Świnka morska - poznaj ją lepiej
Napisane i zweryfikowane przez biologa Paloma de los Milagros
Świnka morska, czyli kawia domowa (Cavia porcellus) znana jest na świecie od setek lat. Należy do kręgowców, z rodziny kawiowatych. Za jej pochodzenie uznaje się Amerykę Południową. Została udomowiona przez południowoamerykańskich Indian jeszcze w czasach prekolumbijskich.
Domowa odmiana kawii charakteryzuje się wyraźną, prostokątną głową i praktycznie niezauważalnym ogonem. W ostatnich latach to zwierzę stało się niezwykle popularne, szczególnie jako przyjaciel dziecięcych serc.
Świnka morska i jej oblicza
Mimo charakteru domowego pupila w europejskich domach, w Ameryce Południowej wciąż wykorzystuje się ją jako mięso. Stanowi przysmak szczególnie Peru, Boliwii i Ekwadorze.
Ich nazwa związana jest z krótkim, wysokim charakterystycznym dźwiękiem jaki wydają, aby się komunikować. Zazwyczaj występuje na tle stresowym, związanym z głodem bądź wywoływanym przez strach.
Świnka morska jest zwierzęciem stadnym. Zazwyczaj występuje w grupach pięciu, bądź więcej osobników. Jak widzisz, należy wziąć pod uwagę ten czynnik także w środowisku domowym. Wskazane jest, aby adoptować co najmniej kilka osobników. Oczywiście, niezależnie od ilości przyjętych do domu świnek – potrzebują bliskości właściciela.
Zwierzę to jest roślinożercą. Żywi się tylko owocami naturalnego środowiska, w tym: nasionami, owocami i warzywami (np. papryka i kapusta włoska).
Dlatego w domowym zaciszu, dieta świnek powinna opierać się na paszy bogatej w witaminę C. Jest ona kluczowa, chociażby w kontekście dobrej kondycji skóry zwierząt.
Dodatkiem do codziennych posiłków tych gryzoni mogą być warzywa, np.: pietruszka, marchew, mniszek, czerwona i zielona papryka, rzodkiewka, buraki, ogórki, brukiew, szpinak, seler, liście kapusty.
Choć populacja europejska uznaje ten fakt za kontrowersyjny, świnki są częścią kuchni andyjskiej. Podawane są pieczone, tak jak prosie. Znajdziemy je także w postaci szaszłyków w popularnych stoiskach street food w Ameryce Południowej. Wykazują 20 % białka i 7 % lipidów.
Czy wiesz, że celebrowanie konsumpcji kawii zawiera w sobie duży ładunek emocjonalny i symbolizuje najróżniejsze aspekty życia społecznego i kulturalnego ludności z Ameryki Południowej?
Charakterystyka
Świnka morska udomowiona została co najmniej 2500 lat p.n.e.. Nie można wykluczyć, że nawet 5000 lat p.n.e.
Już w XVIII wieku holenderscy i angielscy kupcy przywieźli ją z Ameryki Południowej do Europy, po drodze zatrzymując się w Gwinei. Przez to rozpowszechniło się fałszywe przekonanie, że Gwinea stanowi miejsce pochodzenia gryzonia.
W sklepach zoologicznych najczęściej spotykamy świnki morskie z krótkim włosiem, z delikatnym podszerstkiem; o wadze przybliżonej do 1 kg. Istnieją jednak inne rasy, które wykazują rozmaite wymiary ciała, kolor i rodzaj sierści.
Wśród nich wyróżnić możemy: skinny świnkę morską, tj. kawię bezwłosą. Ta ostatnia zazwyczaj występuje z kosmykiem włosia na głowie. Co ciekawe, świnki morskie rasy rex mogą osiągnąć nawet dwa kilogramy.
Świnka ma krótkie nogi i pysk. Nie posiada ogona. Jej uzębienie ma charakter elodontyczny, czyli rośnie przez całe życie zwierzęcia i wymaga ciągłego ścierania.
Choć ma dobrze rozwinięty zmysł wzroku, wykazuje w tej kwestii pewne ograniczenia. Trudność przychodzi w obliczu odległości, co często powoduje wypadki świnek w środowisku naturalnym. Co ciekawe, bardzo często wykorzystywana jest do badań naukowych i laboratoryjnych.
Świnka morska – ciekawostki
Uwzględnia się jej predyspozycje w sektorze zdrowia, testując na niej metody leczenia. Wszystko to również dlatego, że wykazuje wysoką zdolność uczenia się. Wykorzystywana więc jest do badań procesów poznawczych.
Podobnie jak króliki i wiele innych, znanych nam zwierząt, świnka morska spożywa własne odchody, aby dostarczyć sobie niezbędnych składników odżywczych.
Wśród tych wymienia się witaminę B i niektóre minerały. Dzięki temu może odzyskać część flory bakteryjnej, ważnej dla trawienia diety bogatej w błonnik.
Na zakończenie
Dziś zwierzę stanowi częsty wybór naszych dzieci, ze względu na swoje przyjazne usposobienie i mały rozmiar. Jednakże biorąc pod uwagę wszystkie przytoczone fakty, należy pamiętać o potrzebach żywieniowych, zdrowotnych i emocjonalnych świnek. Wymagają one dojrzałości i odpowiedzialności ze strony swoich właścicieli.
Świnka morska nie powinna spożywać pokarmów o zbyt wysokiej zawartości wapnia (np. lucerny). Nie zaleca się podawania świnkom gotowych przysmaków, bogatych w węglowodany.
Karmimy zwierzę dwa razy dziennie, o stałej porze. Gryzonie te żyją od 6 do 8 lat. Świnki uwielbiają towarzystwo i bliskość innych osób. Przede wszystkim pamiętaj, iż brak zainteresowania świnką prowadzi do jej znudzenia lub dziczenia.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Ateuves. (2018). La cobaya y la vitamina C. Recuperado de https://ateuves.es/la-cobaya-y-la-vitamina-c/
- Clínica Manescania Veterinaris. (2016). Cobayas, mansos y siempre alerta. Recuperado de https://veterinariosmolletvalles.com/cobayas-mansos-y-siempre-alerta/
- Hogarmanía. Cobaya, cuy o cuyo: un roedor de origen andino. Recuperado de https://www.hogarmania.com/mascotas/otras/roedores/200902/cobaya-cavia-porcellus-6511.html
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.