Ryś i jego gatunki występujące na świecie
Napisane i zweryfikowane przez weterynarza Eugenio Fernández Suárez
Ryś występuje na świecie w wielu różnych gatunkach i odmianach, oprócz dobrze znanego rysia iberyjskiego. Ten piękny kot razem ze swoimi kuzynami zdołali zdominować większość ekosystemów planety.
Rysie mają ciało średniej wielkości i zazwyczaj ważą około 10-30 kg, więc daleko im do dużych kotów, takich jak lew lub tygrys, z których wiele przekracza 100 kg.
Rys ma cechę charakterystyczną w postaci szczotek na końcach uszu, które pomagają mu poprawić dość delikatny słuch. Ponadto rysie mają krótkie ogony, ponieważ nie potrzebują ich do balansowania na drzewach lub używania jako steru w wyścigu, jak inne dzikie koty.
Wszyscy gatunki rysia polują na małe zwierzęta, jak na przykład króliki czy zające. Chociaż niektóre z nich, zwłaszcza największe gatunki rysi, potrafią również złapać małe kopytne, takie jak jelenie. Są zwierzętami, które prowadzą samotne życie, jak większość kotów.
Ryś iberyjski
Ryś iberyjski uważany jest za najbardziej zagrożony gatunek kota na świecie, chociaż ostatnio zmienił swój status ochronny na niewielkie zagrożenie wyginięciem. Mimo to pozostaje gatunkiem na progu wymarcia, ponieważ według najnowszych spisów na świecie istnieje tylko 500 okazów.
Jest to ryś średniej wielkości, który waży około 13 kg, chociaż można było spotkać było samce o masie do 20 kg. Jego główną ofiarą są zajęczaki, dlatego jednym z jego głównych zagrożeń jest wyginięcie królików z powodu chorób zakaźnych, takich jak krwotoczna gorączka wirusowa lub myksomatoza.
Kolor rysia jest zwykle brązowy lub szary, a boki pokryte czarnymi plamkami. Miejsca, w których można go spotkać to głównie Andaluzja, szczególnie w Doñana i Sierra Morena. W ostatnich latach jednak tereny, na których występuje rozszerzyły się na Portugalię, Toledo i Estremadurę. Spotkano nawet rysie iberyjskie, które wyemigrowały na północną część półwyspu.
Oprócz braku królików, innymi poważnymi zagrożeniami dla tego gatunku są nadużycia, dlatego konieczne są dalsze działania dla jego ochrony. Brak zmienności genetycznej a także kłusownictwo to inne zagrożenia, z którymi się boryka się ryś iberyjski.
Czerwony ryś
Jest to najmniejszy ze wszystkich istniejących na świecie rysi, o wymiarach nieco mniejszych niż ryś iberyjski. Jest to gatunek amerykański i zamieszkuje praktycznie całą Amerykę Północną, od Meksyku po Kanadę. Jego waga wynosi około ośmiu kilogramów, chociaż może osiągnąć nawet 17 kg, czyli dwa razy więcej niż kot domowy.
Nie grozi mu wyginięcie, ponieważ, jak widzimy, występuje na bardzo rozległym terenie. Istnieje jednak 12 podgatunków rysia czerwonego i niektóre z nich mają większe trudności w przetrwaniu.
W rzeczywistości czerwony ryś jest uważany za kota, na którego najczęściej urządza się polowania. Wynika to głównie z faktu, że polowania na rysia są tak powszechne, że właściwie nie podlegają żadnej regulacji.
Czerwony ryś jest uważany za kota, na którego najczęściej urządza się polowania.
Ryś euroazjatycki
Ten gatunek rysia jest największym ze wszystkich, zdolnym do osiągnięcia nawet 30 kg wagi. Jest jednym z drapieżników zajmujących największą niszę ekologiczną na świecie, ponieważ poluje na znacznej części Eurazji.
Rasę tę można znaleźć w krajach tak różnych jak Turcja, Chiny, Rosja, Niemcy lub Tybet. Ponadto ma także kilka podgatunków i poluje na wiele różnych rodzajów zdobyczy.
Tak więc rozmiar i rozmieszczenie rysia euroazjatyckiego pozwala mu zdobywać tak różnorodne ofiary, jak wielbłądy, woły czy renifery. Jednak, podobnie jak reszta gatunków rysia, ma największe upodobania do królików.
Chociaż raporty ze spisów całkowitych tego gatunku są pozytywne, w niektórych krajach rys czerwony jest zagrożony z powodu kłusownictwa. W chwili obecnej w Hiszpanii odrzucono wniosek, aby ponownie wprowadzić ten gatunek na listę ochronną, jak to zrobiła Francja.
Powodem jest jego konflikt z człowiekiem, podobny do tego pomiędzy hodowcami bydła i wilkami, chociaż ryś eurazjatycki zamieszkał w górach Kantabrii i Pirenejach dopiero od 400 lat.
Rozmieszczenie rysia euroazjatyckiego pozwala mu polować na tak różnorodną zdobycz jak wielbłądy, woły czy renifery.
Ryś kanadyjski
Ten ryś współistnieje na niektórych obszarach z czerwonym rysiem, ponieważ zamieszkuje zimne lasy iglaste północnych Stanów Zjednoczonych, Kanady i Alaski.
Dlatego gatunek ten ma znacznie bardziej gęste futro niż inne odmiany i jest mniej nakrapiany. Jego jasne i szarawe kolory pozwalają mu na doskonały kamuflaż i jest praktycznie niezauważalny w śniegu.
Ten gatunek jest drugi pod względem wielkości i dlatego może bez problemu polować na zwierzeta kopytne. Głównym zagrożeniem dla tego gatunku jest również kłusownictwo ze względu na jego piękną skórę.
Źródło zdjęć: Gabri Solera, Guillermo Fdez i Keith Williams.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.