Choroby bakteryjne u słoni – 5 najczęstszych przypadków
Napisane i zweryfikowane przez weterynarza Érica Terrón González
Czy zastanawiałeś się kiedykolwiek nad tym, jakie choroby bakteryjne występują u słoni? Czy uważasz, że mogą one wpłynąć na inne gatunki? Poniżej powiemy Ci więcej na ten temat.
Słonie są silnymi zwierzętami i długo żyją, ale nadal mogą zachorować.
Choroby bakteryjne u słoni: gruźlica
Gruźlica to powszechna infekcja bakteryjna, która atakuje prawie wszystkie gatunki zwierząt, takie jak naczelne, bydło, nosorożce, słonie i ptaki.
Pierwszy przypadek gruźlicy u słoni afrykańskich pochodzi z 1962 roku.
Analiza
Przyczyną choroby jest mikro bakteria z Mycobacterium tuberculosis. Ludzie oraz bydło to naturalne rezerwuary.
Objawy oraz droga przenoszenia
Przenosi się poprzez jedzenie lub wdychanie bioaerozoli (roztocza, komórki skóry lub włosów, pyłki, zarodniki grzybów itp.). W przypadku słoni dzieje się tak, gdy ich trąba styka się z innym gatunkiem.
Słonie często nie wykazują wyraźnych objawów. Widoczna jest utrata masy ciała, anoreksja i chroniczne osłabienie, a także brak energii. Innym objawem jest nietypowa wydzielina z trąby.
Bezpieczeństwo personelu
To poważna i wysoce zaraźliwa choroba. Dlatego personel musi podjąć niezbędne kroki, aby jej zapobiec. Podczas pracy z chorymi zwierzętami muszą używać specjalistycznych masek, rękawic i kombinezonów. Jest to dodatek do standardowej higieny, zwłaszcza mycia rąk.
Kolejne choroby bakteryjne u słoni: wąglik
Wąglik to ostra choroba przebiegająca z gorączką. Dotyka większości ssaków domowych i dzikich, a także ptaków. Częściej atakuje słonie żyjące na wolności niż te żyjące w ogrodach zoologicznych.
Analiza
Chorobę wywołuje laseczka wąglika. W środowisku wytwarza bardzo odporne zarodniki. Spożycie tych zarodników jest przyczyną infekcji. Wchodzą one do układu oddechowego, jelit, itp., a następnie rozprzestrzeniają się po całym ciele.
Najtrudniejszy momentem choroby jest etap, w którym zarodniki działają jak egzotoksyny. Wpływa to na kaskadę krzepnięcia i powoduje krwawienie.
Objawy oraz droga przenoszenia
Słonie mogą się zarazić na wiele sposobów. Chorobę mogą przenosić muchy i komary, które mogą zanieczyścić rany lub wstrzyknąć laseczki. Inne zarażone zwierzęta mogą je wydalić, co spowoduje skażenie trawy i wody.
Infekcja dróg oddechowych może powodować zapalenie płuc i inne problemy z oddychaniem. Spożycie laseczek wąglika powoduje biegunkę. Może również powodować uszkodzenie nerwów prowadzące do paraliżu i drgawek.
Choroby bakteryjne u słoni: salmonelloza
Salmonelloza to ogólnie zatrucie pokarmowe. Czasami powoduje choroby, takie jak posocznica. Bakteria powodująca to Salmonella spp.
Objawy oraz droga przenoszenia
Salmonella przykleja się do przewodu pokarmowego zwierzęcia, który działa jako rezerwuar. Zwierzęta ją wydalają, co powoduje zanieczyszczenie środowiska. Dlatego można ją przenosić kałowo-doustnie.
Zakażone słonie mogą cierpieć na anoreksję, skurcze żołądka oraz biegunkę. W poważnych przypadkach może wystąpić posocznica.
Kolibakterioza
Grupa chorób wywoływanych przez E. coli. Niektóre powodują infekcje tkanek, podczas gdy inne powodują przejadanie. Jednak E. coli jest częścią normalnej flory jelitowej zwierząt.
Objawy oraz droga przenoszenia
Może być przenoszona ustnie lub z kałem, ale może mieć różne formy:
- Niektóre szczepy powodują biegunkę w wyniku przejadania się
- Inne powodują chorobę, która atakuje tkanki i wywołuje sepsę
Choroby bakteryjne u słoni: mykoplazmoza
Mykoplazmoza to zakażenie błony surowiczej i śluzówki, które może powodować chorobę autoimmunologiczną.
Chorobę tę wywołuje Mycoplasma spp., podobnie jak infekcje dróg moczowych. Jest również przenoszona, gdy zwierzę zjada pokarm lub pije wodę zanieczyszczoną moczem chorych zwierząt.
Istota wczesnej diagnozy
Tak więc wiele chorób bakteryjnych może stanowić zagrożenie dla zdrowia słonia. Należy rozpocząć leczenie, gdy tylko zostaną zauważone pierwsze objawy. Dlatego dobra opieka weterynaryjna od samego początku pomoże im wyzdrowieć.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Fowler M, Mikota S. Biology, Medicine, and Surgery of Elephants. Hoboken: John Wiley & Sons; 2008
Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.