Beagle – wszystko, co musisz wiedzieć na temat rasy

Beagle jest rasą psa, która charakteryzuje się dużą charyzmą i niespożytą energią. Dodatkowo jego rozmiar sprawia, że idealnie nadaje się do niewielkiego mieszkania.

Posiadają bardzo silny instynkt łowiecki, co sprawia, że Beagle znakomicie się sprawdza w poszukiwaniu najróżniejszych rzeczy. Jedno jest zagwarantowane: Ty i Twoja rodzina będziecie zaaferowani zabawą przez długie godziny. W dzisiejszym artykule opowiemy Wam o tym cudownym psie!

Beagle: historia rasy

Ta niewielka lub średnia rasa psa jest bardzo podobna fizycznie do Foxhounda Angielskiego, którego historia sięga ponad 2000 lat i wywodzi się ze starożytnej Grecji. Te psy łowieckie świetnie sprawdzały się w polowaniach na jelenie i zające.

W XII wieku Beagle został sprowadzony i rozpowszechniony na terytorium Wielkiej Brytanii przez Williama Zdobywcę. Niedługo po tym Beagle i Foxhound Angielski zostały ze sobą skrzyżowane, aby poprawić szybkość psa.

Ponadto nieistniejąca już rasa o nazwie „talbot” również była jednym z przodków współczesnego Beagla.

W średniowieczu słowo „Beagle” odnosiło się do niewielkich psów łowieckich. Beagle były szczególnie lubiane przez klasę wyższą (Król Edward II i Król Henry VII mieli na swoich dworach grupy psów myśliwskich). Elżbieta I wybrała tę rasę również jako psy do domu, zabawy i towarzystwa.

W XVIII wieku obie rasy, które są bezpośrednim przodkiem Beagla, zostały zastąpione przez Beagla Północnego i Południowego. W roku 1830 w Essex, Anglii Phillip Honeywood utworzył pierwszą hodowlę zajmującą się rozmnażaniem Beagla.

Rasa wciąż była wtedy ulubioną w grupie monarchów rządzących krajem. Takich jak Książę Albert i jego żona królowa Viktoria.

Dekadę później w całym kraju było już ponad 20 centrów zajmujących się rozmnażaniem i hodowlą psów opisywanej rasy. W tym okresie Klub Beagla został oficjalnie utworzony!

Do tego momentu w historii Beagle zamieszkiwały jedynie Wielką Brytanię, lecz niebawem zostały przedstawione w Stanach Zjednoczonych, gdzie zyskały bardzo dużą popularność. Okazało się, że jeszcze większą niż w kraju, z którego się wywodzą.

Rasa Beagle została opisana w pracach William Shakespearea, a także w różnych filmach. Były prezydent Stanów Zjednoczonych posiadał kilka psów tej rasy, który miały przyjemność zamieszkiwać w Białym Domu.

Beagle: charakterystyka i opis rasy

Charakterystyką Beagla jest niewielki rozmiar, krótki pysk i duże, ciemne oczy. Beagle często jest mylony z Foxhoundem Angielskim i Cocker Spanielem. Cechami charakterystycznymi są:

• Umięśniona i kanciasta sylwetka
• Gładka i krótka sierść
• Łapy z bardzo charakterystycznymi, wystającymi kolanami
• Długie, duże uszy zwisające w dół po obu stronach głowy
• Mieszanka typowych kolorów sierści: czarny, biały i brązowy w najróżniejszych układach

Wśród psów myśliwskich Beagle znane są z tego, że mają najlepiej rozwinięty zmysł węchu. Są one w stanie wyczuć zapach myszy oddalonej o wiele metrów. Znakomicie łapią trop w warunkach lądowych. Z tego względu są często wykorzystywane jako psy ratunkowe szukające ofiar po katastrofach naturalnych.

Średnia życia Beagla waha się pomiędzy 12 a 15 lat. Są wysoce podatne na epilepsję i niedoczynność tarczycy. W niektórych przypadkach cierpią również na dysplazję biodrową i zwyrodnienia stawów, co dotyczy głównie przypadków z otyłością.

Temperament i osobowość Beagla

Beagle są niezwykle energetycznymi i pogodnymi psami. Potrafią się przywiązywać, okazywać uczucia, są odważne i bardzo inteligentne. Zostały wychowane, aby żyć w stadzie i właśnie z tego względu doskonale się czują w towarzystwie ludzi, jak również innych zwierząt.

Są zazwyczaj stosunkowo ciche i spokojne, wyjątek stanowią osobniki pozostawione w samotności. Mają wtedy tendencje do niszczenia mebli i innych części naszego domu.

Beagle doskonale adaptują się do najróżniejszych stylów życia ludzi. Odnajdują się zarówno w małym mieszkanku w ruchliwym mieście i dużym gospodarstwie na wsi.

Beagle może być bardzo niegrzeczny w wieku szczenięcym, szczególnie kiedy w domu są również małe dzieci. Często są jednak opisywane jako „szczęśliwe i radosne”, a nawet delikatnie nieśmiałe. Bardzo rzadko są agresywne. Okazjonalnie mogą szczekać na obcych.

Beagle nie sprawdza się najlepiej jako pies obronny, ale znakomicie jako pies stróż, który będzie czujny i zaalarmuje nas w chwili, gdy w pobliżu pojawią się nieproszeni goście. Cechy charakteru i niezależność psa może sprawiać problemy w treningu.

Pies ma problemy z posłuszeństwem. W chwili, gdy wyczuje trop będzie za nim podążał bez zastanowienia. Bardzo ciężko w takim momencie nad nim zapanować.

Przez adoptowaniem Beagla musimy sobie świadomość, że będzie on miał bardzo dużo energii i będzie wymagał dużo zaangażowania z naszej strony. Są zarazem bardzo proste w kąpaniu.

Spowodowane jest to małym rozmiarem i krótką sierścią. Uszy psa tej rasy wymagają również specjalnego traktowania i higieny.