Selekcja płciowa na tokowiskach
Napisane i zweryfikowane przez biologa Samuel Sanchez
Tokowisko to arena walki, na których samce prezentują swoją wielkość, aby przyciągnąć samice. W wielu przypadkach ryzykując własnym życiem. To tak zwana selekcja płciowa.
Natura jest bezlitosna. Sukces w świecie zwierząt wiąże się z nieodłącznym ryzykiem, znanym jako kompromis. Jedną z sił selekcji definiujących świat przyrody jest „selekcja płciowa”. I tutaj tokowisko pełni bardzo ważną rolę.
Poniżej powiemy Ci więcej na temat tych warunków i ich związku z sukcesem reprodukcyjnym w świecie zwierząt. Zarówno selekcja naturalna, jak i selekcja płciowa wpływają na zdolność pozostawienia potomstwa, ponieważ jest to ich ostateczny cel.
Dlatego istnieją różne strategie w naturze mające na celu przyciągnąć uwagę samic.
Wiele zwierząt jest w stanie zrobić wszystko dla seksu
Selekcja płciowa wpływa na zdolność rozmnażania się organizmów. Siła ta uwarunkowuje na tyle, że niektóre zwierzęta wykazują cechy, które komplikują ich szanse na przeżycie.
Przykładem, który wszyscy znamy są pawie, które pokazują swoje ekstrawaganckie i kolorowe ogony, aby oszukać swoich potencjalnych partnerów. Ale także zwiększają ryzyko, że zobaczą je drapieżniki.
Istnieją inne przykłady w świecie przyrody, gdzie samce wykazują zainteresowanie i uwagę wobec samic: od prezentów ślubnych po konstrukcje kolorowych gniazd. Ale co się dzieje, gdy samce rywalizują twarzą w twarz, by zdobyć serce swojej lubej?
Selekcja płciowa na tokowisku
Termin tokowisko odnosi się zarówno do fizycznego miejsca, w którym samce zbierają się w grupy, aby przyciągnąć samice, jak i do przedstawianych tam zachowań. Tokowiska są typowe dla ptaków, ale występują także u ssaków, ryb, płazów i owadów.
Na tych arenach samce przyjmują hierarchiczny porządek. Samiec alfa zajmuje centralny obszar z najlepszą widocznością i broni kilku metrów swojego terytorium. Reszta samców jest podzielona na grupy według siły, a najsłabsi są spychani do mniej atrakcyjnych i mniej widocznych obszarów.
Ma to oczywiście swoją ceną: u preriokura ostrosternego (Centrocercus urophasianus) badania wykazały, że wydatek energetyczny rośnie liniowo wraz z częstotliwością tańców i rytuałów. Samce, które najczęściej łączą się w pary to te, które poruszają się najwięcej, więc ich wysiłek zostaje nagrodzony.
Sprawa genów
Samice spacerują po tokowiskach jak kupujący po targu. Ale jak ostatecznie wybierają zalotników?
Preferencje w świecie przyrody można podsumować w prosty sposób: genetyka. Najbardziej widoczne i najbardziej energiczne samce wysyłają jasny komunikat: „Jestem silniejszy niż reszta” rozpoczynając w ten sposób selekcję seksualną.
Badania wykazały, że u cietrzewia zwyczajnego (Lyrurus tetrix) istniała korelacja między wigorem samców a ich szansą na przeżycie. Zatem wybór wydaje się prosty: samice wybierają najbardziej wyróżniających się samców, ponieważ mają silniejsze geny, które dadzą ich dzieciom większe szanse na przeżycie.
Samice mają wyraźny cel: zdobyć nasienie dominującego samca i odejść tak szybko, jak to możliwe. Same zajmą się potomstwem, więc strategia tokowiska jest rozważana tylko u gatunków, u których samiec nie opiekuje się potomstwem.
Wierność nie jest ważna, ponieważ mężczyźni nie będą odpowiedzialni za opiekę nad młodymi. Dlatego samice mogą sobie pozwolić na poszukiwania najlepszego samca, a następnie porzucenie go.
Selekcja płciowa na półwyspie iberyjskim: dropie
Wszystkie te informacje mogą wydawać się odległe, typowe dla zwierząt tropikalnych lub sawannowych… ale mamy dobre wieści. Pojawiają się również w Europie!
Drop zwyczajny (Otis tard) używa tej unikalnej metody zalotów i można go znaleźć w obszarach niskiej, suchej trawy na środkowym płaskowyżu od marca.
Selekcja płciowa jest siłą, która warunkuje wszystko
Selekcja płciowa jest siłą warunkującą formy i zachowanie wszystkich dzikich zwierząt. Dlatego w świecie przyrody spotykamy tak dziwne kształty, żywe kolory lub skrzeczące śpiewy.
Proces ten opiera się na wewnątrzgatunkowej konkurencji (między samcami tego samego gatunku) i ostatecznym celu, jakim jest sprowadzenie na świat maksymalnej ilości potomstwa. Samce, które podejmą największe ryzyko odniosą największy sukces. Ale znajdą się również w zasięgu swoich drapieżników.
Tokowiska są wyraźnym przykładem siły tej selekcji. Pokazując się niczym na wystawie sklepowej najbardziej wyróżniające się i odważne samce będą najczęściej reprezentowane w przyszłych pokoleniach.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Colaboradores de Wikipedia. Otis tarda [en línea]. Wikipedia, La enciclopedia libre, 2020 [fecha de consulta: 5 de marzo del 2020]. Disponible en <https://es.wikipedia.org/w/index.php?title=Otis_tarda&oldid=123898479>.
- Kruijt, J. P., & Hogan, J. A. (1967). Social behavior on the lek in black grouse, Lyrurus tetrix tetrix (L.). Ardea, 55(1–2), 204-240.
- Spurrier, M. F., Boyce, M. S., & Manly, B. F. (1994). Lek behaviour in captive sage grouse Centrocercus urophasianus. Animal Behaviour, 47(2), 303-310.
- Evolution.berkeley.edu. (2020). La selección sexual. [online] Available at: https://evolution.berkeley.edu/evolibrary/article/0_0_0/evo_28_sp.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.