Mądrość bezpańskiego psa: dekalog uliczników

W zależności od kraju lub miasta można zobaczyć więcej lub mniej zwierząt (zwłaszcza psów), które zostały porzucone bądź od urodzenia mieszkają na ulicy. W niektórych miejscach jest to bardzo poważny problem, którego nie można wyeliminować pomimo kampanii na rzecz sterylizacji i otwierania nowych schronisk. Wielu z nas chciałoby zabrać te wszystkie zwierzęta ze sobą do domu, ale niestety jest to niemożliwe. Niemniej jednak jeśli masz możliwość adoptowania przynajmniej jednego bezpańskiego psa, z pewnością przekonasz się o jego wierności i dozgonnej wdzięczności.

Posąg bezpańskiego psa

Istnieją różne sposoby, aby uświadomić ludziom problem rosnącej liczby bezpańskich zwierząt. W Mexico City artysta Girasol Botello stworzył posąg ku czci psa „Fuzzy”. Pomysł był bardzo ciekawy. Inicjatywa ma na celu pokazanie przechodniom, że zwierzęta nie mogą pozostać niezauważone przez ludzi.

Na posągu znajduje się tablica z rozdzierającym serce tekstem, który ma wywrzeć wpływ na miasto:

„Moją jedyną zbrodnią było to, że urodziłem się i mieszkałem na ulicy lub byłem porzucony.

Nie prosiłem o narodziny i pomimo Waszej obojętności i wymierzonych policzków,

Jedyne, o co proszę, to resztki Waszej miłości.

Nie chcę już więcej cierpieć, przetrwanie na tym świecie to straszna męka!

Pomóż mi, pomóż mi proszę!”

-Fuzzy-

Pomnik w Mexico City jest jednym z wielu posągów, które postawiono na całym świecie. Na przykład w centrum Moskwy znajduje się kolejny pomnik bezpańskiego psa, który ma przypominać wszystkim o psach niemających domu.

Na moskiewskim dworcu mieszkała psia „muza”, na którą wołano „Chłopiec”. Każdy, kto jechał metrem, znał tego bezpańskiego psa. Zmarł, w wyniku mrożącego krew w żyłach zdarzenia. Otóż pewna młoda kobieta zadźgała go z zimną krwią po tym, jak usłyszała jego szczekanie i wystraszyła się, że ​​ją zaatakuje.

Zimna rzeczywistość bezpańskich psów

Psy, które mieszkają na ulicy, śpią tam, gdzie mogą. Jedzą wszystko, co uda im się znaleźć. W rzeczywistości często są bliskie śmierci, walczą z przejmującym zimnem zimą i nieznośnym upałem latem.

Ludzie bez serca znęcają się nad nimi. W rezultacie bezdomne zwierzęta muszą walczyć ze sobą o kawałek mięsa i o zapewnienie bezpieczeństwa ewentualnemu potomstwu.

Bezpański pies cierpi jeszcze przed urodzeniem, a potem musi walczyć o siebie, aby przeżyć, błagając o kawałek chleba, o pogłaskanie lub o dobre słowo.

Programy lub kampanie na rzecz sterylizacji i zdrowia zwierząt w niektórych miastach nie przynoszą wystarczających rezultatów, a rosnąca populacja psów stanowi coraz większy problem.

Adopcja jest jednym z rozwiązań, ale niestety nawet tutaj jest „granica”. Nie możemy zabrać do domu każdego psa! Co dzieje się z resztą? W najlepszym wypadku całe życie spędzają w schronisku. Tam wreszcie otrzymują schronienie przed deszczem i zimnem. Niestety spędzają dni lub długie tygodnie w małej klatce dzielonej z wieloma innymi psami, takimi jak one.

Czego możemy nauczyć się od bezpańskiego psa?

Czy myślisz o adopcji bezpańskiego psa, który żyje na ulicy? Albo takiego, które przebywa w schronisku? Pamiętaj, że od momentu, gdy pokażesz mu nowy dom, pies będzie Ci bezgranicznie wdzięczny. Nie będzie przesadą, jeśli powiemy, że pewnie oddałby za Ciebie swoje życie.

To jedna z maksym bezpańskiego psa: 100% wierność temu, kto mnie ratuje. Chcesz poznać jego pozostałe przekonania?

1. Życie jest piękne, gdy dzielimy się nim z kimś innym.
2. Możliwości są po to, aby z nich korzystać.
3. Drzemki (i odpoczynek) są bardzo ważne.
4. Czas spędzony z rodziną jest nieoceniony.
5. Bycie cierpliwym to rzadka cnota.
6. Miłość jest zawsze bezwarunkowa.
7. Pomagaj innym, a będziesz pomagał sobie.
8. Improwizuj i baw się dobrze tym, co znajdziesz.
9. Nie bój się ani nie wstydź się prosić o pomoc.
10. Jak najszybciej staw czoła swoim problemom.

Co myślisz o dziesięciu przykazaniach bezpańskiego psa? Bez wątpienia możemy wiele nauczyć się od bezpańskiego psa. Warto też zwrócić uwagę na ich mądrość i doświadczenie… otaczając ich bezkresną miłością!