dzięki trzem wysokiej jakości spacerom dziennie.

Nie musisz więc wykonywać więcej rodzajów aktywności fizycznej niż tylko zwykłe spacery lub bawić się z nim w stresujące rodzaje zabawy.

Charcik włoski może też być dosyć nieśmiały lub podejrzliwy wobec nieznajomych osób. Łączy się to z tym, że psy te ogólnie są dość nieśmiałe i raczej boją się nieznanych sytuacji im. Wynika to w dużej mierze z ich wysokiej inteligencji oraz tego, że są ogólnie rzecz biorąc małymi psami.

Opieka weterynaryjna dla charcików włoskich

Charcik włoski jest stosunkowo zdrową rasą psów, więc zwykle nie ma typowych chorób dziedzicznych. Dlatego też ta rasa potrzebuje tylko zalecanych badań kontrolnych przez weterynarza. Ale rzecz jasna nie możesz zaniedbać przy tym przestrzegania zakresu podawania szczepionek i odrobaczania psa na bieżąco.

Z uwagi na to, że charcik włoski jest małym psem z cienkimi i delikatnymi kośćmi, musisz być bardzo ostrożny. Także dlatego, że psy te zwykle znajdują się zbyt blisko swoich właścicieli. Uważaj więc, aby przypadkiem nie nadepnąć na nie. W ten sposób możesz bowiem nieumyślnie wyrządzić im bardzo poważną krzywdę. Są to bardzo wrażliwe psy, zarówno od strony psychicznej, jak i fizycznej.

A ponieważ charcik włoski jest tak chudy i wrażliwy, to przystosowuje się raczej słabo do niskich temperatur. Tak więc powinieneś w chłodne dni zapewnić swojemu psu ciepłe miejsce. Ponadto powinieneś również zapewnić mu ciepłe i wygodne posłanie na przeczekanie zimy, a tym samym zmniejszyć ryzyko rozchorowania się psa wskutek przeziębienia.

I na koniec, ponieważ z historycznego punktu widzenia praca tego psa polegała na ściganiu małych zwierząt, nie baw się z charcikiem włoskim w zabawy wymagające ścigania małych obiektów. Taki rodzaj aktywności może być dla nich mocno stresujący. Zamiast tego lepiej zapewnić psu więcej uwagi i troski ze strony ludzkiej części jego rodziny.