Zwierzęta i rośliny, które nigdy nie umierają
To, że chcielibyśmy żyć wiecznie, nie jest czymś, co wyszło z naszej wyobraźni lub co sami sobie wymyśliliśmy. To sama natura już wcześniej nas nauczyła, że istnieją zwierzęta i rośliny, które nigdy nie umierają. Dlatego my chcemy je naśladować, oczywiście do pewnego stopnia. Rozmawiamy o nich i być może odkryjesz coś, co nam pomaga.
Czy naprawdę istnieją zwierzęta i rośliny, które nigdy nie umierają?
Istnieją setki legend i mitów na temat młodości, wieczności i życia bez końca. Skąd człowiek ma takie pomysły? Bez wątpienia bierze je z obserwacji natury. Odkryto bowiem zwierzęta i rośliny, które są nieśmiertelne. Oczywiście mówimy tu o nieśmiertelności z biologicznego punktu widzenia.
Mówimy to, ponieważ zwierzę lub roślina, które potencjalnie nigdy nie umierają, podlegają jednak ryzyku śmierci. Mogą bowiem utracić życie z powodów nienaturalnych takich jak wypadek, atak drapieżnika lub działanie piły, jak to się dzieje w przypadku drzew. Mimo to zaskakujące jest jednak to, że gatunki te nigdy się nie starzeją ani nie umierają.
Poniżej opisujemy bardziej szczegółowo niektóre z nich.
Długowieczna sosna
Ten gatunek drzewa występuje w Ameryce Północnej i szacuje się, że ma ponad 5000 lat. Możemy je podziwiać na zdjęciu, które otwiera ten artykuł. Chociaż wybryki pogody sieją czasem spustoszenie tego imponującego gatunku i można to zauważyć w wyglądzie drzew. Mimo to jednak długowieczne sosny wznoszą się proste, wysokie, nietknięte i obojętne na wszystko, co nadejdzie.
Badania, które analizowały ich komórki, wykazały, że nie postarzały się i nadal są w tak dobrym stanie, jak wtedy, gdy zaczęły istnieć 5000 lat temu. Uważa się, że sosna długowieczna utrzymuje w korzeniach komórki macierzyste. To one powodują wzrost nowych komórek, co pozwala na utrzymanie nienaruszonego poziomu komórkowego.
Ukwiały żyjące w morzu
Ukwiały to zwierzęta morskie, które przeżywają dzięki truciźnie, którą wystrzeliwują w kierunku swojej ofiary. Chodzi zwykle o małe ryby i mięczaki, które służą jako pokarm. Wydaje się, że badania na tych zwierzętach pokazują, że jedyną oznaką starzenia się ukwiałów jest ich wielkość.
Wraz z biegiem lat, ich rozmiar rośnie, ale nie zanotowano żadnego przypadku śmierci ukwiału z przyczyn naturalnych. W rzeczywistości wiadomo z pewnością, że każda brakująca lub obcięta część tego organizmu lub amputacja znowu odrasta. To świadczy o ich imponującej zdolności do regeneracji.
Chociaż oczywiście należy zaznaczyć, tak, jak wspomnieliśmy na początku, że nieśmiertelność ukwiałów jest biologiczna. Oznacza to, że ukwiały mogą paść ofiarą innych zwierząt. Co za tym idzie, stracą życie w momencie, gdy będą służyć jako pokarm.
Uważa się, że to zwierzę posiadło tajemnicę nieśmiertelności. Ale co ciekawsze okazuje się, że ukwiał ma wiele wspólnego z człowiekiem. Dlatego dzięki milionowym stypendiom prowadzi się szeroko zakrojone poszukiwania, aby odkryć coś, co mogłoby nas doprowadzić do nieśmiertelności.
W zasadzie bowiem nasze ciało także regeneruje się w pewien sposób, całkiem podobnie jak ciało ukwiału. Na przykład nasze włosy, paznokcie lub nasze komórki podlegają niewiarygodnym wprost procesom regeneracji.
Sekwoja należy do gatunków, które nigdy nie umierają
Są to najwyższe drzewa na świecie, a wiele z nich wznosi się dumnie od tysiącleci. Znane są wprawdzie przypadki wielu sekwoi, które uschły, czyli zakończyły życie. Jednak przyczyna zawsze była związana z czynnikami zewnętrznymi, takimi jak pożary lub inne niesprzyjające warunki pogodowe.
Drzewa te, które wyrastają z tak maleńkiego nasiona, osiągają imponujące wysokości i uważa się, że wiele z nich żyje już ponad 5000 lat i nadal istnieje. Czy to sekwoje więc znają sekret nieśmiertelności?
Meduza
Możesz być zaskoczony, widząc tę nazwę na liście zwierząt i roślin, które nigdy nie umierają. Prawdopodobnie widziałeś bowiem martwe meduzy na plażach, na których spędzasz lato. Rzeczywiście nie wszystkie meduzy żyją tak długo. Ale istnieje kilka gatunków, które po analizie okazały się nieśmiertelne z biologicznego punktu widzenia.
Mogą zrobić kilka kroków wstecz w procesie swojego rozwoju, dzięki czemu mogą wrócić do “etapu młodości”, kiedy tylko zechcą. Ciekawe, nie sądzisz?
Im więcej uczymy się od natury i stworzonych przez nią istot, tym bardziej zdajemy sobie sprawę, że nie jest nam ona znana. Kto wie, czy któregoś dnia będziemy mogli żyć wiecznie dzięki temu, czego uczymy się od natury? Aby się o tym przekonać, będziemy musieli poczekać…