Najmniej znane gatunki jeleniowatych, które żyją na świecie

Napisane i zweryfikowane przez weterynarza Érica Terrón González

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Kiedy myślimy o jeleniowatych, wyobrażamy sobie duże gatunki, takie jak łoś czy jeleń szlachetny. Wszystkie są duże, majestatyczne, z ogromnymi rogami. Wszystkie też budzą szacunek, a nawet strach.

Ale jak wygląda sytuacja, jeśli chodzi o najmniej znane gatunki jeleniowatych na świecie? Czy pasują do tego obrazu? Opowiemy o nich poniżej.

Mulak czarnoogonowy

Mulak czarnoogonowy występują głównie w Kanadzie, USA i Meksyku, ale wprowadzono go także do Argentyny. Jego nazwa wzięła się od muła ze względu na długie uszy, podobne do uszu tego zwierzaka.

Przez większość czasu wykazują zachowania towarzyskie. Na przykład, samice tworzą grupy ze swoim potomstwem. Wiadomo, że młode samce tworzą grupy od czterech do dziesięciu osobników. Jednak dorosłe samce żyją samotnie.

Najmniej znane gatunki jeleniowatych – jeleniak bagienny

Mogą mieć do 195 cm długości i 120 cm wysokości. Z tego powodu są uważane za największe jeleniowate w Ameryce Południowej. Nazywa się je „guasú” w języku guarani, jednym z oficjalnych języków grupy rdzennych mieszkańców Ameryki Południowej.

Obecnie występują tylko niewielkie ich populacje w pobliżu ujść rzek i lagun niektórych rzek Ameryki Południowej. Są jednym z gatunków chronionych na mocy konwencji CITES.

Jeleniaki bagienne można również rozpoznać po rozgałęzionych porożach, które osiągają do 59 cm.

Huemal peruwiański lub taruka

Żyją w chilijskich Andach, chociaż niektóre można znaleźć po argentyńskiej stronie Andów. Są klasyfikowane jako gatunek zagrożony ze względu na ich popularność wśród myśliwych.

Huemale peruwiańskie są towarzyskie i tworzą małe grupy od dwóch do trzech osobników. Grupy te zazwyczaj składają się z samicy i jej potomstwa. Ale niektóre osobniki prowadzą samotne życie.

Najmniej znane gatunki jeleniowatych – aksis czytal

Aksis czytal pochodzi z Azji. Podobnie jak taruka, jest towarzyski i gromadzi się w grupy składające się z samic i samców.

Za granicą nazywany jest również „cętkowanym jeleniem”, ponieważ białawe plamy na jego sierści nie znikają po przejściu okresu dojrzewania, w przeciwieństwie do innych gatunków jeleni.

Pudu, najmniejszy gatunek z jeleniowatych

Ze względu na swój rozmiar gatunek ten nazywany jest również „miniaturowym jeleniem”. Istnieje kilka gatunków rozproszonych na całym kontynencie południowoamerykańskim, a żyją w lasach.

Mają 60 – 89 cm długości, tylko 28 cm wysokości i ważą nie więcej niż 10 kilogramów. Zawsze wyglądają jak młode ze względu na swoje małe rozmiary i krótkie, okrągłe głowy.

Najmniej znane gatunki jeleniowatych – sambar

Zwierzęta te żyją w Azji Południowo-Wschodniej, ale zostały też wprowadzone do Oceanii i USA. Mieszkają samotnie w lasach, z wyjątkiem okresu godowego.

Mundżak

Mundżaki to grupa jeleniowatych, która pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, chociaż później została wprowadzona do Europy. Zamieszkują dżungle i lasy i nie mają więcej niż 45 cm wzrostu.

W przeciwieństwie do innych jeleni, mundżaki są wszystkożerne. Zjadają jajka, padlinę, a czasem polują na małe ssaki lub ptaki.

Jelonkowiec błotny

Jelonkowce błotne występują głównie w Chinach i Korei. Jednak później sprowadzono je do Europy. Świetnie się ukrywają i uwielbiają mieszkać wśród trzcin i wysokiej trawy. Zamieszkują także góry, bagna oraz łąki.

Ich najbardziej uderzającą cechą jest to, że obie płci nie mają rogów, ale mają bardzo wydatne i wysoko rozwinięte kły. Mierzą do 5 centymetrów u samców i stanowią niebezpieczną broń.

Jeleń wschodni, jeden z najmniej znanych gatunków jeleni w Azji

Pochodzi z Dalekiego Wschodu, ale od tego czasu został wprowadzony do Oceanii i Europy. Ma szeroką dystrybucję, co doprowadziło do powstania wielu podgatunków, z których wiele mieszka na wyspach.

Zakończenie

Jak widać w artykule, nie wszystkie jeleniowate mają poroże. Niektóre są małe i wyglądają znacznie mniej groźnie. Są w dużej mierze nieznane, zwłaszcza w Europie, gdzie wiele z tych gatunków nie istnieje, ale wciąż zasługują na uznanie.