Opieka wspólna nad pupilem: na czym polega?

Istnieje wiele przypadków, w których jeden lub obaj członkowie rozstającej się pary muszą złożyć wniosek o opiekę wspólną nad swoim zwierzakiem. W jakich przypadkach sprawa znajdzie się w sądzie?

Napisane i zweryfikowane przez prawnika Francisco María García.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Opieka wspólna nad pupilem to stosunkowo nowa procedura prawna. Obecnie jest tak powszechna, jak procedury podziału opieki nad dzieckiem, jeśli chodzi o rozwiązanie małżeństwa. Niestety, ta nowa okoliczność prawna znacznie wykracza poza kwestię tego, która ze stron może zatrzymać zwierzaka.

Dzisiaj chcielibyśmy wyjaśnić typowe problemy, z którymi borykają się ludzie, jeśli chodzi o opiekę wspólną . Podamy ci szczegóły opieki wspólnej po rozwodzie lub rozpadzie związku partnerskiego.

Prawo dotyczące wspólnej opieki nad zwierzęciem

Obecne przepisy chronią najlepszy interes dzieci uwikłanych w sprawy rozwodowe, ale przepisy dotyczące zwierząt domowych przynoszą korzyści głównie ich właścicielom. Prawo nadal uważa zwierzęta za własność osobistą, a ludzie mogą je posiadać i kontrolować.

Sądy mogą przyznać zwierzę tylko prawowitemu właścicielowi. Przyznanie wspólnej opieki lub prawa do odwiedzania zwierzęcia jest w świetle prawa dokładnie tym samym, co wymienianie się telewizorem co tydzień.

Wreszcie, sąd weźmie pod uwagę, czy istnieje uprzednia umowa przedmałżeńska lub inna umowa prawna. Tak więc, jeśli chodzi o decyzję, kto może zatrzymać pupili, każdy sąd będzie stosował te same zasady, co przy dzieleniu innych aktywów.

Konflikty te są dość powszechne w przypadku wspólnych zakupów koni, które rywalizują w sporcie. Tak więc zawsze należy zawrzeć umowę prawną przed pozyskaniem zwierzęcia z inną osobą, aby uniknąć przyszłych problemów.

Rozwód: kto zatrzymuje zwierzę?

Warunki opieki wspólnej i obowiązki stron muszą być jasno i obiektywnie określone w treści umowy prawnej, jeśli chcesz uniknąć przyszłych kosztownych sporów prawnych.

Pierwszą rzeczą, którą trzeba zawrzeć w tego rodzaju umowach są wszelkie wkłady finansowe wniesione przez którąkolwiek ze stron zaangażowanych we wspólną opiekę. Opłaty te są niezbędne, jeśli chodzi o określenie, co odpowiada każdej osobie w przypadku rozwiązania umowy.

Ponadto pomagają regulować obowiązki każdego opiekuna w zakresie wsparcia finansowego dla zwierzęcia. Podobnie, prawo zakłada, że ​​inwestycje finansowe każdego współwłaściciela były takie same. Jeśli jednak tak nie jest, strony muszą określić procent inwestycji w umowie, wraz ze swoimi obowiązkami i prawami.

W odniesieniu do obowiązków i praw, ustawa co do zasady egzekwuje klauzule zawarte w takich umowach. Daje im również prawo do delegowania własnych obowiązków drugiej, wybranej przez siebie stronie na własnych warunkach.

W przypadku braku porozumienia między partnerami, lub jeśli w umowie zawarto niespójne lub arbitralne klauzule, wówczas każdy z partnerów ma prawo wystąpić z wnioskiem o jej unieważnienie. W takiej sytuacji strona otrzyma rekompensatę proporcjonalną do swojego udziału we współwłasności.

Opieka wspólna

Obecnie jest wielu rozwodników z prawnie ustaloną wspólną opieką nad pupilami. W takich przypadkach umowa stanowi, że zwierzęta domowe są członkami rodziny, a nie towarami do podziału.

Prawda jest taka, że ​​jest coraz więcej przypadków par, które opracowują skomplikowane intercyzy, które w przypadku separacji obejmują także zwierzęta. W tych dokumentach obowiązki i prawa każdej ze stron są szczegółowo określone w celu zagwarantowania właściwej opieki nad zwierzęciem.

Logicznie, ten rodzaj regulacji wyszczególnia również podział wydatków. Mowa o dosłownie wszystkim, od żywienia zwierząt po higienę, dobrostan, a nawet profilaktykę zdrowotną. Są to wszystkie podstawowe potrzeby.

Opieka wspólna wiąże się również z zasadami, aby zakończenie więzi między parą nie wpłynęło na ich relacje ze zwierzęciem.

W związku z tym ludzie zawsze powinni zawrzeć wcześniej umowę. Taką, która określa, jak każda ze stron spędza dni robocze i weekendy ze zwierzętami. Ponadto, trzeba też zaznaczyć, jakie będzie miejsce spotkania w celu odbioru i przywiezienia zwierzęcia.

Powinna również zawierać wszelkie inne praktyczne kwestie, które mogłyby zapobiec przyszłym konfliktom między stronami podczas rozpadu związku.

Wszystkie te kwestie są dość innowacyjne w naszym obecnym systemie prawnym. Czas przestać myśleć o zwierzętach jako o przedmiotach i własności, i przypisać im godność, jaką obdarowalibyśmy nasze dzieci. To zdecydowanie o krok bliżej do pełnego uznania, że ​​zwierzęta są czującymi istotami posiadającymi prawa.