Logo image
Logo image

Małe psy VS duże – które mają silniejszą osobowość?

3 min.
Fakt, iż niektóre psy rodzą się mniejsze nie oznacza, że wykształcą one bardziej agresywne zachowania. Jednak to, że są mniejsze, sprawia, że właściciele zazwyczaj popełniają błąd i traktują je jak dzieci.
Małe psy VS duże – które mają silniejszą osobowość?
Ostatnia aktualizacja: 14 sierpnia, 2018

Jeśli masz jamnika lub pudla, to najprawdopodobniej jest on nieco humorzasty, a Ty się zastanawiasz dlaczego tak jest. W społeczeństwie istnieje przekonanie, iż małe psy mają silniejszą osobowość, chociaż być może jest ono błędne.

Istnieje wiele powodów, dla których ich mniejsi rówieśnicy mają silniejszą osobowość. W większości problem stanowi traktowanie zwierząt przez ludzi, chociaż inne czynniki również się do tego przyczyniają.

Małe psy = duży problem?

Po pierwsze spójrz na to z perspektywy małego psa. Małe zwierzęta są na dole łańcucha pokarmowego. Dlatego takie rasy jak chihuahua, zawsze się trzęsą i są czujne.

Ciągła czujność to metoda przetrwania dla małych psów, ponieważ one same nie stanowią zagrożenia. Wyjaśnia to fakt dlaczego ludzie uważają, że przestraszone psy robią się agresywne.

Jak zapewne wiesz, agresja jest naturalna u zwierząt ze względu na ich zmysł przetrwania.Pozwala im być bardziej ostrożnymi i niespodziewanie reagować. Agresywne zwierzę zachowuje się w taki sposób, ponieważ jest nieustannie wystraszone.

To samo dzieje się z miniaturowymi psami. Agresja to ich sposób na pokazanie innym, że są niebezpieczne i trzeba się ich bać. Ludzie jednak uważają, że jest to dosyć zabawne.

Some figure

Jest to początek wielkiego dylematu dotyczącego tego, czy małe psy mają silniejszą osobowość, niż te duże.

Rozważając powinniśmy wziąść pod uwagę, iż nie ma dowodów na to, że jakaś rasa jest bardziej lub mniej agresywna albo dominująca, bardziej niż inne. Wszystko zależy od osobowości zwierzęcia.

Dlaczego małe psy mają silniejszą osobowość?

Jednym z głównych powodów, dla których miniaturowy pies jest bardziej dominujący, niż przedstawiciel większy – jest fakt, iż jest inaczej traktowany przez ludzi. Przeczytaj poniższe przykłady:

  • Pudel może ciągle szczekać, co może się wydawać zabawne. Ludzie najprawdopodobniej śmieją się, a nawet go ignorują, więc dalej szczeka.
  • Dog niemiecki może szczekać, czym wystraszy innych. Ich rozmiar jest onieśmielający, więc właściciel natychmiast podejmie działanie, aby skorygować to zachowanie.

Czy widzisz problem? Jeśli pozwoli się małym psom na złe zachowanie, to staną się one nieposkromionymi, miniaturowymi tyranami. Z kolei przy dużych psach, właściciele nigdy nie pozwolą na coś takiego.

To sprawia, że ludzie myślą, iż małe psy mają silniejszą osobowość, lecz nie jest to prawdą. Ludzie tak naprawdę pozwalają im uczyć się takich zachowań, a zwierzęta zmieniają się przez to w małe, tykające bomby.

Jest to niezwykle destrukcyjne dla otoczenia, zwłaszcza, jeśli masz inne zwierzętaSkorygowaniectakich zachowań zabiera dużo czasu, ale nie jest niemożliwe. Dlatego też należy jak najszybciej ukrócić takie zachowanie np. szkoleniem, tresurą.

Some figure

Z kolei w innych przypadkach możesz mieć kolejny problem, gdy nie pozwalasz psu na “normalne zachowanie” traktując go jak dziecko. Nie możemy sobie pozwolić na humanizację zwierząt. To, że rozmiar zwierzęcia się nie zmienia – nie oznacza, że on sam nie dojrzewa.

Wciąż są psami

Choć ich rozmiar może zwodzić, małe psy starzeją się tak samo, jak duże. Właściciele często dalej traktują je jak szczeniaki, podczas gdy one są już dorosłe.

Traktowanie zwierząt tak jakby były dziećmi, będzie mieć poważne konsekwencje. Ciągłe szczekanie, ogólne nieposłuszeństwo, a nawet przejmowanie władzy nad rzeczami – tak objawia się Syndrom małego psa.

Aby tego uniknąć, najlepiej zapewnić im normalny byt, poprostu traktować je tak jak wszystkie inne psy. Zapewnienie im slusznej dawki aktywności, pozwoli im spalić  nadmiar energii, dzięki temu zapobiegniemy rozwinięciu przez nie destrukcyjnych zachowań.

Podobnie zaleca się tresurę posłuszeństwa zgodnie z rasą psa. W pewnym wieku należy unikać traktowania psów jak szczeniąt, aby nie rozwijały szkodliwych zachowań.

W niektórych przypadkach możesz stracić kontrolę nad sytuacją, więc konieczne będzie poszukanie pomocy u weterynarza lub psiego behawiorysty. Pamiętaj, że każdy pies przechodzi przez różne etapy życia, które musisz uszanować, aby Twój pies wiódł szczęśliwe i normalne życie.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.