Dlaczego obcinanie psom ogona jest niebezpieczne?

Napisane i zweryfikowane przez psychologa Sara González Juárez

Ostatnia aktualizacja: 06 kwietnia, 2023

Choć w dzisiejszych czasach może się to wydawać odległe, estetyka istnieje również w świecie psów. Przez co wiele osób zapomina, że obcinanie psiego ogona jest niebezpieczne. Ból, jaki się z tym wiąże, a także komplikacje związane z tym zabiegiem zostały potwierdzone przez lekarzy weterynarii na całym świecie.

Dlatego, aby jeszcze raz podkreślić, jak bardzo niepotrzebny jest ten nawyk, przyjrzymy się niebezpieczeństwom związanym z kosmetycznymi amputacjami u psów. Ponadto tym, co oznaczają one dla zdrowia zwierzęcia. Nie przegap niczego, bo ten temat wciąż wymaga podkreślenia.

Jak wykonuje się kosmetyczną amputację ogona u psa?

Ogon to nie tylko kończyna złożona z mięśni i kości. Kręgi ogonowe, z których składa się ogon, są przedłużeniem kręgosłupa psa, więc zawiera on skomplikowany system mięśni, ścięgien, naczyń krwionośnych i nerwów.

Ponieważ jednak przycinanie ogona jest operacją wykonywaną zaledwie kilka dni po ukończeniu przez szczenię kilku dni, często przeprowadza się ją bez żadnego znieczulenia i przy użyciu zupełnie nieodpowiednich narzędzi (nożyczek, noży itp.). Inną stosowaną metodą jest założenie bardzo ciasnej gumki na wysokości cięcia. Dzięki czemu krążenie zostaje odcięte, a ogon odpada sam po kilku dniach.

Ci hodowcy i weterynarze, którzy nie stosują znieczulenia, argumentują, że szczenięta nie czują bólu, ponieważ są zbyt młode.

Niebezpieczeństwa związane z tą procedurą

Jak widzisz, sama procedura jest kwestią dyskusyjną. Nawet jeśli podczas zabiegu stosowane jest znieczulenie (co samo w sobie stanowi ryzyko dla szczeniaka), jest to obszar silnie nawodniony i unerwiony. Oznacza to, że intensywny ból jest gwarantowany, ale otwiera też drogę do krwawienia, problemów z sercem lub drgawek.

Czy obcinanie ogona u psa jest niebezpieczne?

Jak wynika z tego krótkiego opisu zabiegu, łatwo jest stwierdzić, że jest on niebezpieczny dla psów. Jednak okres pooperacyjny jest również ryzykowny dla zwierzęcia i będzie trudny do końca jego życia. Przyjrzyjmy się najważniejszym konsekwencjom.

Skomplikowany okres pooperacyjny

Zakładając, że amputacja została wykonana prawidłowo, późniejszy powrót do zdrowia będzie skomplikowany i bolesny. Istnieje również duże ryzyko wystąpienia piodermii (ropnego zakażenia skóry) na powstałym kikucie.

Utrudniona mobilność

Ogon psa jest jego sterem, przeciwwagą, która pozwala mu utrzymać równowagę podczas ostrych skrętów np. podczas biegu. Dzięki niemu może korygować ruchy, które w przeciwnym razie nie udałyby mu się lub byłyby trudniejsze do wykonania.

Przewlekły ból

Jeżeli rozwinęła się piodermia pooperacyjna lub doszło do kolejnych zakażeń kończyny szczątkowej, istnieje duże prawdopodobieństwo, że ból będzie utrzymywał się u zwierzęcia w sposób przewlekły. Ból jest również przewlekły w przypadku rozwoju nerwiaków po usunięciu ogona.

Ból jest trudny do określenia ilościowego, zwłaszcza u zwierząt innych niż człowiek. Jednak w kilku badaniach oceniano fizjologiczne reakcje psów na bodźce bólowe, potwierdzając występowanie nocycepcji nawet wtedy, gdy szczenię nie wykazuje behawioralnych oznak nocycepcji.

Obcinanie ogona u psów jest również niebezpieczne ze względu na ryzyko atrofii

W ruchy ogona zaangażowanych jest kilka mięśni łączących się z miednicą. Dlatego ograniczenie lub wyeliminowanie tej ruchomości będzie miało negatywny wpływ na obszar miednicy zwierzęcia. Zanik mięśni, zwyrodnienie kości, a nawet nietrzymanie kału to prawdopodobne konsekwencje zbliżającej się starości zwierzęcia z obciętym ogonem.

Problemy z komunikacją

Na koniec należy wziąć pod uwagę znaczenie ogona w komunikacji u psów. Zarówno w kontaktach z ludźmi, jak i między sobą, brak informacji przekazywanych przez ogon prowadzi do nieporozumień w interpretowaniu emocji i intencji psa.

Coś tak prostego, jak machanie ogonem, pozbawia nas sygnału zdenerwowania lub radości psa. Problem ten pogłębia się w przypadku komunikacji międzygatunkowej, gdzie takie nieporozumienia prowadzą niekiedy do konfliktów i walk.

Niekończąca się walka z amputacją estetyczną

Amputacja ogona to tylko jeden z przykładów amputacji wykonywanych na zwierzętach ze względów estetycznych lub innych. Usuwanie pazurów u kotów, a także usuwanie kłów czy przecinanie strun głosowych to wciąż nierozwiązane kwestie w walce o prawa zwierząt.

Jeśli więc kiedykolwiek będziesz się zastanawiać, czy obcinanie psu ogona jest niebezpieczne, zapytaj człowieka po amputacji, jak wygląda jego życie bez części ciała. A potem zastanów się, co oznaczałoby zrobienie tego ze względów estetycznych albo żeby nie przeszkadzać sąsiadom.

Odpowiedzialność wobec innych, ludzi czy nie, powinna być ważniejsza niż jakiekolwiek preferencje estetyczne. Pies, który macha ogonem, kiedy mówisz mu coś miłego, jest o wiele szczęśliwszy i przede wszystkim równie cenny, jak każdy pies, którego zdecydowałeś się przyjąć do swojego domu.