Modliszka: najbardziej religijne zwierzę świata  

Napisane i zweryfikowane przez weterynarza Érica Terrón González

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Modliszka to bardzo religijne i zwierzę. A przynajmniej tak może nam się wydawać, gdy widzimy zwierzę w jego zwyczajowej postawie. Modliszka należy do rzędu orthoptera, podobnie jak koniki polne, na których żeruje. Jej nazwa pochodzi z greckiego i oznacza „proroka” lub „wróżbitę”, ponieważ uważa się ją za najbardziej religijne zwierzę na świecie.

Jej postawa z wyprostowanym ciałem i przednimi kończynami zgiętymi, jakby do modlitwy sprawia, że nadano jej tę niezwykłą nazwę: z łac. Mantis religiosa.

W tej pozie pozostaje całkowicie nieruchoma z wyjątkiem głowy, która porusza się we wszystkich kierunkach. Sprawdza w ten sposób, czy zbliża się jakaś ofiara. Gdy jest ona w zasięgu ręki modliszka szybko chwyta ją mocnymi przednimi kończynami i zjada ją żywą. I to już nie wydaje się tak religijne, prawda?

Modliszka zwyczajna

Modliszka jest najlepiej znanym z 2450 gatunków, z których składa się rodzina mantidae. Gatunek ten jest dość popularny w Hiszpanii. Prawie wszystkie modliszki swoim kolorem i kształtem dopasowują się do otoczenia. Wiele z nich jest zielonych lub brązowych pasujących do żywych lub martwych liści w otoczeniu. Ta potrzeba mimesis wynika z dwóch powodów:

• Nie gonią swoich ofiar, lecz cicho czekają, aż znajdą się w ich zasięgu. W tym celu muszą wtopić się w otoczenie.
• Chociaż ich przednie kończyny są wystarczająco mocne, aby łapać inne owady są bezużyteczne przeciwko ptakom i jaszczurkom. Biorąc pod uwagę, że poruszają się powoli muszą się ukrywać, aby nie zostać zjedzonymi.

Morfologia

Wszystkie modliszki mają duże trójkątne głowy, które zwężają się z przodu na kształt dzioba i rozszerzają się u podstawy ze względu na obecność dużych oczu. Ich anteny są nitkowate, a usta służą do gryzienia. Mierzą od 8 do 17 centymetrów.

Klatka piersiowa jest podzielona na 3 elastycznie ruchome części. Pozwala to na szeroki zakres ruchów, szczególnie głowy i przednich kończyn. Używają tej umiejętności do doskonalenia technik śledzenia i polowania.

Ich najbardziej uderzającą cechą jest struktura przednich nóg szczególnie przygotowana do chwytania ofiar. W tym celu wykształciły serię krótkich kolców, dzięki którym bezpiecznie przechowują pożywienie.

Modliszka zwyczajna – dieta

Modliszki zwykle żywią się bezkręgowcami, głównie owadami. Chociaż prawdą jest, że niektóre większe gatunki jedzą żaby, ptaki, a nawet jaszczurki. Ale w każdym razie są drapieżnymi, które żywią się żyjącymi ofiarami.

Na ogół pozostają nieruchome czekając, aż zdobycz się zbliży. Śledzą ją powolnymi, ukradkowymi ruchami. Innym razem gonią za ofiarą. Mają nawet zdolność łapania owadów w trakcie lotu.

Kto żywi się modliszką?

Mimo że jest doskonałym myśliwym, również modliszka musi być bardzo ostrożna. Istnieje wielu drapieżników, takich jak pająki, ropuchy, jaszczurki, węże, ptaki i nietoperze.

Kiedy czują się zagrożone wstają i rozkładają przednie nogi z otwartymi skrzydłami. Wachlarz skrzydeł sprawia, że ​​modliszka wydaje się większa i bardziej niebezpieczna. Niektóre gatunki nawet wzmacniają ten efekt za pomocą jasnych kolorów i wzorów na tylnych skrzydłach. Jeśli zagrożenie się utrzymuje atakują drapieżnika.

Podczas kopulacji modliszka przestaje być niebezpieczna

Modliszka jest tak żarłoczna, że ​​samiec, aby nie stać się jej pożywieniem musi podejść do niej z zachowaniem środków ostrożności. W niektórych przypadkach samiec potrzebuje godziny, by przebyć 30 centymetrów po zakończeniu zalotów. Czołgając się powoli podskakuje, by złapać partnerkę i rozpocząć kopulację.

Przylega do jej klatki piersiowej i skrzydeł przednimi nogami. A potem wygina brzuch w celu umieszczenia nasienia w specjalnej komorze blisko brzucha samicy.

Podsumowanie

U wielu gatunków zwierząt zdarza się, że ich wygląd jest zwodniczy. Jeśli zwykła pozycja modliszki sprawia, że ​​myślimy, że jest to modlące się i miłe zwierzę to bardzo się mylimy. Jest jednym z największych i najbardziej  makabrycznych drapieżników wśród owadów.

Ale czy to nie piękno przyrody najbardziej nas zaskakuje?