Mrówkojad czteropalczasty - wszystko o tym gatunku

Napisane i zweryfikowane przez prawnika Francisco María García

Ostatnia aktualizacja: 22 grudnia, 2022

Mrówkojad czteropalczasty jest typowym gatunkiem Ameryki Południowej, który żyje głównie na obszarach dżungli, ale także na suchej sawannie. Mrówkojad ów znany jest także pod nazwą Tamandua południowa.

W dalszej części artykułu zapoznamy się z głównymi cechami mrówkojada czteropalczastego, z jego środowiskiem. Dowiemy się też, co je i jak się rozmnaża.

Mrówkojad czteropalczasty – cechy fizyczne i klasyfikacja

Mrówkojad czteropalczasty (Tamandua tetradactyla) to gatunek ssaka z rodziny mrówkojadowatych (Myrmecophagidae). Ten gatunek pochodzący z Ameryki Południowej znany jest również, jako mrówkojad amazoński.

Morfologicznie jest to tamandua mała, i ciało osiąga od 50 do 90 centymetrów. Jego ogon może stanowić od 30% do 40% jego długości ciała, a mierzy od 40 do 60 centymetrów.

Prawie całe ciało tego zwierzęcia pokrywa gładka sierść, gruba i dobrze przylegająca do ciała. Na grzbiecie można zauważyć zdecydowanie bardziej obfitą i dłuższą sierść. Natomiast głowę i nogi pokrywa sierść bardziej miękka i krótsza. Z drugiej strony spód ogona i końcówka nie mają sierści.

Jeśli chodzi o zabarwienie sierści, obserwuje się niesamowitą różnorodność wśród osobników z różnych lokalizacji geograficznych. W Brazylii i Wenezueli przeważają okazy o jednolitych kolorach, które mogą wpadać w odcienie od czarnego, przez brązowe do beżowych.

Jednak okazy z Argentyny i Paragwaju mają zwykle silne zabarwienie. Na ich ciele obserwujemy szerokie plamy w pobliżu pleców i kilka znaków, które rozciągają się od podstawy szyi do ogona. Zazwyczaj te plamy są czarne i w zależności od osobnika mogą przybierać różne wzory.

W przednich łapach widzimy cztery ostre pazury, podczas gdy tylne są uzbrojone w pięć pazurów. Co ciekawe, ich pazury są tak ostre, że mrówkojad czteropalczasty musi chodzić na tylnych kończynach. W ten sposób unika nakłuwania i ranienia swoich łap.

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech mrówkojada czteropalczastego jest wydłużona, cylindryczna i zakrzywiona trąbka, o średnicy przybliżonej do ołówka. Wewnątrz znajduje się długi język, który charakteryzuje wszystkie mrówkojady.

Środowisko i pożywienie mrówkojada czteropalczastego

Mrówkojad czteropalczasty to tamandua pochodzącą z Ameryki Południowej i uznano go za endemiczny gatunek z Argentyny. W Ameryce Południowej żyje głównie w lasach tropikalnych, wilgotnych lasach, sawannach i górach.

Ogólnie rzecz biorąc, mrówkojady wolą żyć w pobliżu cieków słodkowodnych, takich jak rzeki lub strumienie, gdzie występuje roślinność pnąca się. Rośliny te stanowią doskonałe źródło pożywienia dla mrówkojada czteropalczastego. Ale istnieją też gatunki przystosowane do sawann i suchych lasów.

Jeśli chodzi o pożywienie, mrówkojad czteropalczasty, jak sama nazwa mówi, żywi się głównie mrówkami i termitami, które żyją w Ameryce Południowej. Z tego pow

odu nosi również nazwę mrówkojad południowoamerykański. W poszukiwaniu pokarmu jest ostrożny i selektywny, ponieważ w Amazonii istnieje wiele gatunków trujących mrówek.

Jego hiszpańska nazwa “oso melero”, czyli “miodowy niedźwiedź” wskazuje na to, że nasz bohater naprawdę kocha miód, a przy jego spożyciu zazwyczaj konsumuje także pszczoły. Może również uzupełniać swoje menu o regionalne owoce.

Technika polowania i język tamanduas

Technika „polowania” mrówkojada czteropalczastego jest bardzo podobna do techniki wszystkich tamanduas. Przy pomocy swoich potężnych pazurów mrówkojady robią dziury w korze drzew. Następnie wprowadzają swój ostry i lepki język, aby „zdobyć” łup wewnątrz konaru.

Język to kolejna cecha bardzo charakterystyczna dla tamanduas, a co za tym idzie mrówkojada czteropalczastego. Cała jego powierzchnia pokryta jest lepką substancją, która działa jak rodzaj kleju, co powoduje, że owady przylegają do języka i nie mogą uciec.

Mrówkojad czteropalczasty – rozmnażanie i zwyczaje

Mrówkojady czteropalczaste są z natury samotnikami, które zachowują głównie nocne nawyki, chociaż mogą być aktywne również przez część dnia. Ogólnie rzecz biorąc, samce i samice spotykają się tylko podczas okresów godowych.

Okres godowy mrówkojada trwa głównie latem, ale samice mogą zachodzić w ciąże także w innych okresach. Po kryciu samica nosi ciążę trwającą od 120 do 150 dni i wiosną rodzi jedno młode.

Matka dba o swoje dziecko, zawsze nosi je na grzbiecie i karmi je, dopóki nie będzie gotowe do samodzielnego życia. Ich średnia długość życia wynosi zazwyczaj od 8 do 10 lat.