Owca ałtajska - poznaj to niezwykłe zwierzę

Owca ałtajska jest ssakiem należącym do grupy baranów lub dzikich owiec. Są to duże zwierzęta zamieszkujące Azję, które obecnie są zagrożone wyginięciem.

Owca ałtajska (Ovis Ammon według nazwy naukowej) zamieszkuje Tybet, Himalaje i innych azjatyckie łańcuchy górskie. W tym artykule opowiemy Ci więcej o tym zwierzęciu tak powszechnym w górach.

Owca ałtajska: cechy ogólne

Słowo „argali” odnosi się do każdej dzikiej owcy w języku mongolskim. Ale jeśli mamy na myśli rodzinę Ovi, jest to największa dzika owca na świecie (większa nawet od owcy kanadyjskiej zamieszkującej zamieszkującej Amerykę Północną).

Owca ałtajska to duże zwierzę o wysokości od 85 do 135 centymetrów i długości do dwóch metrów, ważące około 100 kilogramów w przypadku samców. Inną różnicą między płciami jest to, że samce mają rogi dłuższe niż samice, których używają do walki ze sobą w trakcie sezonu godowego.

Ubarwienie tych dzikich owiec różni się w zależności od zwierzęcia, chociaż wełna może być jasnożółta, czerwonawo-brązowa, szarawa lub nawet czarnawa.

Owca ałtajska Marco Polo

Jak dotąd rozpoznaje się dziewięć podgatunków Ovis Ammon, w zależności od miejsca występowania (północne Chiny, Tybet, pustynia Gobi, itp). Najbardziej „znaną” jest jednak owca Marco Polo. Dlaczego tak się nazywa? Ponieważ ten wenecki odkrywca był pierwszym człowiekiem z Zachodu, który ją opisał.

Jej nazwa naukowa to Ovis ammon polii i żyje głównie w górach Pamir. Można ją znaleźć w Chinach, Tadżykistanie i Kirgistanie, chociaż niektóre okazy znajdują się również w Afganistanie. Owca ałtajska woli strome obszary między 3700 a 4800 metrów nad poziomem morza.

Latem migruje na obszary bardziej roślinne i w pobliżu brzegów rzek, ale zimą „przenosi się” na południowe zbocza górskie.

Owca ałtajska Marco Polo jest znana dzięki długim, zakręconym rogom, które mogą mierzyć do 140 centymetrów. Są najdłuższe w całej rodzinie owiec na świecie. Poroże zaczyna rosnąć wkrótce po urodzeniu i nie gubią go przez całe życie.

Jeśli chodzi o zabarwienie owca ałtajska Marco Polo jest ciemnobrązowa z białymi częściami wewnętrznymi. Gdy temperatury spadają sierść na brzuchu wydłuża się i staje się rodzajem „spódnicy”. Ma również długi ogon, który chroni ją przed zimnem.

Zachowanie tego podgatunku jest podobne do zachowania każdego innego z rodziny Ovis. Żyją w małych stadach, a latem dzielą się w grupy ze względu na płeć. Zimą mogą dzielić się na większe grupy w celu oszczędzania energii, ogrzewania się i ochrony przed drapieżnikami.

Po kopulacji samiec oddziela się od swoich „konkubin”, które same opiekują się młodymi. Samice mogą urodzić jedno lub dwoje jagniąt po 180 dniach ciąży.

Obecna sytuacja

Owca ałtajska jest uważana za gatunek zagrożony wyginięciem we wszystkich swoich podgatunkach, głównie z powodu utraty siedlisk z powodu nadmiernego wypasu owiec domowych i rozwoju cywilizacji.

Ponadto również kłusownictwo w celu zdobycia ich rogów – cenionych w tradycyjnej medycynie chińskiej i jako trofeum dla myśliwych – i mięsa doprowadziło do takiej sytuacji. Naturalnymi drapieżnikami dzikiej owcy są lampart śnieżny i szary wilk, których również dotyka brak pożywienia.

Owca ałtajska jest typowym zwierzęciem z regionu Tybetu z zakrzywionymi rogami. Mam nadzieję, że wysiłki człowieka, aby zapobiec jej zniknięciu przyniosą oczekiwane rezultaty.