Żółwie w Hiszpanii - poznaj tę ciekawą populację
Napisane i zweryfikowane przez weterynarza Érica Terrón González
Hiszpańską populację żółwi można uznać za niewielką w porównaniu z dużą liczbą gatunków występujących w innych krajach, takich jak Stany Zjednoczone czy Indie. Jednak w Europie, żółwie w Hiszpanii należą do najbogatszych grup gatunków. Ich populacje bardzo dobrze się zachowały, a niektóre z nich są nawet dość liczne.
Chcesz więc zobaczyć, jak sobie żyją żółwie w Hiszpanii? Koniecznie przeczytaj nasz dzisiejszy artykuł.
Żółwie w Hiszpanii
Jakie żółwie żyją współcześnie w Hiszpanii?
Na terenie Hiszpanii jest w sumie pięć rodzin, z których wszystkie są zaliczane do cryptodiros. Rodziny te obejmują 11 różnych gatunków, wśród których dominują żółwie błotne i żółwie morskie. W sumie są to:
- Dwa gatunki żółwi lądowych: żółw śródziemnomorski (Testudo graeca) i żółw grecki (Testudo hermanni).
- Cztery gatunki błotne: żółw hiszpański (Mauremys leprosa) i żółw błotny we wszystkich jego formach, którymi są Emys orbicularis occidentalis, Emys orbicularis fritzjuergenobsti i Emys orbicularis hispánica.
- Pięć gatunków żółwi morskich: żółw zielony (Chelonia mydas), Karetta (Caretta caretta), żółw skórzasty (Dermochelys coriacea), żółw zatokowy (Lepidochelys kempii) i żółw szylkretowy (Eretmochelys imbricata).
Jego rozmieszczenie na terenie Hiszpanii uwarunkowane jest zróżnicowaniem fauny iberyjsko-balearskiej i fauny kanaryjskiej.
Gdzie możemy spotkać żółwie w Hiszpanii?
Rozmieszczenie żółwi w Hiszpanii
Gatunki morskie skolonizowały wszystkie morza hiszpańskie, ale są one liczniejsze w Morzu Śródziemnym. Półwysep i Baleary nie posiadają gatunków endemicznych. Innymi słowy, to, co znajdziemy na Majorce, można znaleźć w północno-wschodniej części półwyspu. Tak jest w przypadku żółwia śródziemnomorskiego lub żółwia greckiego.
Występowanie według regionów
Jeśli chodzi o występowanie regionalne, obszary o największej liczbie gatunków pokrywają się z obszarami chronionymi i często w pobliżu ujść rzek. Sprzyja to obecności żółwi morskich i utrzymuje bogactwo populacji żółwi błotnych.
Regiony o najwyższej gęstości gatunkowej to:
- Park Narodowy Doñana w Andaluzji.
- Naturalny Park delty Ebro w Katalonii.
- Północno-wschodnia część Katalonii.
Charakter strefy wilgotnej reprezentowany przez Doñana i Delta Ebro, wraz z jej cechami charakteryzującymi park, to dwa istotne elementy ochrony gatunków żółwi w Europie.
Czy w Hiszpanii są obszary bez żółwi?
Brak tych zwierząt na niektórych obszarach terytorium kraju należy rozpatrywać z dwóch punktów widzenia:
- Fakt. W niektórych z tych obszarów potwierdzono, że nie ma żółwi. Trudne warunki klimatyczne nie pozwalają na przetrwanie tych zimnokrwistych istot.
- Domysł. Nie stwierdzono istnienia żółwi w danej lokalizacji z powodu braku badań herpetologów.
Przykłady
W Galicji dobrze znane populacje żółwi hiszpańskich są teraz spotykane w dolnym basenie Miño, kiedy teoretycznie warunki temperaturowe nie są dla nich optymalne. Podkreśla to teorię, że w rzeczywistości brakuje badań w terenie, a nie zwierząt. Jednak w przypadku katalońsko-aragońskich Pirenejów brak żółwi jest niewątpliwie spowodowany geografią górską.
Na południowym zachodzie półwyspu znajdują się najliczniejsze kolonie w Hiszpanii. Dzieje się tak dzięki współistnieniu dwóch gatunków żółwi błotnych na ogromnych obszarach. Obejmują one prowincje Huelva, Cádiz, część Sewilli, Kordoby, Cáceres i Toledo oraz praktycznie całe Badajoz i Ciudad Real.
W Almerii i Murcji zaobserwujemy obecność największej populacji żółwi śródziemnomorskich w całej Hiszpanii, a zwłaszcza w Sierras de Almenara. Jeśli chodzi o autonomiczne miasta Ceuta i Melilla, znaleziono tam tylko jeden gatunek, żółwia hiszpańskiego. Generalnie uważa się za możliwe, że w tych rejonach istniały także żółwie śródziemnomorskie.
Jako podsumowanie, należy zaznaczyć że Hiszpania jest europejskim krajem o największym bogactwie gatunków i populacji żółwi wraz z mokradłami.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Merchán Fornelino M, Martínez Silvestre A. Tortugas de España. Madrid: Antiquaria; 1999.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.