Najbardziej trujące owady na świecie – 10 przykładów

Napisane i zweryfikowane przez biologa Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Owady to bezkręgowce pozbawione wewnętrznego szkieletu, co nie przeszkadza im w byciu niezwykle niesamowitymi. Ze względu na swój rozmiar zwierzęta te potrzebują mechanizmów obronnych, które pozwolą im przetrwać w swoim środowisku. Z tego powodu, te trujące owady, wytwarzające toksyczne substancje, mają reputację najmniejszych i najbardziej jadowitych owadów, jakie istnieją.

Może wydawać się to dziwne, ale pająki, ptaszniki, roztocza i skorpiony nie należą do tej grupy. Jeśli chcesz spojrzeć na to inaczej, wszystkie owady to bezkręgowce, ale nie wszystkie bezkręgowce są owadami. Czytaj dalej, aby poznać najbardziej trujące okazy w klasie Insecta.

Czym są owady?

Kiedy mówimy o tych stawonogach, w rzeczywistości mamy na myśli grupę bezkręgowców należących do klasy Insecta. Te małe istoty są jednymi z najbardziej zróżnicowanych, jakie istnieją na planecie, ponieważ szacuje się, że jest ich 10 lub 20 milionów, z czego znamy tylko 1,8 miliona.

Główne cechy tych gatunków to obecność czułków, 3 par nóg, a w niektórych przypadkach 2 pary skrzydeł. Poza tym zewnętrzna część ich ciała pokryta jest twardą warstwą lub egzoszkieletem, która służy do ochrony przed środowiskiem, a także do poruszania się. Co więcej, każda kończyna posiada ruchome punkty stałe, co przypomina robotyczne działanie pazura buldożera.

Najbardziej trujące owady

Trujące owady często wstrzykują toksyczne substancje, które powodują ból i mogą prowadzić do anafilaksji. Jednak większość ich ugryzień jest nieszkodliwa, ponieważ powodują jedynie podrażnienie, obrzęk, swędzenie i niewielki ból.

Z tego powodu, chociaż trucizna nie jest tak silna, aby uznać ją za śmiertelną, należy uważać na przesadną reakcję alergiczną wytworzoną przez organizm, która może być śmiertelna. Poznaj z nami najbardziej trujące owady na świecie.

Szerszeń europejski (Vespa crabro)

Ten szerszeń to solidnie wyglądający bezkręgowiec, który jest imponujący. Rozmiar, który osiąga, może wydawać się mały, bo ledwie przekracza 20 milimetrów długości, ale przewyższa średnią większości owadów. Gatunek ten występuje w Azji i jest niebezpieczny ze względu na dużą agresywność, jaką wykazuje w przypadku niepokojenia.

Ukąszenie żądła wstrzykuje toksyny, które wywołują obrzęk i przeszywający ból w dotkniętym obszarze. Jednak to właśnie ten efekt powoduje uwalnianie histaminy w ludzkim ciele. Jest to ważne, ponieważ ta cząsteczka jest prekursorem reakcji alergicznych i jeśli nie jest kontrolowana, może być śmiertelna. Mimo to większość ugryzień goi się bez nadmiernej pielęgnacji.

W rzeczywistości jad tego gatunku jest podobny do innych szerszeni, co nie oznacza, że wszyscy jego krewni są niebezpieczni. Duża różnica polega na tym, że szerszeń europejski wytwarza większą ilość toksyn, przez co jest uważany jadowitego i szkodliwego dla zdrowia owada.

Osa azjatycka ( Vespa velutina )

Podobnie jak poprzednia, ta osa pochodzi z Azji, chociaż udało jej się rozpocząć inwazję na regiony Europy.  Uważa się go za gatunek niebezpieczny dla ekosystemu, ponieważ jest postrzegany jako prześladowca pszczół miodnych. Ponadto w jej jadzie znaleziono „ Ves v 5 ”, powszechny alergen os.

Efektem ugryzienia tego organizmu jest zwykle miejscowy ból, obrzęk i zaczerwienienie. Jednak niektóre składniki jego toksyn są lotne, więc są uwalniane w powietrze i „ostrzegają” swoich rówieśników przed ugryzieniem tego samego celu. W ten sposób, gdy osa użądli, pozostałe są ostrzegane, aby zaatakować ten sam cel, powodując poważne odurzenie.

Szerszeń azjatycki (Vespa mandarinia)

Szerszeń azjatycki to owad o długości prawie 5 centymetrów, którego jad spowodował śmierć niektórych, powodując, że miejscowi obawiają się go. W przeciwieństwie do innych okazów tego rodzaju, gatunek ten ma dwa rodzaje toksyn, pierwszy powoduje obrzęk, a drugi jest uważany za neurotoksyczny.

Chociaż mandaratoksyna (neurotoksyna) jest niebezpiecznym związkiem dla człowieka, nie powinno to być powodem do niepokoju, ponieważ pojedyncze użądlenie zwykle nie jest śmiertelne. Dzieje się tak dlatego, że wystarczyłoby kilkadziesiąt takich okazów, aby uznać je za ryzyko. Mimo to w przypadku wielu użądleń obserwuje się powikłania, takie jak martwica skóry, uszkodzenie narządów i śmierć ofiary.

Mrówka – Paraponera clavata

Te mrówki są 30-milimetrowymi trującymi owadami, których boją się spotkać miejscowi. Potoczna nazwa tego gatunku wywodzi się z przekonania, że jego ukąszenie jest porównywalne do kuli, stąd są nazywane kulistymi. Mimo to niektóre plemiona w Amazonii, odprawiają rytuał, w którym mężczyźni poddają się ich toksynom, aby uczynić się bardziej odpornymi.

W jej jadzie wyróżniają się neurotoksyny, których wpływ na układ nerwowy odpowiada za charakterystyczny ból. Oprócz tego organizm ten powoduje również wyraźny obrzęk, który ustępuje od 24 do 48 godzin i całkowicie się zagoi dopiero po 19. Chociaż ugryzienie osobnika nie jest śmiertelne, ugryzienie kilku osobników może stanowić ryzyko dla zdrowia i życia.

Mrówka ogniowa (Solenopsis richteri)

Mrówki ogniste to inwazyjny gatunek uważany za groźnego szkodnika pól uprawnych. Ponadto, jego ukąszenie jest dość bolesne i powoduje uczucie pieczenia, od którego wziął swoją potoczną nazwę.

Alkaloidy są głównymi toksynami w jadzie, które są odpowiedzialne za odczuwalne użądlenie. Ponadto substancje te są uczulające i dlatego często wywołują reakcje. W rzeczywistości, w rzadszych przypadkach, rany mogą ulec zakażeniu, a nawet spowodować następstwa neurologiczne.

Klecanka rdzaworożna (Polistes dominula)

Klecanka rdzaworożna charakteryzuje się wykonywaniem konstrukcji z materiału bardzo przypominającego tekturę. Owady te są towarzyskie i pokojowo nastawione, jednak zamieszkują miejsca w pobliżu ośrodków miejskich, gdzie łatwo je niepokoić.

Toksyny tych trujących owadów nie są bardzo niebezpieczne, ponieważ ich składniki zachowują się bardziej jak alergeny. Oznacza to, że obrzęk, swędzenie i ból są wynikiem miejscowej reakcji alergicznej, która w niektórych przypadkach może być śmiertelna. To jest powód, dla którego uważa się je za zwierzęta szkodliwe, ponieważ wynik ich ugryzienia może spowodować ciężką i śmiertelną anafilaksję.

Chrząszcz (Berberomeloe majalis)

Ten chrząszcz to organizm o ciekawym wyglądzie, ponieważ jego odwłok jest wydłużony, przypominający kształtem osę. Chociaż ten owad nie ma możliwości wstrzyknięcia wytwarzanego przez siebie jadu, może stać się niebezpieczny, jeśli się go spożyje. Mimo to, był używany potocznie w celach medycznych i rekreacyjnych oraz jako podstawa niektórych leków.

W 2013 roku 23-letni żołnierz zgodził się skonsumować okaz tego gatunku w ramach wyzwania, za co 7 godzin później trafił do szpitala. Przyczyną tej sytuacji jest toksyna kantarydyny, która w skrajnych przypadkach powoduje ból brzucha, niedociśnienie, gorączkę, niewydolność nerek i śmierć. Na szczęście żołnierz przeżył i tydzień później został zwolniony ze szpitala.

Pszczoła afrykańska (Apis mellifera scutellata)

Ten podgatunek pszczoły pochodzącej z Afryki charakteryzuje się zachowaniem obronnym (niekiedy uważanym za agresywne). Mimo swojego wyglądu, organizmy te są przyczyną śmierci zwierząt i ludzi. Jednak jej jad nie jest bardziej śmiercionośny niż jad zwykłej pszczoły miodnej.

Niebezpieczeństwo tych osobników tkwi w ich zachowaniu, gdyż mają tendencję do łatwiejszego atakowania. Ponadto, ze względu na ich zdolność do komunikowania się, atak składa się z kilkuset osobników, a nie tylko jednego. Z tego powodu kilka osób zostało hospitalizowanych z powodu użądleń przez rój, których skutki spowodowały, że trafiły na intensywną terapię.

Pryszczel lekarski (Lytta vesicatoria)

Ten piękny chrząszcz szmaragdowy jest jednym z nielicznych, które mają toksynę taką jak kantarydyna. Podobnie jak pospolita roślina oleista, gatunek ten wytwarza związek, który stosuje się w medycynie tradycyjnej jako afrodyzjak, środek moczopędny i do rekreacji. Ponieważ jego nadmierne stosowanie mogło prowadzić do śmierci, ograniczone jego użycie i obecnie tylko kilka lekarstw wykorzystuje go jako bazę.

Gąsiennica motyla (Lonomia obliqua)

Te trujące owady są jedną z faz cyklu życiowego motyla i mają kłujące włosy, które służą jako doskonała obrona. Chociaż gąsienica ta nie wydaje się być zdolna do wyrządzenia krzywdy, konsekwencje jej kontaktu mogą pozostawić następstwa, a nawet spowodować śmierć.

Głównym związkiem jadu tego gatunku jest lonomiatoksyna, która jest zdolna do wywoływania krwotoku śródmózgowego, niewydolności nerek i koagulopatii. W rzeczywistości Instytut Butantan (w Brazylii) jest tym, który opracował jedyną skuteczną terapię przeciwko jego jadowi. Jeśli jednak nie zostanie szybko opanowane, skutki tego spotkania mogą być odczuwalne przez całe życie.

Jak zapewne zdajesz sobie sprawę, większość z tych organizmów sama w sobie nie ma zdolności do bycia śmiertelnymi, ale to alergia na ich toksyny prowadzi do takich sytuacji. Z tego powodu nie zaleca się obchodzenia się z owadami, bez względu na to, jak niegroźne mogą się wydawać, ponieważ może to być dla Ciebie niespodzianka. W końcu te zwierzęta tylko się bronią i nie ma w ich działaniach żadnej złośliwości.