Siedzący tryb życia pupila – konsekwencje zdrowotne
Napisane i zweryfikowane przez prawnika Francisco María García
Nowoczesne życie wpłynęło również na zwierzęta domowe, a brak aktywności fizycznej jest niebezpieczną rzeczywistością w ich codziennym życiu. Ludzie, którzy pozwalają swoim pupilom na siedzący tryb życia narażają na niebezpieczeństwo ich zdrowie fizyczne i psychiczne. Poniżej dowiesz się, czym jest siedzący tryb życia pupila i jaki ma wpływ na organizm Twojego zwierzęcia.
Czym jest siedzący tryb życia?
Siedzący tryb życia oznacza nieaktywny tryb życia, który głównie charakteryzuje się brakiem aktywności fizycznej. Ludzie i/lub zwierzęta, którzy prowadzą siedzący tryb życia ćwiczą niewiele albo wcale, i spędzają za dużo czasu siedząc lub leżąc.
Badania naukowe wykazały, że dorośli i dzieci prowadzą coraz bardziej siedzący tryb życia. Młodzi ludzie przestali spędzać czas na bieganiu, skakaniu i poruszaniu się. Wolą gry komputerowe i programy telewizyjne. Dorośli więcej pracują i spędzają więcej czasu przed komputerem, lub przed innymi urządzeniami elektronicznymi.
Nasz sposób przemieszczania się z miejsca na miejsce również stał się osiadły. Samochody, pociągi, taksówki, autobusy, metro… wszystkie są wygodne i szybkie, ale przyczyniają się do nieaktywnego stylu życia.
Na przykład, weź pod uwagę to, ile wysiłku potrzeba, aby dostać się do pracy na rowerze. Osiadły tryb życia jest wynikiem rozwoju transportu.
Długie godziny spędzane w pracy oznaczają dużo siedzenia, nie ma czasu na ćwiczenia. Po ciężkim dniu pracy ludzie wolą zazwyczaj odpocząć i zająć się obowiązkami domowymi. Jednakże, ludzie to nie jedyne istoty, które cierpią z tego powodu.
Niebezpieczeństwa, które nowoczesne życie niesie ze sobą dla zwierząt
Przez to, że ludzie spędzają dużo czasu w pracy, ich zwierzęta długo są w domu same. Obecnie, większość zwierząt domowych niewiele ćwiczy na co dzień. Przez większość dnia zwierzęta śpią lub bawią się zabawkami, aby zabić nudę.
Błędne jest myślenie, że siedzący tryb życia dotyka tylko ludzi. Zwierzęta domowe oraz dzikie gatunki trzymane w niewoli również doświadczają skutków nieaktywnego trybu życia. Ponadto, na objawy nie trzeba długo czekać.
Objawy siedzącego trybu życia pupila
Jednym z pierwszych objawów nieaktywnego trybu życia jest przyrost masy ciała. Zwierzęta, które nie ćwiczą, łatwo tyją i są mniej zaangażowane w codzienne czynności. Ich siedzący tryb życia powoduje również utratę masy mięśniowej i zmniejszenie wytrzymałości, co osłabia ich ciała.
Dodatkowo, problemy behawioralne i destrukcyjne zachowania są częstsze u zwierząt prowadzących siedzący tryb życia. Zwierzęta te mogą przejawiać objawy stanów lękowych, znudzenia i stresu. W niektórych przypadkach prowadzi to również do agresji w stosunku do ludzi i innych zwierząt.
Siedzący tryb życia pupila – zagrożenia
Otyłość oraz siedzący tryb życia stanowią zagrożenie dla zdrowia zwierzęcia. Kilka chorób, takich jak cukrzyca, nadciśnienie i patologie serca, występuje częściej u mało aktywnych zwierząt. Dodatkowo, zwierzęta z nadwagą są bardziej narażone na problemy ze stawami.
Ponadto, brak aktywności fizycznej często ma negatywny wpływ na zdrowie psychiczne zwierzęcia. Stres może powodować zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD). Zwierzęta z tym zaburzeniem, które prowadzą siedzący tryb życia będą miały upośledzone życie społeczne i nie będą w stanie rozwijać swoich umiejętności poznawczych, emocjonalnych i społecznych.
Wskazówki, jak uniknąć siedzącego trybu życia
- Regularne ćwiczenia fizyczne: Psy powinny być wyprowadzane 3 razy dziennie, a każdy ze spacerów powinien trwać 30-40 minut. Zwierzęta, które nie wychodzą na dwór powinny mieć zdrowe środowisko domowe, które stymuluje je fizycznie i psychicznie.
- Zrównoważona dieta: wszystkie zwierzęta muszą mieć pełną i zrównoważoną dietę, aby były aktywne, szczęśliwe i zdrowe. Tak więc ważne jest, aby postępować zgodnie z zaleceniami weterynarza w kwestii diety.
- Profilaktyka zdrowotna: zwierzęta domowe powinny przyjmować właściwe leki profilaktyczne, aby nie chorować. Profilaktyka obejmuje regularne wizyty u weterynarza co sześć miesięcy i pozostawanie na bieżąco w kwestii szczepień oraz odrobaczania.
- Życie społeczne: ogólnie rzecz biorąc, psom, które regularnie chodzą na spacery, łatwiej jest mieć dobrze rozwinięte życie towarzyskie. Jednakże, wszystkie zwierzęta powinny mieć możliwość rozwijania umiejętności emocjonalnych, poznawczych i społecznych.
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.